Czerwona winorośl: właściwości, zastosowanie, przeciwwskazania

Czerwona winorośl ( Vitis vinifera ) jest rośliną z rodziny Vitaceae . Znany ze swoich właściwości przeciwzapalnych, jest przydatny przeciwko żylakom, hemoroidom i cellulitowi . Dowiedzmy się lepiej.

Właściwości czerwonej winorośli

Składniki aktywne zawarte w liściach zebranych jesienią, kiedy przybierają czerwonawe barwy, z których pochodzi termin „ czerwona winorośl ”, należą do kategorii polifenoli, w szczególności bioflawonoidów (antocyjanidyny i proantocyjanidyny ), i prowadzą intensywną aktywność przeciwutleniającą . przeciwzapalny . Ich najważniejszym działaniem jest działanie tonizujące i wazoprotekcyjne, pielęgnacja układu krążenia, gdzie pozytywnie wpływają na przepuszczalność naczyń, zapobiegając obrzękom i obrzękom .

Także nasiona i skóra jagód zawierające fitokompleks bogaty w flawonoidy, antocyjany, wielonienasycone kwasy tłuszczowe i witaminę P, a także bardzo użyteczne działanie w niewydolności żylno-limfatycznej, w patologiach układu sercowo-naczyniowego oraz w zaburzeniach związanych z problemami układu krążenia, szczególnie na poziomie siatkówki.

Czerwona winorośl jest zatem wskazana we wszystkich postaciach żylaków, zapalenia żył, kruchości naczyń włosowatych, couperose, obrzęku, hemoroidów, cellulitu, zatrzymywania wody, zastoju krwi i ciężkości kończyn dolnych.

Sposób użycia

INFUZJA : 1 łyżka czerwonych liści winorośli, 1 szklanka wody

Wlej liście do wrzącej wody i wyłącz ogrzewanie. Przykryj i pozostaw do zaparzenia na 10 minut. Przefiltruj infuzję i wypij ją z posiłków, aby skorzystać z działania przeciwzapalnego z korzyścią dla układu krążenia.

Nalewka z czerwonej winorośli : 40 kropli w małej ilości wody trzy razy dziennie między posiłkami.

Możesz dowiedzieć się więcej o właściwościach i zastosowaniu barwnika czerwonej winorośli matki

Przeciwwskazania czerwonej winorośli

Stosowanie czerwonej winorośli nie jest zalecane w przypadku ciąży i karmienia piersią . W rzadkich przypadkach, po spożyciu, występowały zaburzenia takie jak: trudne trawienie, nudności, zawroty głowy i bóle głowy, świąd i pokrzywka. Po wystąpieniu tych działań niepożądanych należy skontaktować się z lekarzem .

Opis rośliny

Nierówny krzew wspinaczkowy, z rzadkimi rozgałęzieniami, ale bardzo rozwinięty w długości, nawet kilka metrów. Łodyga jest skręcona i nieregularna. Młode gałęzie, często owłosione, mają po przeciwnej stronie liścia cirrus, który pozwala roślinie przyczepić się do podpór. Liściaste liście klapowane, z nieregularnie uzębionym marginesem, pod koniec cyklu życia tracą swój normalny zielony kolor, nabierając typowego czerwonego koloru, przed oderwaniem i upadkiem.

Kwiaty są zebrane w kwiatostany wiechy, najpierw wzniesione, a następnie zwisające. Owocem jest jagoda zwana jagodą, zwykle zbierana w pęczki, zwana winogronem. Kolor dojrzałej jagody jest różny, w zależności od odmiany winorośli, od zielonego do żółtego, od różowego do purpurowo-czerwonego, od czarnego lub niebieskawo-czarnego, ale intensywność i ton koloru mogą się również różnić w zależności od warunków środowiskowych zwłaszcza oświetlenie.

Siedlisko czerwonej winorośli

Czerwona winorośl jest rośliną pochodzącą z południowej Europy i zachodniej Azji, obecnie obecną na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Uprawia się go w ciepłych, umiarkowanych regionach świata dla owoców i do produkcji wina.

Notatki historyczne

Już Sumerowie uważali tę roślinę za „trawę życia” i czcili boginię znaną jako Winorośl Bogini lub Matkę Winorośli , cytowany nawet w indyjskiej sadze o Gilgameszu: to do tej boskości, która chce zmieszać wino, bohater odwraca się, by zapytać, jak pokonać nieśmiertelność. Dlatego winorośl od zarania cywilizacji była uważana za symbol młodości i życia wiecznego .

W greckim świecie wino było uważane za dar bogów i wszystkie mity są zgodne w przypisywaniu Dionizosa, najmłodszemu nieśmiertelnemu synowi Zeusa, wprowadzenia uprawy winorośli wśród ludzi, tak że stał się bogiem tego napoju par excellence. W medycynie sam Hippocrates zalecał wino do leczenia wielu chorób, a preparaty Vitis vinifera stosowano w leczeniu czerwonki i w przypadku ciężkich miesiączek, podczas gdy do użytku zewnętrznego stosowano w przypadku chilblainów i żylaków.