Towarzystwo wegańskie zapewnia następującą definicję weganizmu: „ Słowo„ weganizm ”oznacza filozofię i sposób życia, który ma na celu wykluczenie - w zakresie, w jakim jest to praktycznie możliwe - wszystkie formy wyzysku i okrucieństwa wobec zwierząt popełniane w celu produkcji żywności, odzieży lub w innym celu; i, co za tym idzie, promuje rozwój i wykorzystanie alternatyw dla zwierząt, dla dobra człowieka, zwierząt i środowiska. Z dietetycznego punktu widzenia wskazuje na praktykę unikania wszelkich produktów pochodzących w całości lub w części od zwierząt ”.
Weganizm i dieta
Weganizm jest zatem prawdziwą kulturą skoncentrowaną na precyzyjnym stylu życia, począwszy od diety. Dlatego stając się weganinem oznacza przestrzeganie zasad kulinarnych : wegańska kuchnia wyklucza z diety mięso, ryby, jaja, miód, mleko i produkty mleczne.
Praktycznie wybierają tylko produkty zawierające białka roślinne, podczas gdy żywność zawierająca białka zwierzęce zastępuje rośliny strączkowe (ciecierzyca, fasola i soczewica), które weganie często łączą się z soją i azuki .
Kuchnia wegańska obejmuje również spożycie glonów, owoców i warzyw, najlepiej w sezonie, i wykorzystują one seitan jako substytut mięsa. Łącząc zboża i rośliny strączkowe na tej samej płycie, zapewniają pełny posiłek .
Nie należy myśleć, że weganie spożywają tylko warzywa; w rzeczywistości kuchnia wegańska wyróżnia się dużą różnorodnością wegańskich przepisów: penne z cukinią i kremem tofu, grzanki polenta z grzybami, seitan klopsiki, risotto z radicchio lub szafranem, aż po rzymskie karczochy. Dlatego weganizm nie oznacza ograniczenia smaku i odżywiania.
Terroryzm żywnościowy: B12 i żelazo
Dyskutując o wegetarianizmie i weganizmie, prawie zawsze graniczy z terroryzmem żywnościowym, prawie tak, jakby jedna z dwóch frakcji w terenie musiała za wszelką cenę przekonać się o drugiej, właściwej decyzji. Ta agresja komunikacyjna wytwarza jedynie fałszywe mity i stereotypy, a także złe, a czasem szkodliwe informacje.
W dziedzinie żywienia wszyscy jesteśmy wrażliwi ; jest to coś, co głęboko nas niepokoi i dlatego mediom łatwiej jest czerpać zyski w zakresie widoczności i pieniędzy. Stanie się weganinem to także kwestia świadomości .
Kiedy ręka podnosi się, by wesprzeć dietę wegańską, zawsze pojawia się plotka o niedoborze witaminy B12 . W rzeczywistości, jeśli wegetarianin nie bierze mięsa, nadal może znaleźć ten cenny pierwiastek w mleku i jajach. W przypadku weganinów troska o witaminę B12 staje się konkretna i sensowna, ponieważ jest to witamina, której rośliny nie wytwarzają.
Witamina B12 pochodzi z bakterii w glebie; ci, którzy jedzą tylko warzywa, są zmuszeni do mycia żywności zgodnie z podstawowymi standardami higieny. Jednak te niezbędne środki ostrożności zapewniają, że zewnętrzna zawartość rośliny, a zatem witamina B12, zostanie utracona podczas prania .
Alternatywnymi źródłami są pokarmy uzupełnione witaminami (najlepiej tymi, w których dodatek jest ograniczony do witaminy B12) lub suplementy (również ograniczone tylko do witaminy B12, ponieważ inne witaminy są otrzymywane z owoców i warzyw). Możesz wybrać przyjmowanie witaminy raz w tygodniu (tabletka 2000 mikrogramów) lub raz na dobę (tabletka 10 mikrogramów).
W rzeczywistości, nawet jedząc mięso można uzyskać niedobór witaminy B12: nie tylko dlatego, że niektóre leki zapobiegają jego wchłanianiu, ale także dlatego, że stwierdzono, że niektóre organizmy osób poniżej 50 roku życia prawie nie uwalniają tego typu witamin.
Kolejnym mankamentem przypisywanym diecie wegańskiej jest niedobór żelaza . W rzeczywistości w diecie roślinnej jest znacznie więcej żelaza niż w diecie wszystkożernej, zwłaszcza jeśli są połączone z owocami, pomidorami lub żywnością bogatą w witaminę C.
Niedokrwistość z niedoboru żelaza kontrastuje z roślinami strączkowymi, zbożami, warzywami liściastymi. Wreszcie, żywność bogata w błonnik jest również pokarmem zawierającym więcej żelaza. Aby podać prosty przykład: mięso końskie zawiera 3, 9 miligramów żelaza na sto gramów; rośliny strączkowe zawierają ponad dwukrotnie.
Ponadto, gdy stosuje się diety wysokobiałkowe, wapń jest zagrożonym minerałem. Weganie spożywają pokarmy bogate w ten minerał, takie jak ciemnozielone warzywa liściaste, tofu, które otrzymuje się z siarczanu wapnia i suplementy . Nadmierne spożycie mięsa i produktów mlecznych spowodowałoby utratę wapnia w wyniku zwiększenia wydalania tego minerału z moczem .
Stawanie się weganinem to wybór stylu życia
Wybór zostania weganinem zazwyczaj łączy się ze stylem behawioralnym lub aktywizmem społecznym w obronie zwierząt i planety. Często przejście od diety wegetariańskiej do diety wegańskiej jest stopniowe, spontaniczne i przechodzi zarówno przez świadomość wykorzystywania zwierząt za serem, mlekiem, jajami i jedzeniem, jak i zależy od idei, że te produkty żywnościowe mają również większy wpływ na środowisko naturalne nasz ekosystem po przemianach, które przechodzą podczas procesu produkcji.
Głównymi motywami tej filozofii życia są zaangażowanie w sprawy praw zwierząt i związane z nimi powody etyczne, takie jak antyspecykizm . Stawanie się weganinem wiąże się niekiedy ze względami środowiskowymi, zdrowotnymi, duchowymi i religijnymi. Szczególne znaczenie dla wyboru przestrzegania weganizmu ma potępienie praktyk związanych z hodowlą przemysłową i eksperymentowaniem na zwierzętach .
Czasami wybór zostania weganinem obejmuje również modę . Często zdarza się, że wielu nastolatków przechodzi od bycia wegetarianami do prawdziwych nieprzejednanych wegan, czasami z wewnętrznymi sprzecznościami lub skrajnymi stylami życia, często o efemerycznym czasie trwania. Dobrze jest wtedy eksperymentować, ale aby być weganinem, hasłami muszą być świadomość, a przede wszystkim konsekwencja .
