Czynności holodance można połączyć w cztery formy: energię, ekspresję, relację międzyludzką, medytację, nawet jeśli nie zawsze można je wyraźnie odróżnić i na różne okazje przenikać się. Mówimy, że w czterech momentach wskazano, że pewne aspekty są po prostu dominujące nad innymi.

Podstawowe rozumowanie jest następujące: po pierwsze, aby obudzić swoją energię i stać się wrażliwym na jej różne modalności, a następnie wyrazić ją w różnych formach obejmujących uczucia i obrazy, a następnie podzielić się nimi z innymi uczestnikami grupy, a na koniec, niezależnie, zidentyfikować ich centrowanie i podkreślanie ich duchowości.

W pracy z energią ćwiczymy ćwiczenia mobilizacji energii, które również przypominają specyficzne ćwiczenia oddechowe (zauważając natychmiast, że w praktyce oddychania jest moment stymulujący, tak intensywny i dość szybki, i bardzo różny, ponieważ jest bardzo powolny, medytacyjny),

Po dynamicznej części następuje pogłębienie wrażliwości dotyczącej podstawowych aspektów ciała / umysłu, takich jak uziemienie, zmysłowość, moc osobista, uczucie, intuicja.

Olodance: szczegóły dotyczące programu

W olodance taniec jest bardziej wyrazisty w swoich aspektach tańca ciała, wizualizacji, relacji i tańca-transu, gestów, rozumianych jako przepływ nie rytmicznych ekspresyjnych ruchów, szczególnie skupionych na ramionach, i używania głosu, opartego na podstawowych wibracjach dźwięku, na pełnej piosence towarzyszącej melodycznym pasażom i na pieśni mantr.

Jeśli chodzi o relacje międzyludzkie, istnieją sytuacje relacji w sensie ogólnym, zarówno poprzez ruch, jak i ze słowem, oraz silnego i pożywnego kontaktu lub w formie masażu, postrzeganego również jako środek wzajemnego głębokiego słuchania.

Ważne są również chwile relaksu, takie jak ufność porzucenia ziemi .

Świadomość, choć konieczna nawet w poprzednich fazach, jest niezbędna i kluczowa dla medytacji, postrzegana jako możliwość nadania stabilnego fundamentu, inspiracji i światła naszemu życiu. Praktyki medytacyjne są niezbędne i nie odnoszą się do żadnej konwencjonalnej treści religijnej.

Ten program obejmuje dwa lata cotygodniowych spotkań (78 lekcji). Podczas każdej lekcji, która trwa około dwóch godzin, nie zawsze są wszystkie rodzaje ćwiczeń. Lekcja ma strukturę, która normalnie respektuje wskazaną powyżej sekwencję, ale w dość swobodny sposób, koncentrując się nie tylko na obiektywnej ważności propozycji, ale także na elementach zainteresowania i różnorodności. Ponowne odnalezienie tych samych podstawowych elementów w różnych i atrakcyjnych formach pomaga dobrze zrozumieć podstawowe elementy.

Ważne jest, aby lekcja miała swoją kompletność i aby nadal dotykała czterech form wskazanych na początku w podejściu terapeutycznym, ale także artystycznym i nagradzającym.

Olodance: dlaczego

Ktoś mógłby zapytać, dlaczego tę metodę nazywano olodance, ponieważ taniec zajmuje w nim ograniczoną przestrzeń. Faktem jest, że mówimy, tak, o tańcu w jego najczęstszym sensie, ale nie tylko. Mówimy o istnieniu, o życiu jako tańcu, ponieważ temat tańca jest zawarty w tańcu. Kiedy tańczymy, nie robimy tego w celu zakończenia tego, co robimy - byłoby to absurdalne; tańczymy, aby docenić taniec w każdej chwili; i jest to idealny wymiar życia: możliwość znalezienia stałej satysfakcji na różne sposoby, w zmieniających się formach. „Taniec” to słowo, które pasuje do wszystkich proponowanych tu działań, ponieważ szuka w każdym aspekcie, w każdej pojedynczej funkcji psychofizycznej, jej radości, szczególnego rytmu, formy nadającej się do użytku w najlepszym możliwy sposób.

W każdym razie dominująca rola jest zarezerwowana dla aspektu ekspresyjnych gestów i tańca. Zasadniczo przed tańcem jest mobilizacja i świadomość, a następnie ruch gestów i taniec, a następnie gromadzenie i dzielenie się wynikami tego, co zostało zrobione, pozostając w pozycji receptywnej, pozwalając, by wpadła ona do ciało i słuchanie tego, co zostało zmobilizowane i pobudzone.

Jeśli chodzi o przedrostek „ol”, to daje nam pojęcie globalności tańca, rozumianego nie tylko jako ruch klasyczny, ale także jako delikatniejszy, bardziej subtelny, bardziej zniuansowany taniec: ten, który rozgrywa się w ciele / umyśle, ponieważ także można powiedzieć, że odczucia, emocje, obrazy, myśli, które tworzą się w umyśle, gdy podążają za harmonijnym przepływem, tańczą.

Oddychanie z kolei można wykonać na poziomie elegancji, będąc tak przyjemnym, by być eleganckim. A także przebudzenie wibracji w ciele składa się z „tańczącej” bioenergii.

Olodance jest czymś racjonalnym w tym sensie, że istnieje porządek logiczny, w którym organizowane są doświadczenia, ale jest to również coś intuicyjnego w tym sensie, że nadal pozostawia wielką przestrzeń do wyładowania wyobraźni i kreatywności w rozsądnej strukturze.,

Jest więc rygor uwagi; ale to nie jest skurczone, ale rozluźnione, a także jest wielka otwartość na coś, czego nie można przypisać dowodom logicznym.

Możemy rozsądnie kierować naszym sposobem odczuwania i działania bez przesadnej kontroli, pozwalając, by smak doświadczeń był wolny i otwarty na sugestie, które nie mogą być zawarte w zbyt zdeterminowanych myślach.

Element racjonalny jest używany przede wszystkim w planowaniu spotkań i dzieleniu się słowami na końcu tego samego, gdzie mówi się o doświadczeniach przeżywanych w kategoriach osobistych, pozostawiając również miejsce na ogólne rozważania.