Glifosat w żywności . Analizy laboratoryjne przeprowadzono na produktach na bazie pszenicy, takich jak makaron, chleb, pizza, produkty piekarnicze wśród najczęściej używanych we Włoszech i okazało się, że te ziarna i mąki są zanieczyszczone różnymi herbicydami, w szczególności glifosatem .

To działanie kontrolne nazwano „ratownikiem” i służyło do weryfikacji włoskiej sytuacji produktów spożywczych na bazie pszenicy.

Stwierdzone wartości procentowe mieszczą się w parametrach podanych przez Unię Europejską, ale nadal jest to alarmująca sytuacja, biorąc pod uwagę, że średnio jeden południowy Włoch osiąga średnie zużycie 130 kilogramów makaronu, chleba, pizzy lub innych pochodnych pszenicy w ciągu jednego roku,

Skutki tego zanieczyszczenia należy w rzeczywistości ocenić, dodając wszystkie źródła narażenia na glifosat, ponieważ oprócz produktów na bazie pszenicy pojawiły się dane w innych produktach spożywczych, w tym w wodzie pitnej. W związku z tym zagrożenia dla zdrowia ludzi należy oceniać poprzez zsumowanie całego narażenia na tę konkretną substancję.

Najczęściej używany herbicyd na świecie ...

Glifosat jest nieselektywnym herbicydem, który jest szeroko stosowany w chwastach, warzywach, drzewach owocowych, drzewach, a nawet w obszarach nierolniczych, takich jak brzegi dróg, brzegi rzek i inne obiekty przemysłowe lub cywilne.

Można powiedzieć, że dzięki szerokiemu spektrum działania jest uważany za najbardziej skuteczny herbicyd . Co więcej, jest to najbardziej ekonomiczny produkt syntetyczny do zastosowania, który najwyraźniej osiągnął największą dystrybucję na świecie. Wystarczy wiedzieć, że 70% ziem uprawianych na naszej Ziemi jest traktowanych tym herbicydem, który w technicznym żargonie jest znany jako obława . Globalne analizy oszczerstw mówią, że w naszej żywności 70% z nich zawiera ślady.

Jego historia zaczyna się od opatentowania substancji chelatującej jony metali, a następnie kontynuowana przez Monsanto jako herbicyd i antybiotyk. Jego głównym skutkiem jest w rzeczywistości chelatowanie minerałów, takich jak Ca, Fe, Co, Cu, Mn, Mg, Ni, Zn itp ...

Te minerały są zasadniczo roślinnymi składnikami odżywczymi i służą fizjologicznym funkcjom roślin. Bez dostępności tych minerałów systemy enzymatyczne roślin, ale także mikroorganizmów i zwierząt nie są w stanie funkcjonować. W ten sposób rośliny nie rosną i tak zwane chwasty nie rozwijają się na polach traktowanych glifosatem. Ponadto jest on ostatnio stosowany również na końcu upraw, aby pomóc w wysuszeniu pszenicy i ten oprysk następuje kilka tygodni przed zbiorami.

Wreszcie, rozprzestrzenianie i stosowanie glifosatu jest związane z uprawami GMO, zwłaszcza w przypadku soi, kukurydzy i bawełny, a kraje, które go używają, to Ameryka, Afryka Południowa i Chiny. Również w Europie ten produkt jest szeroko stosowany.

Toksyczność glifosatu

Wpływ glifosatu na różne czynniki biologiczne może wywołać i pogorszyć wiele poważnych chorób, a zatem jego toksyczność dla zdrowia ludzkiego jest obecnie potwierdzona przez wiele przeprowadzonych badań.

Istnieją zasadniczo dwa mechanizmy działania glifosatu i według naukowców modele te prowadzą do pełnej patogenezy, wywołując w ten sposób lub obciążając i różne choroby w organizmie człowieka.

Pierwszym mechanizmem działania jest zdolność chelatowania metali takich jak wapń, żelazo, miedź, kobalt, magnez, mangan, nikiel i cynk . Proces ten powoduje niedobór wielu funkcji fizjologicznych i enzymatycznych u ludzi. W szczególności deficyt enzymu cytochromu P450 ma wiele negatywnych skutków, ponieważ usuwa on z organizmu wrodzoną zdolność detoksykacji ze szkodliwych czynników zewnętrznych. Brak tych elementów ma konsekwencje w wielu przemianach i funkcjonalnościach naszego ciała z oczywistą konsekwencją wadliwego działania przy 360 stopniach.

Drugi mechanizm glifosatu działa na siarkę, a zatem na syntezę niektórych aminokwasów, takich jak metionina, fenyloalanina i tyrozyna . Laboratorium produkcji witamin i innych niezbędnych substancji dla zdrowia organizmu znajduje się w naszym przewodzie pokarmowym, a te procesy syntezy są głównie spowodowane cenną florą bakteryjną jelit.

Dzięki zastosowaniu glifosatu flora bakteryjna jest dosłownie zdziesiątkowana i nie ma już możliwości przyczyniania się do zdrowia naszego organizmu. W tej sytuacji dysbiozy jelitowej ryzyko wystąpienia chorób metabolicznych i różnych problemów żołądkowo-jelitowych, nawet poważnych, jest bardzo wysokie.

Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem określiła glifosat jako „prawdopodobną przyczynę nowotworów”, a zatem działanie rakotwórcze dla ludzi.

W Niemczech, po testach i analizach przeprowadzonych przede wszystkim na piwach, stwierdzono, że glifosat może być nawet bardziej niebezpieczny niż DDT i ukryć szerszą toksyczność dla ludzi i środowiska.

Konsekwencje stosowania glifosatu

Konsekwencje związane ze stosowaniem glifosatu to rozwój wielu rodzajów nowotworów, w tym prostaty, tarczycy, narządów płciowych, a nawet chłoniaka nieziarniczego.

Ponadto wiele chorób autoimmunologicznych jest powiązanych z negatywnymi skutkami glifosatu . Obejmują one wzrost przypadków cukrzycy, chorób psychicznych, takich jak autyzm, choroby zwyrodnieniowe, celiakię nawet w dzieciństwie, a także nietolerancję pokarmową i inne choroby metaboliczne. Ponadto nawet przypadki niepłodności, zwłaszcza męskiej, są związane zarówno z glifosatem, jak i chorobą Alzheimera i chorobą Parkinsona.

Oprócz tych wszystkich patologii glifosat wykazał również konsekwencje dla mechanizmów epigenetycznych, dzięki czemu wady wrodzone i przypadki białaczki dziecięcej wzrosły . Ta nikczemna konsekwencja wydaje się być związana z ekspozycją matek na glifosat, tak że w Ameryce 30% mleka matki wypijanego przez noworodki ten herbicyd występuje w dawkach nawet 100 razy większych niż dopuszczalny próg deklarowania wody pitnej.

Ponadto, nawet osoby nie narażone na bezpośrednie stosowanie glifosatu, a zatem nie działające aktywnie w rolnictwie, nadal mają glifosat w moczu i krwi . W testach we Włoszech okazuje się również, że glifosat jest obecny w wodzie pitnej i w wodach powierzchniowych z wynikiem 80% w regionie Lombardii. Podczas gdy w innych regionach Włoch analiza i dane na ten temat nie są jeszcze dostępne, nawet jeśli zakładamy podobny wynik.

Masywna obecność w wodach wskazuje na wykorzystanie w uprawach rolnych, co wiąże się z narażeniem na tę substancję z niezliczonych źródeł .

Także dla środowiska glifosat ma bardzo negatywne konsekwencje, ponieważ znacznie zmniejsza różnorodność biologiczną zarówno w kierunku redukcji gatunków roślin i zwierząt.

Nawet mikroorganizmy są narażone na ryzyko przeżycia, ponieważ potrzebują minerałów, takich jak mikroelementy, a glifosat zamiast tego blokuje ich stosowanie poprzez chelatację. Ponadto owady zapylające i pszczoły są coraz bardziej narażone na działanie tego pestycydu i zaczynamy rozumieć, jak ważne są te owady zapylające dla dobrej równowagi naturalnego ekosystemu.

Zanieczyszczenie środowiska znacznie wzrosło, biorąc pod uwagę wysoki udział glifosatu w rzekach, w głębokiej wodzie i oczywiście w glebach uprawnych i nieuprawnych .

Ostatecznie stwierdzono występowanie chwastów, które stały się tolerancyjne na ten herbicyd i które grożą przytłoczeniem gatunków spontanicznych i uprawnych, co powoduje niestabilność ekosystemów i obniżenie naturalnej bioróżnorodności.