Muzykoterapia to holistyczna dyscyplina, która wykorzystuje zalety dźwięków, śpiewu i muzyki do interwencji w sposób edukacyjny, rehabilitacyjny i terapeutyczny. Dowiedzmy się lepiej.
Czym jest muzykoterapia
Muzykoterapia wykorzystuje zalety dźwięków, śpiewu i muzyki do interwencji edukacyjnych, rehabilitacyjnych, a przede wszystkim terapeutycznych. Muzyka jest kanałem komunikacji, który pozwala pacjentowi wyrażać swoje emocje w sposób niewerbalny, ustanawiając inną relację z terapeutą.
Muzykoterapię można znaleźć w najstarszych społeczeństwach ludzkich, w kultach szamańskich i religijnych, podczas których rytm, śpiew i taniec doprowadziły do stanów transu, uzdrowienia i komunikacji ze światem pozaziemskim. Jako dyscyplina naukowa, muzykoterapia potwierdza się na początku XVIII wieku. W 1700 r. Dott. Richard Brockiesby, londyński muzyk, pisze pierwszy traktat na ten temat. Obecnie muzykoterapia jest uznawana za ważną pomocniczą aktywność terapeutyczną w przypadku określonych zaburzeń psycho-motorycznych.
Korzyści i przeciwwskazania
Nasze reakcje na muzykę są wynikiem tego, jak żyliśmy w łonie przez dziewięć miesięcy. Często jednak stan choroby prowadzi podmiot do zbliżenia się do siebie, odmawiając przekazania swoich uczuć światu zewnętrznemu. Dźwięk, w zależności od tonu i prędkości, w różny sposób wpływa na nasz mózg, wpływając na reakcje organizmu. Muzykoterapia pozwala nam obudzić nasze Sounding Self poprzez komunikację niewerbalną, uzyskując wyniki, których inne dyscypliny, oparte na standardowych podejściach komunikacyjnych, nie osiągają.
Istnieją pewne przeciwwskazania związane z terapią chorób psychicznych. Błędny dźwięk może mieć odwrotny skutek niż pożądany, więc terapeuta musi zwrócić szczególną uwagę na historię pacjenta.
Dla których muzykoterapia jest przydatna
Każdy lubi muzykę. Relaksuje, pozwala na przepływ myśli i emocji w autentyczny sposób i uwalnia nas od wielu napięć. Istnieją specyficzne zaburzenia, które można leczyć za pomocą muzykoterapii. Liczne badania świadczyły o korzyściach płynących ze słuchania dźwięków i muzyki dla osób cierpiących na różne choroby psychiczne, takie jak depresja, autyzm, choroba Alzheimera, psychoza i dysleksja. Muzykoterapia skierowana jest również do osób cierpiących na anoreksję i różne upośledzenia ruchowe. Zalecany jest również dla kobiet starszych i kobiet w ciąży.
Prawo we Włoszech i za granicą
We Włoszech istnieje rozróżnienie między muzykoterapeutą a muzykoterapeutą : ten drugi to wykonawca, technik, ten, który realizuje program określony przez terapeutę muzycznego, który jest osobą o większej odpowiedzialności i bardziej spójnym okresie treningowym za nim. To muzykoterapeuta, który dokonuje diagnozy, decyduje o terapii i na koniec leczenia ocenia wyniki uzyskane w odniesieniu do ustalonych celów. I dlatego tylko on ma niezbędne umiejętności, aby wziąć odpowiedzialność za zagłębianie się w przeszłość i usuwanie bloków, interpretowanie, przywracanie, uzdrawianie.
We Włoszech zawodowa postać muzykoterapeuty nie jest uznawana przez państwo. Jeden z głównych stowarzyszeń muzykoterapii, FIM (Włoska Federacja Terapeutów Muzyki), organizuje kursy szkoleniowe dla profesjonalnej muzykoterapeuty. Również we Włoszech organizowane są kursy mistrzów i muzykoterapii organizowane przez uniwersytety i stowarzyszenia branżowe. Organizmem reprezentującym muzykoterapię na poziomie międzynarodowym jest WMFT, Światowa Federacja Muzykoterapii, założona w 1996 roku.
Ciekawostki dotyczące muzykoterapii
Badanie przeprowadzone przez Wydział Edukacji Wydziału Pedagogiki Uniwersytetu w Mariborze w Słowenii potwierdziło istnienie tzw. „Efektu Mozarta”. Słuchanie melodii słynnego kompozytora znacznie poprawia sprawność umysłową jednostek. Coraz więcej badań naukowych udowadnia tę teorię, która do niedawna była uważana za absurdalną.
Kim jest i co robi muzykoterapeuta?