Edytowane przez Veronica Pacella, dietetyk
Aminokwasy to małe cząsteczki, które tworzą białka, makrocząsteczki obecne w komórkach istot żywych. W sumie jest ich 24 i mogą być pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego . Dowiedzmy się lepiej.
>
>
>
Rośliny strączkowe, bogate w lizynę
Ludzkie ciało ma zdolność syntezy większości aminokwasów, z wyjątkiem kilku, określonych jako „ niezbędne ”, ponieważ konieczne jest wprowadzenie ich wraz z jedzeniem. Niezbędnymi aminokwasami są: fenyloalanina, izoleucyna, leucyna, lizyna, metionina, tryptofan, treonina, walina i histydyna. Ten ostatni jest uważany za niezbędny przez niektórych autorów i nie jest niezbędny dla innych, ale uważa się, że jest to ważne zwłaszcza w fazie wzrostu.
Czym są aminokwasy roślinne?
Aminokwasy są „cegiełkami”, które tworzą białka. Białka są używane do budowy włosów, mięśni, paznokci, ścięgien, więzadeł i innych struktur.
Poszczególne aminokwasy można wykorzystać do wytwarzania hormonów, neuroprzekaźników, kwasów nukleinowych DNA i innych substancji.
Uważa się, że aminokwasy roślinne występujące w białkach roślinnych mają niższą jakość niż białka zwierzęce, ponieważ nie zawierają wszystkich niezbędnych aminokwasów. Na przykład rośliny strączkowe mają niedobór metioniny, podczas gdy zboża nie zawierają tryptofanu i lizyny. Jednak połączenie zbóż i roślin strączkowych w tym samym posiłku można łatwo uniknąć, ponieważ ich skład w aminokwasach jest komplementarny.
Możesz dowiedzieć się więcej o zaletach i właściwościach zbóż
Gdzie znajdują się aminokwasy roślinne
Aminokwasy roślinne występują w białkach pochodzenia roślinnego: zbóż, seitan, strączkowych (fasola, ciecierzyca, soczewica, bób, groch), soi i pochodnych ( tofu, tempeh, miso, tamari shoyu), suszonych owoców (orzechy włoskie, orzechy laskowe, migdały, orzeszki piniowe), nasiona (sezam, konopie, chia), algi (spirulina) oraz w małych ilościach także owoce i warzywa.
Przeciwwskazania
Aminokwasy wprowadzane w dużych ilościach wraz z pożywieniem nie są wykorzystywane przez organizm ludzki, który nie wchłania więcej niż może użyć. Nadmiar prowadzi jednak do przeciążenia pracy nerek i wątroby, a organy delegowane do eliminacji odpadów .
