Jacopo Mattii, muzyk, który zawsze był znanym nauczycielem didgeridoo w całych Włoszech, chętnie porozmawiał o społecznym i kulturowym znaczeniu tego instrumentu dla wielu młodych muzyków .

Jakie miejsce zajmuje muzyka w życiu i jak ewoluowała Twoja muzyczna podróż?

Dokładnie na trzecim miejscu, po mojej dziewczynie i kotach! Poważnie, muzyka zawsze była tlenem moich dni, od kiedy byłem mały aż do teraz.

Dorastałem w rodzinie, w której słuchano głównie radia, a kiedy miałem okazję wybrać muzykę do słuchania i na żywo, miłość do tej sztuki rosła wykładniczo.

Wszyscy znamy magiczne efekty muzyki na nasze emocje, ale także jako narzędzie do poznania odległych kultur i wartości . Jako chłopiec zacząłem tworzyć muzykę, a potem podejście do pierwszych instrumentów muzycznych aż do gitary, którą grałem przez około 10 lat.

Z drugiej strony od 2009 r. Włożyłem swoje serce i duszę w didgeridoo, instrument, który już znałem. To był romans, jestem szczera . Jest to narzędzie, które dało mi i nadal daje mi wyjątkowe doznania, satysfakcje, pragnienie przezwyciężenia moich ograniczeń.

Wielu ludzi, którzy przychodzą na didgeridoo, rozwijają szczególną postawę. Co za tym wszystkim stoi?

Najlepszą odpowiedzią byłoby „to tajemnica”, ale zawsze starałem się wyjaśnić, dlaczego ten instrument, bardziej niż jakikolwiek inny, zabrał mi umysł i ciało .

Ludzie podchodzą do didgeridoo z różnych powodów, ale moim zdaniem główne z nich to dwa: pierwszy to osobliwość i wyjątkowość dźwięku, połączona z urokiem kołowego oddechu i kulturowego pochodzenia tego instrumentu. Drugą cechą jest prostota didgeridoo.

Jest uważany za jeden z najstarszych znanych instrumentów muzycznych i wciąż jest grany. Łatwo się tego nauczyć : w rzeczywistości większość początkujących nigdy nie miała wcześniejszych doświadczeń z innymi instrumentami muzycznymi, a przede wszystkim oprawia je jako instrument muzyczny daleki od najbardziej klasycznego, a zatem bardziej „prosty”.

Z biegiem czasu jednak większość ludzi, którzy zaczynają grać didjeridoo, wychodzi całkowicie: i tutaj - moim zdaniem - jest tajemnicą magii didgeridoo .

Pozwólcie, że wyjaśnię: im więcej się uczysz i im więcej rzeczy się komplikuje, jak w przypadku wszystkich innych instrumentów muzycznych, potrzebujesz pasji, poświęcenia i studiowania teorii muzyki, więc jeśli nie weźmiesz pod uwagę wszystkich tych prac, w końcu je porzucisz, to jest naturalna i normalna rzecz.

Ktokolwiek pozostaje, to dlatego, że zrozumiał i doświadczył wspaniałej rzeczy, którą może dać tylko didgeridoo: świadomość, że nie tylko ty grasz na didgeridoo, ale to także on „gra” w ciebie .

Jest to instrument samotny i introspekcyjny, zwłaszcza na początku, to płyta brzmiąca, która wzmacnia to, co wychodzi z ust i dlatego każdy naprawdę gra na swój sposób.

To tak, jakby słuchać własnego głosu, czuję, że wibruje w środku, a to, co dzieje się w otaczającym mnie środowisku, jest wykluczone, tylko ja słucham siebie i kołowy oddech staje się środkiem, który daje mi równowagę i pewność siebie do chodzenia na linii zawieszonej między moim ciałem a moim umysłem, bez przestrzeni i bez czasu. To dla mnie „coś prawie mistycznego”, o które mnie prosiłeś.

Didgedidoo, jak wiadomo, jest australijskim instrumentem aborygeńskim. Czy nadal istnieje prawdziwe połączenie z tą kulturą, ze snem i ze stanami świadomości?

Istniała, niezmieniona od tysiącleci, i istnieją aborygeńskie klany, które przez stulecia walczyły, aby bogactwa tej starożytnej kultury nie zostały utracone .

Od chwili, gdy Brytyjczycy skolonizowali Australię, istniało prawdziwe fizyczne i kulturowe ludobójstwo rdzennych ludów, które trwało do dziś: całe klany zostały dosłownie zmiecione wraz z ich kulturą i ich środowisko.

Tubylcy są populacją silnie związaną ze środowiskiem, w którym żyją, zarówno fizycznie, jak i „mitologicznie”, mają bardzo silny szacunek, ponieważ to ich życie, źródło ich istnienia od stworzenia do chwili obecnej, są w harmonii i związku z co otacza ich z obecności na terytorium Australii, jednego z najbardziej nieprzepuszczalnych i wrogich terytoriów na planecie, przez około 50 000 lat.

Ta doskonała harmonia została zniszczona jedynie przez pojawienie się Anglików. Nieliczne klany, które wciąż istnieją, utrwalają swoje milenijne prawa ustnie poprzez pieśni, każdy klan ma swoje własne prawo i to prawo zostało mu dane podczas Dreamtime przez przodków, bogów, którzy stworzyli wszystko, co widzimy.

Prawa te są nam nieznane, ponieważ są święte i potajemnie strzeżone przez każdy aborygeński klan. Żaden nie-Aborygen nie ma ani nie może mieć żadnego związku z Dreamtime, tajnymi piosenkami i ceremoniami każdego klanu.

Nauka gry na didgeridoo oznacza naukę oddychania kołowego. Jakie korzyści płyną z tej praktyki?

Zwróć uwagę, że nauka gry na didgeridoo oznacza naukę „równomiernego” oddychania kołowego . Z pewnością jest to jedna z podstawowych ścieżek grania na didgeridoo, ale to nie tylko to, pomyśl, że oddychanie koliste jest jedną z pierwszych rzeczy, których należy się nauczyć.

Najwyraźniej „świat” kołowego oddychania nie kończy się na wiedzy, jak to zrobić technicznie: to, co zawsze mówię moim uczniom i że na pewno nauczyliście się oddychania kołowego tylko wtedy, gdy nie myślicie już o konieczności oddychania podczas gry.

Jesteśmy w sytuacji, w której oddychanie z jednej strony ma istotne znaczenie dla naszego życia, z drugiej strony staje się działaniem, którego możemy fizycznie stracić świadomość, ponieważ jesteśmy zobowiązani do robienia czegoś innego.

I to jest tajemnica oddychania kołowego: gracz nie myśli już o oddychaniu, ponieważ jest zajęty graniem. Myślenie o oddychaniu odwracałoby uwagę od koncentracji aktu gry, a następnie wyrażania siebie. Tak więc odtwarzacz didgeridoo nigdy nie myśli o oddychaniu, po prostu to robi.

W ten sposób nieświadomie tworzymy równowagę, ponieważ ilość powietrza, które emitujemy, musi być zrównoważona tym samym powietrzem, które wprowadzamy i odwrotnie.

Ciało szuka tej równowagi, nie myśląc o tym, z ogromnymi korzyściami zarówno psychicznymi (całkowita koncentracja na nas samych i poświęcenie w muzycznej ekspresji), jak i fizycznym (brak duszności z powodu braku lub nadmiaru powietrza).

Uważam, że synonimem, który najlepiej respektuje oddychanie kołowe, jest właśnie „równowaga”. Klasyczna sytuacja, w której gracz początkowo znajduje się, przechodząc przez praktykę oddychania kolistego i znajdując się z zawrotami głowy z powodu braku równowagi przychodzącego i wychodzącego powietrza.

Na początku jest to normalna rzecz, rada dla tych, którzy zaczynają, to próba utrzymania relaksu w okolicy klatki piersiowej i brzucha, a nie wymuszanie zbyt dużej wydajności, a tym samym wydajności ich płuc. Svenire nie jest celem gracza didgeridoo!

Za muzyką didgeridoo kryje się cały ruch fermentu: festiwale, koncerty, warsztaty, wieczory, wycieczki, dobre wibracje ... Co możesz nam o tym powiedzieć?

I pomyśleć, że aż 25 lat temu nikt nie wiedział, czym jest didgeridoo! Pozostając wciąż wśród etnicznych instrumentów muzycznych instrumentem niszowym, didgeridoo zyskało znaczną widoczność w ostatnich latach.

Z pewnością świat muzyki elektronicznej pozostał bardzo zaintrygowany charakterystycznym brzmieniem didgeridoo, nazywając go niemal nieelektronicznym „syntezatorem”, dlatego możemy go znaleźć dokładnie w wielu projektach muzyki elektronicznej.

Ale dzisiaj możemy go znaleźć w wielu innych gatunkach muzycznych, obok klasycznych instrumentów muzycznych, takich jak gitara, bas, perkusja, instrumenty klawiszowe itd ... i mniej klasycznych instrumentów, takich jak perkusja afrykańska lub latynoamerykańska.

A potem trzeba powiedzieć, że każdy gra tak, jak chce, a z kimkolwiek chce, a na pewno didgeridoo jest „młodym” instrumentem dla nas, ludzi Zachodu, właśnie tego doświadcza.

Nawet we Włoszech są szczególne chwile, takie jak spotkania, podczas których gracze tworzą moment dzielenia się i wymiany na instrumencie i doświadczeniu, które mają.

Ponadto istnieją również seminaria, warsztaty, budowniczowie, festiwale i nauczyciele tacy jak ja. We Włoszech, a dokładnie w Forlimpopoli, niedaleko Forlì, znajduje się jeden z największych europejskich festiwali Didgeridoo i australijskiej kultury Aborygenów.

Nazywa się Didjin'Oz i odbywa się w drugi weekend lipca. Jeśli jesteś zaintrygowany tym magicznym narzędziem, nie możesz tego przegapić!

Co poleciłbyś tym, którzy chcą zbliżyć się do tego narzędzia do praktyki i właściwego słuchania?

Pierwszą wskazówką dla tych, którzy chcą zacząć grać, jest to, że didgeridoo jest instrumentem muzycznym i jak wszystkie instrumenty muzyczne, jeśli chcesz zrozumieć piękno instrumentu, potrzebujesz pasji, nauki, poświęcenia, wielu ćwiczeń i badań.

Na platformach takich jak youtube znajdziesz wszystko, czego potrzebujesz, aby rozpocząć pierwsze kroki.

Uważaj, jeśli to możliwe, na tanie narzędzia, które znajdziesz na rynkach (często więcej ozdób niż cokolwiek innego), lepiej, jeśli poprosisz o radę tych, którzy już grają na didgeridoo. We Włoszech jest tak wielu doskonałych producentów.

Drugą radą nie jest zatrzymanie się tylko na instrumencie w tym przypadku, historia i kultura Aborygenów sprawią, że zakochasz się jeszcze bardziej w tym instrumencie.

Trzecią radą jest zawsze szukanie odpowiedniego miejsca do gry i słuchania, najlepszym nauczycielem jest sam, didgeridoo to ty.

Dowiedz się więcej o Jacopo Mattii

> W lutym 2019 roku wydany zostanie album „ The Heart in the Cavern ”;

> W 2013 roku ukazał się „ Chest Factor ”, osiem utworów solo didgeridoos, które można słuchać online za darmo, wraz z innymi utworami na www.soundcloud.com/jacopo-mattii.