Savate: history
Savate było starożytną nazwą, którą francuscy korsarze używali do swoich starych butów roboczych, słowo to było również związane z hiszpańskim „zapata”. Styl walki znany jako savate był w modzie już pod koniec XIX wieku w nieadekwatnych dzielnicach Paryża iw portach północnej Francji.
Była to forma samoobrony na ulicy, która obejmowała strzały bokserskie, szybkie ruchy inspirowane szermierką, użycie laski, wyłącznie kopane dane ze stopami dobrze chronionymi przez twarde skórzane buty robocze, a nie z piszczelami i kolanami jak w przypadku boksu tajskiego i innych sztuk walki .
Z czasem praktyka tej sztuki rozprzestrzeniła się wśród wszystkich francuskich marynarzy, którzy praktykowali ją podczas podróży i zintegrowali ją z innymi orientalnymi sztukami walki podczas swoich podróży na Wschód.
W 1924 r., Podczas Igrzysk Olimpijskich w Paryżu, został zaprezentowany jako sport demonstracyjny i od tego dnia jego sportowa i regulowana praktyka mocno się rozprzestrzenia.
Choć mniej znany i praktykowany w podobnych dyscyplinach, takich jak muay thai, kickboxing i taekwondo, Savate przeżywał szczytowe momenty, na przykład gdy Francois Pennacchio zdobył lepszą pozycję niż Ramon Dekker, legendarny pięciokrotny mistrz świata w różnych dyscyplinach.
Savate: cechy
Urodzone jako styl walki ulicznej, cechy savate były kopnięciami stóp (nie piszczeli, a nie kolan) i otwartymi uderzeniami dłoni (jak w irlandzkim boksie i pancratium).
Nawet dzisiaj, na poziomie sportowym, używa się obuwia podobnego do butów bokserskich, które pozwalają lekarzowi uderzać w punkt bez ryzyka poważnych obrażeń palców.
Preferowanymi celami są głowa, tułów i nogi, zazwyczaj przymocowane czołowo, zwłaszcza do kolana, aby spróbować wyrównać staw.
Ciosy są boksami, ale mają francuskie nazwy : dźgnięcie nazywa się avant bezpośredni, krzyż nazywany jest biustonoszem bezpośrednim, haczyk nazywany jest szydełkiem, podczas gdy dla górnej części pozostaje angielska nazwa.
Istnieje niesportowa wersja savate, savate de rue lub street savate, w której bada się również kolana, zagłówki, łokcie, nokauty i użycie kija.
Savate: praktyki
Współczesna savate to sztuka skodyfikowana, uznawana przez międzynarodowe federacje i zawierająca różne poziomy walki. Nie ma pasów, a poziom praktyka jest identyfikowany przez kolor rękawic (niebieski, zielony, czerwony, biały, żółty, srebrny i brązowy).
Używa się rękawiczek, butów, muszli, ochraniacza szczęki, aw niższych klasach używa się kasku. Savate jest znany ze swoich szczególnych cech: nieprzewidywalności i szybkości uderzeń , ciągłego ruchu ciała , stosowania kombinacji, a nie obstawiania pojedynczych nokautów.
Savate: niektóre korzyści
Savate jest przede wszystkim sportem walki, który tworzy atletyczne ciała i utrzymuje je w takim stanie. Podobnie jak boks i kickboxing, wymaga godzin poświęcenia na siłowni, ale wszystko jest dobrze spłacone.
Dla praktykujących kickboxing lub MMA savate oferuje arsenał skutecznych i mało znanych ruchów, dlatego często trudno go rozszyfrować. Znając więcej możliwych ruchów pomaga rozwiązać złożone sytuacje.
Bez wątpienia savate jest doskonałym narzędziem samoobrony : poza tym, że czyni nas twardymi i wysportowanymi, uczy nas, jak używać pięści, kopnięć i jak lądować naszych przeciwników, aby uniknąć sytuacji, których można uniknąć.
