Spanie jest czynnością, którą łączy wiele istot żywych : wszystkie ssaki i ptaki, większość gatunków gadów, płazów i ryb, a także liczne gatunki owadów, muszą wykonywać przyswajalną aktywność spoczynkową do naszego snu.
Sen, pomyślany jako coś, czego nie można nauczyć lub nauczyć się, ale po prostu dzieje się, gdy jesteś zmęczony i potrzebuje go, wydaje się być naturalnym i instynktownym elementem naszego życia.
W rzeczywistości sen jest fizjologiczną koniecznością, która jest trudna do kontrolowania - myślimy o śnie podczas jazdy - lub wywołujemy go dobrowolnie - ci, którzy cierpią na bezsenność, sami doświadczają tej trudności.
Stwierdzenie, że sen jest elementem fizjologicznym wspólnym dla wszystkich ludzi, nie może być równoznaczne z wyczerpującymi badaniami na ten temat w dziedzinie nauk biologicznych. Aby mieć złożone pojęcie snu i związanych z nim zaburzeń, ważne jest rozważenie wkładu nauk antropologicznych, które ostatnio zaczęły interesować się tym przedmiotem badań.
Różnice kulturowe snu
Chociaż spanie jest pierwotną koniecznością dla każdego człowieka, sposoby, w jakie to działanie jest wykonywane, nie są uniwersalne ani przedkulturowe .
Na różnych obszarach geograficznych iw różnych okresach historycznych człowiek śpi zgodnie z różnymi sposobami odzwierciedlającymi strukturę społeczną i rodzicielską, systemy utrzymania i stopień rozwoju technologicznego grup ludzkich.
Badanie porównawcze przeprowadzone w 2002 r. Przez Carol Worthman, specjalizującą się w antropologii biologicznej oraz wykładowca na Uniwersytecie Emory (Atlanta, USA), przedstawia obraz ekologii ludzkiego snu poprzez szczegółową analizę wzorców snu i warunków w różnych społecznościach,
Ogólnie rzecz biorąc, różnice kulturowe związane ze snem mają różne aspekty:
- miejsca do spania (miejsca do spania)
- ludzie, z którymi śpisz ( śpiący partner )
- czas, czas trwania i regularność snu
Godziny snu, jak je obliczyć?
Miejsca i przedmioty do spania
W porównaniu do miejsc i przedmiotów używanych do spania istnieje wiele różnic: od materaca, przez skórzane kanapy lub liście palmowe, po tkaniny bawełniane używane jako ubrania w ciągu dnia, do konstrukcji drewnianych, do ziemi bez żadnego innego typu platformy. Na przykład na półwyspie Jukatan (Meksyk), z powodu wysokich temperatur odnotowywanych przez większość roku, ludność woli spać w tradycyjnych hamakach, świeżych i lekkich w porównaniu z materacami, uważanych za niewygodne i duszące.
Ludzie, z którymi śpisz
Jeśli chodzi o ludzi, z którymi dzielisz przestrzeń podczas snu, w tradycyjnych społeczeństwach, w przeciwieństwie do tego, co dzieje się u nas, rzadko śpisz sam lub ze swoim partnerem.
W tych śpiących społeczeństwach jest to głęboko społeczna praktyka - znana jako ko-spanie - podczas której różni ludzie dzielą tę samą przestrzeń iw konsekwencji śpią w fizycznym kontakcie.
Czasy i czas snu
Aspekt czasu i czasu trwania snu stanowi kolejną ważną zmienną: podczas gdy w społeczeństwach osiadłych i uprzemysłowionych, monofazowy sen przeważa (raz w ciągu 24 godzin) wśród dorosłych, w tych głównie poświęconych polowaniom i zbiory - podobnie jak populacje afrykańskie Kung i Efe - dwufazowy lub polifazowy sen jest powszechny (dwa lub więcej chwil snu w ciągu dnia).
W tym drugim kontekście koncepcja snu i czuwania jest mniej dychotomiczna i bardziej płynna niż zachodnia: chwile snu i budzenia się na przemian i przerywają się nawzajem w naturalny sposób, nie ma czasu na spanie .
Śpiące kultury i techniki w zachodnim świecie
Źródłem największej zmiany w technikach snu jest dostęp do sztucznego światła, które zaczęło się rozprzestrzeniać w zachodnim uprzemysłowionym świecie, począwszy od połowy XIX wieku. Według niektórych badań wydaje się, że z powodu tej ogromnej zmiany, każdej nocy śpisz co najmniej godzinę mniej niż sto lat temu i kilka godzin mniej niż okres poprzedzający pojawienie się elektryczności.
Badanie z 2005 r. Zatytułowane „ Jak ludzie śpią na całym świecie? „Odnotował pewne różnice w świecie uprzemysłowionym, przede wszystkim w odniesieniu do czasu i długości snu.
Na przykład średni czas snu zarejestrowany w Japonii wynosił 6 godzin i 53 minuty, podczas gdy w Portugalii 8 godzin i 24 minuty. W niektórych krajach dość powszechna była popołudniowa sjesta (Brazylia 42%), podczas gdy w innych była prawie nieobecna.
Nowe ścieżki do zrozumienia zaburzeń snu
Znajomość różnic kulturowych w odniesieniu do aktu snu otwiera nowe pytania dotyczące zaburzeń snu, które dotykają nasze społeczeństwo:
- w obliczu istnienia wzorców snu, które nie obejmują ustalonych godzin i ustalonych czasów trwania i które uwzględniają możliwość spania kilka razy w ciągu dnia, ale przez krótkie okresy, czy ma sens rozmawianie o bezsenności w kategoriach zaburzeń?
- Czy w grupach ludzkich, które faworyzują płynne i wielofazowe techniki snu i których rytmy produkcyjne nie są wyraźnie skanowane, istnieje idea zaburzeń snu?
- Brak możliwości zasypiania w pożądanym czasie i niemożność spania przez 8 kolejnych godzin jest problemem osoby lub systemu produkcji, w którym jesteśmy wstawieni?
- Biorąc pod uwagę świadomość nadmiernej ekspozycji na sztuczne oświetlenie, jakie środki możemy podjąć, aby cieszyć się dobrą jakością snu?
Zwrócenie naszego spojrzenia w stronę technik snu kultur innych niż nasza może pomóc nam sformułować te i inne pytania, aby zrozumieć, jakie są wady naszego sposobu pojmowania snu i jak go poprawić .
