Wskazania SIFL

Wytyczne włoskiego stowarzyszenia Phlebo-Limfology, dotyczące ręcznego drenażu limfy, potwierdzają znaczenie nadania „ siły i koordynacji ręcznemu gestowi kompresji ”.

W przypadku braku precyzyjnych wskazań, pytanie „ ile siły zastosować ” w manualnych umiejętnościach masażu jest różnie interpretowane przez różne szkoły.

Indywidualna podmiotowość

Ręczny nacisk wywierany podczas estetycznego masażu drenującego nie powinien być taki sam w całym ciele ani na każdej osobie.

Nawet biorąc pod uwagę indywidualny próg odczuwania bólu, który zawsze określa limit maksymalnego ciśnienia, nie ma bezwzględnych reguł, ale tylko bardzo zmienne subiektywne odczucia.

W rzeczywistości jest on często niższy w pierwszych zabiegach, kiedy kompresja wywierana przez płyny nadal zastygające w tkankach hipersensytywizuje wrażliwe zakończenia nerwowe, ale może być również dokładnym przeciwieństwem, czyli bardzo wysokim, w „cellulicie” w zaawansowanej fazie strukturyzacji włóknisto-stwardniałe, z powodu postępującej utraty funkcji czuciowych.

Wszystko to wynika z niewłaściwości ustanawiania stałych reguł lub wskazywania dokładnych danych liczbowych w mmHg, nawet zalecających uczniom „naciskając bransoletkę sfigmomanometru i regulując ciężar dłoni na tarczy manometrycznej”.

Wskazania dydaktyczne

Potrzeba trzymania ręcznego nacisku w granicach 30-40 mmHg należy uważać za ważną tylko dla umiejętności manualnych, które składają się na masaż Voddera i które są skierowane wyłącznie na powierzchowny krążenie limfatyczne, ponieważ teoretyczna zasada, która motywowałaby ten limit, zwróciła naszą uwagę jako racjonalnie bezpodstawny i łatwo dyskusyjny.

Ustalenie a priori iz precyzją instrumentalną, jak wiele maksymalnego nacisku można wywierać z drenowaniem zręczności w dowolnym miejscu na ciele, jest wyborem dydaktycznym mającym na celu standaryzację leczenia, które z samej swej natury nie jest jednolite i może nawet okazać się szkodliwe w praktyce w fragmencie od mankietu sfigmomanometru do ludzkiego ciała, co powoduje, że ten ostatni notorycznie bardzo słabo radzi sobie z normalizacją.

Źródła bibliograficzne

Omawiany temat jest szczegółowo badany i omawiany w książce „Masaż modelujący drenowanie dla estetyki kobiet na podstawie naukowej i racjonalnej” Diego Zago, który bada dogłębnie, z bogactwem naukowych i racjonalnych motywacji, cechy właściwego ręcznego nacisku, jaki należy wywierać w masażu estetycznym, czyli w przypadku braku patologii, a zatem w dziedzinie NIE rehabilitacyjnej / fizjoterapeutycznej.