Dr Francesco Candeloro
Zaparcie lub zaparcie to zaburzenie jelit, które wiąże się z trudnościami w wypróżnianiu. Może zależeć od kilku czynników, zarówno fizjologicznych, jak i często psychologicznych: nie jest przypadkiem, że jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych zaburzeń żołądkowo-jelitowych na świecie . Znajdźmy leki homeopatyczne, aby go wyleczyć.
Przyczyny i objawy zaparcia
Istnieją dwie formy zaparcia:
- napęd, powszechnie określany jako zaparcie, odpowiednio powiązany ze spowolnionym przejściem jelitowym;
- i zaparcie wydalenia, w tym drugim przypadku trudność pacjenta polega na częściowej lub całkowitej niezdolności do ewakuacji.
Aby lepiej zrozumieć znaczenie tych rozróżnień, należy pamiętać, że okrężnica jest tą częścią jelita, która jest odpowiedzialna za reabsorpcję wody i w konsekwencji wydalenie materiału pokarmowego, który nie został wchłonięty. Z drugiej strony serotonina jest mediatorem hormonalnym odpowiedzialnym za stymulowanie funkcjonalności ściany jelita grubego.
Dlatego biegunka, czyli jej dokładnie odwrotnie, zależy od dwóch różnych mechanizmów fizjopatologicznych:
- lub zmiana reabsorpcji wody z niestrawionego materiału, który dociera do okrężnicy,
- lub zmiana ruchliwości jelit z powodu lokalnego działania serotoniny, wytwarzanego w nadmiarze (biegunka) lub w defekcie (zaparcie), w odpowiedzi na bodźce, które jednak dotyczą centralnego układu nerwowego, a zatem emocji danej osoby .
Oprócz spowolnienia lub nie wydalenia niestrawionego materiału, który, gdy występuje tylko raz w tygodniu lub w odstępach 10-12 dni, definiujemy uporczywe zaparcia, objawy towarzyszące chronicznym obrazom zaparć obejmują nawracające uczucie obrzęk luzem lub brzucha i często zaburzenia trawienia związane z obecnością dużych ilości powietrza jelitowego (meteorism).
Nie należy zatem zapominać, że ważne zaparcia, pojawiające się nagle u pacjenta, który był wcześniej regularny w swoich nawykach jelitowych, muszą zawsze podejrzewać istnienie patologii nowotworowej i odnosić się do bardziej szczegółowych badań diagnostycznych (kolonoskopia odbytniczo-sigmoidalna),
Zamiast tego, zaparcie i biegunka są, bardziej trywialnie, związane z zespołem jelita drażliwego lub jelita grubego, o którym już mówiliśmy w tej przestrzeni, podczas gdy wśród prawdopodobnych konsekwencji zaparcia, które trwa przez lata, pamiętamy w szczególności powstawanie uchyłków i hemoroidów, także tematów już omawianych w tej przestrzeni.
Leczenie zaparć, które nie ma przyczyn organicznych - nawet choroba Crhona może go powodować - często opiera się na wskazaniach do przyjmowania większej ilości wody wraz z większą ilością warzyw i warzyw bardziej ogólnie, w diecie, i odpowiedniej ilości ruchu w ciągu dnia.
Z terapeutycznego punktu widzenia z drugiej strony, formy zaparcia, w których wykryto ważne emocjonalne dzielenie się z pacjentem, również skorzystają na lekach anksjolitycznych lub tych, które w każdym razie wpływają na nastrój osoby; te związane z ważnymi i irytującymi bólami jelit, powszechnymi lekami przeciwspastycznymi; wszystkie, aw szczególności najbardziej uparte formy substancji o działaniu przeczyszczającym, wśród których, przynajmniej początkowo, te, które zwiększają masę kału lub przyciągają wodę, a nie inne, częściej stosowane, które podrażniają ścianę będą preferowane jelit i dzięki temu mechanizmowi promować ewakuację.
Dowiedz się, czym są i kiedy przyjmować suplementy przeciw zaparciom
Leki homeopatyczne przeciwko zaparciom
W przejściowych lub okazjonalnych formach zalecenia dietetyczne i dotyczące stylu życia będą przeważać, aby sprzyjać odzyskiwaniu prawidłowego tranzytu kału, chyba że nawet w tych przypadkach nie będzie możliwe dokładne określenie czynników, dla których będzie to konieczne używał remedium w sposób bardzo podobny do opisanego już, zawsze w tej przestrzeni, dla innych okazjonalnych zaburzeń.
Znacznie bardziej użyteczne będzie jednak stosowanie leków homeopatycznych w trwałych lub upartych formach, dzięki działaniu jak zwykle nie tylko lokalnemu, ale raczej ogólnemu, zdolnemu do wpływania na mechanizm serotoninergiczny, który opisaliśmy wcześniej.
Wiele głównych leków homeopatycznych zwykle stosowanych w leczeniu chorób przewlekłych, w rzeczywistości, występuje w różnych stopniach tendencja do zaparć. Pamiętaj, na przykład:
- Grafity u osób szczególnie otyłych i chłodnych, z objawami skórnymi i szczególnym niezdecydowaniem charakteru;
- Lycopodium, którego zaparcie jest związane z często rozdętym i błyskawicznym brzuchem, który poprawia się wraz z wydalaniem gazów;
- Natrum muriaticum, lekarstwo na zaparcia u pacjentów z dłuższymi kończynami, związane z suchością wszystkich błon śluzowych i odchodów kóz;
- Sepia, która ma zaparcia związane z odczuwaniem piłki w odbytnicy i ciężkości w podbrzuszu, jak gdyby coś powinno się wydostać, co prowadzi pacjenta do częstego trzymania nóg skrzyżowanych;
- Środek zaparciowy kwasem azotowym u pacjentów z powikłaniami tej szczeliny odbytu;
- Nux vomica z typowym odczuciem odbytu, które nigdy całkowicie nie opróżnia się;
- Wreszcie Silicea i Thuja, które mają oba sprężyste stołki, to wracają po częściowym rozpoczęciu wydalenia.
