Kurator: Maria Rita Insolera, Naturopath

Koniczyna jest naturalnym fitoestrogenem, przydatnym do obniżania poziomu cholesterolu we krwi, zapobiegania osteoporozie i przeciwdziałania wolnym rodnikom . Dowiedzmy się lepiej.

Właściwości koniczyny

Koniczyna jest najsilniejszym naturalnym fitoestrogenem . Od koniczyny w istocie, hormony roślinne (fitohormony) są ekstrahowane, w szczególności estrogeny, ważne do spowolnienia starzenia się skóry i błon śluzowych. Koniczyna ma następujące właściwości:

• Jest bogatym źródłem wielu cennych składników odżywczych, w tym: wapnia, chromu, magnezu, niacyny, fosforu, potasu, krzemu, tiaminy i witamin A, B-12, E, K i C.
• Zawiera minerały potrzebne dla gruczołów w naszym organizmie, dzięki czemu może pomóc utrzymać równowagę hormonalną.
• Łagodzi objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego (takie jak ból piersi)
• Zwiększa mineralizację kości, a zatem pomaga leczyć i zapobiegać osteoporozie.
• Jego regularne spożycie może obniżyć poziom złego cholesterolu, sprzyjając dobremu: z tego powodu może pomóc w zapobieganiu chorobom serca.
• Zawierająca niewielkie ilości kumaryny, substancje chemiczne przydatne do utrzymania czystości krwi i płynów, koniczyna poprawia krążenie krwi, zmniejsza możliwość powstawania skrzepów i powstawania blaszek miażdżycowych, a także ogranicza rozwój łagodnego rozrostu prostaty.
• Może pomóc rzucić palenie .
• Zwalcza wolne rodniki dzięki silnemu działaniu antyoksydacyjnemu.
• Ma pozytywny wpływ na płodność, ponieważ ma działania podobne do estrogenu, niezbędnego hormonu w procesie rozrodczym kobiety.
• Dzięki bogatej obecności izoflawonów jest doskonałym lekarstwem na zaburzenia menopauzalne. Izoflawony są rozpuszczalne w wodzie i działają jak estrogeny, dlatego są stosowane w leczeniu związanym z menopauzą i związanymi z nią zaburzeniami, takimi jak uderzenia gorąca, nerwowość, a nawet depresja po menopauzie.

Sposób użycia

Koniczyna może być przyjmowana na receptę lub bez. Aby dać ulgę w zaburzeniach menopauzalnych, zaleca się stosowanie standardowej koniczyny w ilości 40-80 mg izoflawonów .

Nie ma wystarczających informacji, aby zalecić bezpieczną i skuteczną dawkę koniczyny dla jakiegokolwiek innego stanu (z wyjątkiem leczenia objawów menopauzy). Zalecane dawkowanie w postaci proszku wynosi zwykle 1000-3000 mg na dobę. Wykorzystuje się części nadziemne tej rośliny leczniczej.

Możesz dowiedzieć się więcej o tym, czym są izoflawony i gdzie się znajdują

Przeciwwskazania do koniczyny

Różne badania farmakologiczne i kliniczne wskazują, że koniczyna jest bezpieczną rośliną: nie odnotowano żadnej toksyczności ani znaczących skutków ubocznych, nawet w przypadku długotrwałego leczenia. Koniczyna nie jest jednak zalecana dla kobiet w ciąży i ze schorzeniami takimi jak endometrioza, mięśniaki macicy i guzy piersi, jajników lub macicy. Nie powinni przyjmować koniczyny ze względu na możliwe efekty estrogenowe.

Nie zaleca się mężczyznom używania koniczyny, jeśli mają raka prostaty, chyba że zaleca się jej stosowanie. Niewiele jest dostępnych informacji na temat wpływu koniczyny na noworodka lub małe dziecko, dlatego jego stosowanie nie jest zalecane w okresie laktacji lub we wczesnym dzieciństwie.

Opis rośliny

Koniczyna ( Trifolium ) to rodzaj roślin zielnych należących do rodziny Fabaceae (lub roślin strączkowych) i obejmuje około 300 gatunków. Jest szeroko rozpowszechniony w umiarkowanych regionach półkuli północnej oraz w górzystych regionach tropików.

Swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznemu kształtowi liścia, podzielonemu na 3 ulotki (niektóre gatunki mają jednak 5 lub 7 ulotek). Roślina jest głównie jednoroczna lub dwuletnia, aw niektórych przypadkach wieloletnia; jego wysokość wynosi zwykle około 30 cm. Dwa najczęstsze typy koniczyny to:

• Koniczyna czerwona (Trifolium pratense);
• Koniczyna biała lub ladinowa (Trifolium repens).

Clover Habitat

Koniczyna to wieloletnie zioło, które w fazie kwitnienia wykazuje jaskrawe, głęboko różowe i fioletowo czerwone kwiaty. Trifolium nie wytrzymuje zimna bardzo dobrze i preferuje gleby gliniaste; jednak dostosowuje się do prawie każdego rodzaju gleby, o ile nie jest nadmiernie nasycony wodą.

Po posadzeniu koniczyna rośnie szybko (2-15 dni). Po około 48 godzinach roślina zaczyna kiełkować, przedstawiając dwa małe płaty, do których dodaje się trzecią w ciągu około 5-6 dni.

Oprócz tego, że jest bardzo pospolitą rośliną, rozpowszechnioną na wielu łąkach i na obrzeżach lasów i lasów, znana jest zarówno jako dobra pasza dla zwierząt gospodarskich (nazywana jest również „chlebem mleka”), jak i dlatego, że jest wykorzystywana w rotacji rolniczej do wzbogacania gleby.

Notatki historyczne

Historycznie koniczyna była czczona przez druidów . Znani przez Greków i Rzymian za właściwości lecznicze. Czasami (około 1 na 10 000) koniczyny mogą mieć cztery liście, są one powszechnie nazywane czterolistnymi koniczynami i są uważane za szczęśliwe wdzięki .