Przepisy dotyczące rolnictwa ekologicznego są regulowane w Europie rozporządzeniem (WE) nr 834/2007 . Jest to przydatne nie tylko dla producentów, ale także dla konsumentów, którzy mogą czytać zgodne i normowane etykiety, które będą takie same we wszystkich krajach europejskich. Dowiedzmy się lepiej.

Historia prawa rolnictwa ekologicznego

Rolnictwo ekologiczne zostało po raz pierwszy uregulowane w Europie rozporządzeniem UE nr. 2092 1991 r .

Niniejsze rozporządzenie EWG wskazało metodę produkcji ekologicznej tylko dla produktów rolnych z wyłączeniem sektora hodowlanego oraz produkcji wina i oleju, zawarte w kolejnych rozporządzeniach. Zamiast tego wskazano już procedurę i zasady etykietowania i sprawdzania produktów ekologicznych.

W 1992 r. Nowe rozporządzenie, n. W 2078 r. Określono metody ekologicznej produkcji rolnej z wymogami prawidłowego zarządzania środowiskiem i przestrzeniami naturalnymi, prowadząc również do możliwości uzyskania wkładu dla tych, którzy rozpoczęli tę metodę rolniczą.

We Włoszech rozporządzenie europejskie zostało wdrożone dekretem ministerialnym 220/95, który przewiduje jego wdrożenie.

Do rozporządzenia w sprawie produkcji zwierzęcej z rolnictwa ekologicznego należało poczekać na rozporządzenie WE nr 1804/99. W tym prawodawstwie dużą wagę przywiązuje się do pełnej identyfikowalności żywności i przejrzystości produkcji i marketingu.

Obecnie rozporządzenie europejskie w sprawie rolnictwa ekologicznego jest regulowane rozporządzeniem (WE) nr 834/2007, które uchyliło poprzednie rozporządzenia z 1991 i 1999 r. W rozporządzeniu z 2007 r. Dodano akwakulturę jako produkcję żywności dla zwierząt pochodzenia biologicznego.

Możesz dowiedzieć się więcej o produkcjach i zaletach rolnictwa ekologicznego

Znaczenie regulacji w sektorze ekologicznym

Regulacja sektora ekologicznego jest niezbędna, ponieważ:

• służy ujednoliceniu przepisów dotyczących sektora ekologicznego na poziomie europejskim, gwarantując uczciwą konkurencję między producentami w różnych krajach
• przydatne jest dla konsumenta, który może czytać zgodne i znormalizowane etykiety, które będą takie same we wszystkich krajach europejskich
• ustanawia system kontroli od produkcji po marketing dla wszystkich środków spożywczych certyfikowanych „z rolnictwa ekologicznego”
• sprawia, że ​​procesy produkcji i transformacji żywności ekologicznej są przejrzyste

Ustawodawstwo i produkt ekologiczny

Przepisy określają zasady, których należy przestrzegać, aby uzyskać certyfikację swojego produktu jako „pochodzącego z rolnictwa ekologicznego”.

Dla każdej fazy produktu, od produkcji do przygotowania, od transportu do marketingu, od przechowywania, od importu do magazynowania, ustalane są standardy, które muszą być przestrzegane, w przeciwnym razie certyfikacja zostanie wykluczona.

W produktach ekologicznych wykluczone jest stosowanie organizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO), każdy krok jest śledzony i tylko niektóre produkty naturalne (nie syntezy chemicznej) są dozwolone zarówno podczas uprawy, jak i hodowli oraz w fazach transformacji, przetwarzania i wprowadzania do obrotu ( dodatki, substancje pomocnicze itp.). Te dozwolone substancje są wymienione w załączniku do rozporządzenia i dlatego są dopuszczone do różnych zastosowań: nawożenia gleby, obrony upraw, przekształcania i ulepszania receptury produktu, który jest certyfikowany jako ekologiczny.

Jeśli chodzi o gospodarstwa ekologiczne, podaje się zasady, których należy przestrzegać podczas życia zwierząt, biorąc pod uwagę i zaspokajając fizjologiczne i etologiczne (behawioralne) potrzeby samych zwierząt. Szacunek dla tych potrzeb jest związany z gruntem, odpowiednią dietą i powierzchniami oraz minimalnymi przestrzeniami dla schronienia i stajni. Pszczelarstwo jest również regulowane w odniesieniu do produkcji produktów ula z rolnictwa ekologicznego.

Oprócz zasad odnoszących się do produkcji ekologicznej ustanawia się również zasady prawidłowego etykietowania produktów ekologicznych, a nawet zasady promocji i reklamy produktu ekologicznego, aby nie wprowadzać konsumenta w błąd. Wreszcie reguluje import i eksport takiej żywności pochodzenia ekologicznego do lub z krajów trzecich.

Rozwój i wzrost rynku tych produktów pochodzenia biologicznego prowadzi do chęci dalszego udoskonalania prawodawstwa właśnie w celu wypróbowania z jednej strony uproszczenia biurokracji i uzyskania certyfikatu, az drugiej strony zapewnienia coraz lepszych standardów produkcji, procedur kontrola i certyfikacja są jeszcze bardziej bezpieczne i wydajne, a także zwiększają ochronę samego konsumenta.

Europejskie logo rozpoznające ekologiczny produkt żywnościowy

Od 2010 r. Użyto znaku towarowego Unii Europejskiej, który wskazuje na etykiecie, że ten produkt zawiera co najmniej 95% składników organicznych.

Logo powstało w drodze konkursu, a stylizowany liść na zielonym tle został wybrany jako zwycięska ikona, której kształt składa się z 12 białych gwiazd.

Wraz z tym logo produkty ekologiczne muszą wyświetlać kraje pochodzenia surowców: Włochy, UE, poza UE lub UE / poza UE.

Uzyskanie znaku dla produktu ekologicznego musi być wydane przez organ kontrolny .

Ta jednostka certyfikująca została upoważniona przez Ministerstwo Rolnictwa do nadania tego znaku na etykiecie dopiero po zweryfikowaniu i zweryfikowaniu spełnienia norm rozporządzenia (WE) nr 834/2007 dotyczących produkcji ekologicznej przez firma produkcyjna.

Etykieta będzie zatem zawierała europejskie logo certyfikatu ekologicznego, numer kodu organu kontrolnego lub organu kontrolnego oraz pochodzenie surowców.