Aby rozwiązać odwieczny kontrast między wewnętrznymi sztukami walki a zewnętrznymi sztukami walki, pytanie, które unosi się w powietrzu środowiska sztuk walki i jest wszechobecne w witrynach tematycznych w Internecie i nie wydaje się zgadzać z nikim, skontaktowaliśmy się z ekspertem temat, Maestro Francesco Collesano .

Francesco należy uważać za rzadki wyjątek : ogólnie rzecz biorąc, zewnętrzni praktykujący sztuki walki uważają wewnętrzną sztukę za nieskuteczną w rzeczywistości, dobrą jedynie dla utrzymania zdrowia, tradycyjnej gimnastyki estetycznej. Z drugiej strony, wewnętrzni praktykujący sztuki walki lekceważą konkursy, uważając je za gwałtowne, bezużyteczne, dalekie od ducha harmonii, którego szukają.

Francesco był agonistą i prawdziwym wojownikiem w wielu zewnętrznych sztukach walki i wyrafinowanym badaczem wewnętrznych sztuk walki . Niewielu ludzi takich jak on może dać nam odpowiedź.

Francesco, gdzie są podzielone drogi wewnętrznych i zewnętrznych sztuk walki? Czy ten podział jest nieuleczalny?

Pochodzenie sztuk walki jest jedno i jest starsze niż się uważa. Pierwotnie nie było takiego rozróżnienia . W starożytności bitwy były częstsze niż w naszych czasach, życie było w codziennym niebezpieczeństwie, a potrzeba obrony była pilna.

W ciągu wieków tradycje zostały ustalone, przestały ewoluować, wiele wojennych „sekretów” zostało przekazanych tylko przez inicjację, kilku wybranym, a to znacznie zmniejszyło jakość sztuk walki. Podział na kończyny wewnętrzne i zewnętrzne jest tylko pozorny i jest konsekwencją tego ogólnego rozpadu.

Ale co jest ważniejsze w rzeczywistym kontekście?

Prawdziwym prawdziwym kontekstem jest życie, każda chwila życia. Jeśli sporty walki ignorują wewnętrzne energie, a słodkie sztuki ignorują skuteczność walki (której wolą unikać), żaden z dwóch biegunów nie jest naprawdę skuteczny . Sport walki jest skuteczny na ringu, w ośmiokącie, ale droga jest czymś innym.

A nawet jeśli byłaby skuteczna na ulicy, to tylko na pewien czas: duch rywalizacji czyni nas silnymi, dopóki jesteśmy młodzi, zdrowi, nie ranni, kiedy ciało zaczyna się degenerować i wszystkie konsekwencje przetrenowania i całej serii nadchodzą traumy po karierze wojennej pozostaje tylko wiedza techniczna.

Co więcej, łagodni puriści sztuk walki rzadko mają przewagę nad minimalnie przeszkolonym przeciwnikiem przygotowanym do walki. Jedynym sposobem na naukę walki jest walka .

Jak połączyłeś te dwa bieguny w swoim życiu wojennym?

W rzeczywistości jest to proces, który nigdy się nie kończy . Jako dziecko stałem się czarnym pasem w karate, broniłem się przed łobuzami i nauczyłem się kochać sztuki walki. Studiowałem i rywalizowałem w judo, kung fu, grapplingu, boksie, muai thai, MMA, uczestnicząc w mistrzostwach krajowych, międzynarodowych i światowych.

Podczas tego kursu, studiując różne książki na ten temat, często czytam o innym aspekcie sztuk walki, prawie mistycznym, ale nigdy nie mogłem znaleźć prawdziwego mistrza. Wielu mówiło o tym, niektórzy twierdzili, że wiedzą i nauczają, ale w praktyce nikt niczego nie pokazywał.

Już miałem przestać wierzyć w istnienie wewnętrznego świata sztuk walki, kiedy poznałem rosyjskiego mistrza, Aleksieja Amirkhanova, który pokazał mi szokującą skuteczność w swoich słodkich technikach . Zmusił mnie do ponownego przemyślenia i zdałem sobie sprawę, że powinienem kontynuować poszukiwania.

Jak trwają te badania?

Jak już powiedziano, nigdy się nie kończy. W przeciwieństwie do samej konkurencji, ci, którzy trenują w zrównoważony sposób we wszystkich aspektach walki, mogą poprawić swoje życie . Mój nauczyciel ma około 60 lat i jest znacznie silniejszy i pełniejszy niż wtedy, gdy spotkałem go dwadzieścia lat temu.

Mięśnie i siła nie mogą nas wspierać na zawsze, a jeśli będziemy trenować tylko te, które będą mniejsze, nasza zdolność również się nie powiedzie. Musimy walczyć, w odpowiednim wieku, aby upuścić i uspokoić emocje, zdobyć doświadczenie, ale potem być w stanie zintegrować i przekształcić to wszystko, aby pozostać naprawdę skutecznym przez długi czas.

Walka sportowa i sztuka wewnętrzna nie są jedynymi dwoma aspektami, które należy zintegrować. Badanie broni jest również ważne, nie tylko po to, by móc się nimi zająć, ale także aby nauczyć nasze ciała nowych postaw, nowych nieprzewidywalnych kątów, rytmów trudnych do odgadnięcia, większej uwagi na zarządzanie odległościami, które poprawią naszą skuteczność bez broni,

Następnie istnieje potrzeba zintegrowania gruntownej i naukowej wiedzy na temat anatomii i funkcji ludzkiego ciała, jest to również dziedzina badań, która nigdy się nie kończy. Ostatnim aspektem, który należy zintegrować, jest praca nad stanami świadomości, zarządzaniem umysłem, medytacją i wizualizacją, które pomagają poprawić naszą wydajność .

Gdzie to wszystko praktykujesz?

Jak powiedziano, całe życie jest dziedziną praktyki, ta sztuka, która integruje wszystko, Shou Dao, jest zawsze praktykowana, nawet jedzenie lub mycie. Mam siłownię w Pontedera, w prowincji Piza, gdzie uczę to wszystkich moich studentów.

Wraz z nimi prowadzę kompletną ścieżkę : przygotowuję ich do zawodów MMA, ale uczymy się również wszystkich innych nie-sportowych aspektów: samoobrony, zarządzania umysłem, odkrycia wewnętrznych energii.

Wyniki są niezaprzeczalne: ostatnio niektórzy z naszych chłopców wygrali pierwszy mecz MMA w pierwszej rundzie przeciwko zawodnikom z 8 walkami za nimi. Podsumowując: tak, wewnętrzne sztuki walki przekształcają agonistę w prawdziwego mistrza sztuk walki, kompletnego, wyważonego i skutecznego na całe życie, nieustannie rozwijającego się i odkrywającego wiele rodzajów siły.