Gra zapewnia dobre samopoczucie, opiekę, leczenie . Każdy zgadza się z potwierdzeniem korzystnych efektów gry, ponieważ żył nimi empirycznie w dzieciństwie. Ale to także nauka mówi o tym poprzez badanie terapeutycznych właściwości gry i jej skuteczności.
Założona na zasadach psychologii rozwojowej, Play Therapy lub terapii gry, polega na leczeniu problemów poznawczych, behawioralnych, emocjonalnych i społecznych poprzez kierowane użycie gry.
Terapia ta jest stosowana głównie u dzieci w wieku 3-12 lat, ale także u dzieci poniżej trzeciego roku życia, młodzieży i dorosłych i jest przygotowywana przez terapeutów specjalizujących się w zdrowiu psychicznym w szpitalach, szkołach i innych obiektach.
Dlaczego gra terapeutyczna?
Aby zrozumieć, dlaczego gra może być wykorzystywana jako terapia, należy znać jej wiele cech, które zostały po raz pierwszy zdefiniowane jako moce terapeutyczne przez Charlesa E. Schaefera (1999), amerykańskiego psychologa i „ojca” Play Therapy.
Schaefer zidentyfikował aż 25 terapeutycznych mocy gry, o których wspominamy:
- Wyrażanie siebie : gra jest potężnym środkiem komunikacji i ekspresji, dzięki któremu dziecku udaje się przezwyciężyć ekspresyjne i otwarte ograniczenia jego umiejętności językowych. W ten sposób gra może wyrażać myśli i emocje lepiej niż słowami.
- Dostęp do nieświadomości : poprzez grę przekazywane są impulsy i nieświadome konflikty, które mogą być kierowane do świadomych zabawnych działań dzięki interwencji specjalisty od terapii terapeutycznej.
- Nauczanie bezpośrednie i pośrednie : korzystanie z zabawnych gier i zajęć przyciąga uwagę i zwiększa motywację do nauki. W ten sposób, poprzez tworzenie gier fabularnych, lalek i lalek, można interweniować w umiejętności społeczne dziecka.
- Abreaction : gra pozwala na traumatyczne przeżycia w scenariuszu wyobraźni o zabawach, aby je zmodyfikować i przejąć nad nimi kontrolę, aż do pokonania traumy.
- Katarsis : zabawa stymuluje tzw. Uwolnienie emocjonalne poprzez działania takie jak płacz lub czynności fizyczne i manualne, które rozładowują tłumione napięcia.
Inne możliwości terapeutyczne gry opisane przez Schaefera to sublimacja, wzrost empatii, umiejętność kontroli i samokontroli, kreatywna zdolność rozwiązywania problemów, przyspieszenie procesów rozwojowych .
Sugerowana gra: gdy dorosły ponownie zacznie grać
Do czego służy terapia hazardowa?
Ze względu na wspomniane właściwości lub „moce” możliwe jest potraktowanie szeregu behawioralnych lub ewolucyjnych warunków i zaburzeń spowodowanych traumatycznymi i stresującymi doświadczeniami, takimi jak śmierć, rozwód i separacja rodzinna, nadużycia, przemoc i wypadki lub niepełnosprawność i choroba, poprzez zabawę.,
Terapia zabawami jest skuteczna w radzeniu sobie z gniewem i agresją, w leczeniu zaburzeń lękowych, depresji, deficytu uwagi, trudności w nauce, niedoborów w rozwoju społecznym dziecka (niedostosowanie społeczne i emocjonalne). Ponadto okazał się skuteczny jako terapia pomocnicza w przypadkach autyzmu i zespołu Aspergera .
Gra może być również wykorzystywana do celów diagnostycznych w celu zbadania, które traumy lub problemy, na które można interweniować : sposób, w jaki gra się w rzeczywistości, jest papierkiem lakmusowym zaburzeń, które dziecko może mieć i może dostarczyć ścieżek dla terapeuty jak interweniować.
Graj w terapię we Włoszech
W naszym kraju referencyjną instytucją terapii gier jest Stowarzyszenie Terapii Gier Włochy (APTI) ustanowione poprzez modelowanie modelu, celu i misji Stowarzyszenia Terapii Gierami (APT) Stanów Zjednoczonych.
APTI zajmuje się rozpowszechnianiem Terapii Play i certyfikacją ekspertów w tej dziedzinie poprzez kursy i mistrzów szkoleń i doskonalenia.
Niezależnie od APTI, ale połączona z nią, istnieją studia International Academy for Play Therapy oraz PsychoSocial Projects, stowarzyszenie non-profit solidarności społecznej, które działa w dziedzinie naukowej, edukacyjnej, społecznej i zdrowotnej.
Celem tego drugiego stowarzyszenia jest realizacja programów i projektów psychospołecznych, które obejmują terapię gier we współpracy z APTI i innymi organizacjami, wraz z działaniami upowszechniającymi (publikacjami) i szkoleniami (kursy metodologiczne) na temat tego rodzaju terapii.
Bibliogragia
Aby dowiedzieć się więcej, zalecamy tę podstawową bibliografię na stronie Terapia zabaw od strony internetowej Stowarzyszenia Terapii Gier :
Bratton S., Ra, D., Rhine T., 2005, „Skuteczność terapii terapeutycznej z dziećmi: metaanalityczny przegląd wyników leczenia”, Journal of Professional Psychology Research and Practice, 36 (4), 376-390,
Carmichael KD, 2006, Play therapy: wprowadzenie, Glenview, IL: Prentice Hall.
O'Connor KJ, Schaefer CE, 1983, Handbook of play therapy, New York, NY: John Wiley & Sons, Inc.
Schaefer CE, 1993, Terapeutyczna moc zabawy, Northvale, NJ: Jason Aronson, Inc.
Schaefer CE, 2003, Graj w terapię z dorosłymi . Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
