Wśród wielu głosów, które postrzegają te około 30 tysięcy istot jako produkt lokalnego biura turystycznego, wiele z nich przemówiło i napisało pozytywnie o długowieczności tego ludu. Jak to często bywa, prawy jest w środku.
Jesteśmy w północnym Pakistanie, obszarze na granicy z Chinami, Afahanistanem, Kaszmirem i Indiami, u stóp łańcucha Himalajów: oto historia jednej z najdłużej żyjących populacji na Ziemi. Między legendą a rzeczywistością odkrywamy, jak Hunza zarabia tak długie życie.
Sekret Hunzy, najdłużej żyjących ludzi na świecie
Pomiędzy zielonymi dolinami i ośnieżonymi szczytami, jakby chcąc przeczytać Shangri-La, krainę wiecznej młodości opisaną w historii Jamesa HIltona zatytułowanej „Lost Horizon”, a następnie przeniesioną na duży ekran przez Franka Caprę, rozprzestrzenia się wysublimowana grupa etniczna, że z Hunza .
Mają białą skórę, oczy są zazwyczaj jasne, brązowe włosy; ich język jest tajemniczy i nieznany, a przede wszystkim wydaje się, że nigdy nie chorują.
Ta wiadomość była szeroko rozpowszechniona w latach 60. i 70., kiedy pisano raporty o przesadzonych tonach, zgodnie z którymi Hunza osiągnęła nawet 160 lat.
Oprócz bawarskich bawołów, nie ma wątpliwości, że ludzie ci są naprawdę długowieczni, osiągając 130 lat w naturalnym rozkładzie fizycznym, bez chorób, które mogłyby przejąć ich ciała. Wydaje się, że wśród Hunza nie ma szpitali: tylko małe centrum medyczne, które zwykle pozostaje puste.
Co więcej, według wielu lekarzy, którzy ich odwiedzili, w tym pionierów lat 60., White i Toomey, ludzie ci nie znali problemów trawiennych, korony, krążenia, wysokiego ciśnienia krwi, cholesterolu ani raka . Cieszą się doskonałym zdrowiem i sprawnością fizyczną, nadal pracując w ciężkiej i męczącej pracy w górach, bez żadnych oznak zmęczenia lub cierpienia.
Jak blisko jest optymizm i długowieczność?
Jak nakarmi się wielowiekowych mieszkańców planety
Wielu o tym mówiło: pisarz Ralph Bircher napisał w książce zatytułowanej „ Gli Hunza, człowiek, który zignorował chorobę ”; brytyjski fizyk GT Wrench (autor „ Koła zdrowia: źródeł długiego życia i zdrowia wśród Hunzy ”), który studiował je od lat, przekraczając swoje badania z badaniami szkockiego lekarza z początku lat 20. Mec Carrison .
W szczególności Wrech zatrzymał się, aby opisać, jak ci ludzie wiedzieli, jak korzystać z gleby, metodami uprawy, które były już bardziej niż zrównoważone, bez chemikaliów i pestycydów .
Co więcej, wspaniały związek z matką ziemią przekłada się na szacunek dla ludzi Hunza za to, co jedzą. Jest to przeważnie wegetariański rodzaj żywności, składający się ze zbóż, takich jak jęczmień, proso, gryka; dużo, zwłaszcza latem, a zwłaszcza morele, ale także jeżyny, brzoskwinie, gruszki, granaty, jabłka, wiśnie, orzechy włoskie; są one karmione chlebem razowym, kiełkami i kiełkami pszenicy.
Wśród warzyw wolą kapustę, rzepę i rzodkiewkę, szpinak i pomidory ; ale także czosnek, kalafior i cebula, które szybko gotują, parzone w wodzie ; używają wielu roślin strączkowych, zwłaszcza gotowanej soczewicy, i spożywają bardzo mało mięsa (od krowy, jaka, owca lub koza), a sery, które spożywają, są głównie świeże.
Wykorzystują tłoczone na zimno nasiona i nasiona, aby uzyskać oleje roślinne, których używają do przyprawiania potraw, takich jak pestki moreli, nasiona lnu i świeże orzechy włoskie.
Dużo moreli i kilka pudełek!
Ich sekretnym składnikiem wydaje się właśnie albiccocca, którego naprawdę używają do przygotowania wielu rzeczy: oprócz jedzenia ich świeżych lub suszonych, umieszczają je w zupach, sprawiają, że jest to sok, który często mieszają się z lodem lub śniegiem, aby stał się rodzajem lodów,
Przypomnijmy, że suszone morele są cennym źródłem beta-karotenu, który chroni przed działaniem wolnych rodników i pomaga zapobiegać zaburzeniom różnego pochodzenia i patologii nowotworowych.
W końcu Hunza odmówili spożywania żywności przemysłowej lub przetworzonej, konserwowanej lub pakowanej. Stosowanie dodatków chemicznych nie jest znane. Jedzą, ale nie jedzą za dużo: ich dieta to około 1900 kalorii dziennie .
Wykonują również wiele ruchu : często nawet sto kilometrów dziennie do transportu produktów i żywności.
Znają stosowanie herbat i herbat ziołowych, w szczególności zioła zwanego tumuru, znanego nam jako dziki tymianek.
