Medycyna psychosomatyczna, opis i zastosowanie

Medycyna psychosomatyczna jest gałęzią medycyny, która łączy umysł i ciało, aby zrozumieć wpływ emocji na fizyczne. Dowiedzmy się lepiej.

Czym jest medycyna psychosomatyczna

Medycyna psychosomatyczna reprezentuje precyzyjną gałąź medycyny, która stawia umysł w bliskim związku z ciałem, a raczej sferą emocjonalną i afektywną z soma lub zaburzeniem, próbując zidentyfikować i zrozumieć wpływ i zakres emocji potrafi ćwiczyć po stronie fizycznej.

Terapia polega więc na zaproponowaniu podmiotowi całej serii przydatnych informacji mających na celu umożliwienie mu interakcji z własnym ciałem. Robiąc to, stosuje się różne techniki. Często emocjonalne bloki są usuwane z pacjenta poprzez praktyki artystyczne, takie jak taniec lub śpiew.

Zamiast tego są tacy, którzy używają transu i hipnozy, ci, którzy barwią, ci, którzy się odnoszą. Kto mówi. Kto tylko słucha. W rzeczywistości rozwój praktyki, w tym przypadku terapii, nie szedł w parze z rosnącym zdobywaniem wiedzy empirycznej, opracowywaniem modeli koncepcyjnych i rozwojem metodologii badań. Poniżej znajduje się istnienie wielu podejść oraz brak jasnego i jednolitego układu odniesienia, a także konkretnych artykulacji różnych proponowanych metod leczenia.

Korzyści i przeciwwskazania

Medycyna psychosomatyczna, badając przyczyny chorób, pozwala organizmowi na samodzielne wyzdrowienie z długotrwałymi skutkami. Na pierwszym miejscu w skali priorytetów medycyny psychosomatycznej znajduje się poprawa całego metabolizmu poprzez zastosowanie nowoczesnej detoksykacji, oczyszczania, stymulacji immunologicznej i innych terapii aktywacyjnych, z konsekwentnym zmniejszeniem objawów.

W istocie jest to zupełnie inne podejście niż tradycyjna medycyna. Zwłaszcza w dłuższej perspektywie praktyka ta znacznie poprawia samopoczucie osoby, zmniejszając jej podatność na choroby. Głównym rezultatem jest znacząca i długotrwała poprawa stanu zdrowia, bez szkodliwych skutków ubocznych, ponieważ wynika to z sił organizmu, które determinowały proces gojenia.

PRZECZYTAJ TAKŻE Wszystkie naturalne leki

Dla których medycyna psychosomatyczna jest przydatna

Choroby i zaburzenia, które historycznie określano jako psychosomatyczne, to nadciśnienie tętnicze, astma oskrzelowa, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, wrzód żołądka i dwunastnicy oraz wyprysk .

Z czasem, wraz ze wzrostem nowych wkładów teoretycznych, lista zaburzeń, którymi można się zająć dzięki medycynie psychosomatycznej, obejmuje także zaburzenia odżywiania (przede wszystkim anoreksja i bulimia), zaburzenia układu pokarmowego (nadkwaśność żołądka, wymioty, nudności, zaparcia i biegunka z powodu emocji), zaburzenia układu oddechowego (duszność, hiperwentylacja i czkawka).

Zaburzenia układu sercowo-naczyniowego (nerwica serca), zaburzenia aparatu skórnego (łuszczyca, atopowe zapalenie skóry, obfite pocenie się), zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego (skurcze, bóle mięśni), zaburzenia układu moczowo-płciowego są również częścią rozległej rodziny zaburzeń psychosomatycznych. (impotencja, moczenie, bóle menstruacyjne) i wreszcie zaburzenia układu hormonalnego (hipoglikemia i nadczynność tarczycy, cukrzyca).

Prawo we Włoszech i za granicą

Aby zostać psychosomatologiem, musisz się wyspecjalizować, uczęszczając na specjalny kurs. We Włoszech SIMP, Włoskie Towarzystwo Somatologiczne, stanowi punkt odniesienia dla medycyny psychosomatycznej.

Założona w 1966 roku, prowadzi intensywne badania kliniczne i szkolenia dla pracowników służby zdrowia, we współpracy z klinikami uniwersyteckimi, szpitalami, organizacjami zawodowymi, krajowymi i zagranicznymi towarzystwami naukowymi, proponując stymulowanie wzmocnienia wartości, którą interdyscyplinarne powiązania, dialog i porównanie między dziedzinami naukowymi i osobistymi, nawet różnymi, reprezentują zyskowną perspektywę wymiany i integracji.

Obecnie medycyna psychosomatyczna ewoluuje i różnicuje się w różnych sektorach naturopatii, takich jak harmonizacja psychosomatyczna, której seminaria są proponowane przez School of Holistic Naturopathy, Lumen.

Za granicą medycyna psychosomatyczna przeżywa teraz okres zainteresowania, tak bardzo, że została wyznaczona w 2003 r. Jako siódma specjalizacja psychiatryczna przez Amerykańską Radę Specjalności Medycznych.

Ciekawość medycyny psychosomatycznej

Chociaż starożytni dobrze rozumieli ścisłe powiązanie ciała i umysłu, współczesna medycyna coraz bardziej umacnia tendencję do wyraźnego oddzielania aspektów fizycznych i psychicznych.

Ten nacisk na rozróżnienie między wydarzeniami organicznymi i psychicznymi, któremu towarzyszy coraz intensywniejsza specjalizacja, doprowadził medycynę do oddzielenia tych samych aspektów fizycznych od siebie.

Dopiero od lat 50. ubiegłego wieku, dzięki pracy Franza Alexandra, wkradła się inna orientacja myśli, przeciwstawiająca się fragmentacji specjalistycznej, proponując, w ujęciu całościowym, rekonstrukcję psychofizycznej jedności człowiek, używając systemów pojęciowych, które jednocześnie wychwytują aspekty organiczne i psychiczne.

Z biegiem czasu pojawiły się różne modele interpretacyjne choroby / zaburzenia, a wśród wielu wystarczy przypomnieć wkład Reicha, Bikowa, Bossa, Weizsachera, Cannona, Nemii, Freuda i Junga.