Bluszcz ( Hedera helix ) to roślina należąca do rodziny Araliaceae . Bardzo stosowany w kosmetykach, w szczególności przeciw rozstępom, ma działanie gojące i uelastyczniające naczynia włosowate. Dowiedzmy się lepiej.
Właściwości bluszczu
Lecznicze właściwości bluszczu są często stosowane w kosmetykach, gdzie jego ekstrakty są mieszane z obojętnymi kremami, aby zaradzić niedoskonałościom skóry, zwłaszcza w przypadku rozstępów, dzięki właściwościom leczniczym, odżywczym, tonizującym i uelastyczniającym naczynia włosowate.
Ekstrakty z bluszczu są również stosowane w medycynie ziołowej ze względu na ich zdolność do łagodzenia kaszlu i zasad zapalenia oskrzeli, dzięki ich działaniu przeciwbólowemu, tłumiącemu kaszel i zdolnościom wykrztuśnym .
Sposób użycia
Wewnątrz : w ziołolecznictwie i aptece można znaleźć ekstrakty i suszone rośliny, takie jak przygotowywanie naparów i herbat ziołowych w leczeniu dróg oddechowych . Ważne jest, aby kupować suche liście tylko w ziołolecznictwie, ponieważ muszą być zbierane w określonym sezonie, podczas którego procent zawartych w nich toksyn jest mniejszy niż zwykle.
Wygląd zewnętrzny : stosowanie kremów kosmetycznych na bazie bluszczu na obszarach ciała najbardziej dotkniętych cellulitem jest klasycznym lekarstwem uzyskiwanym z młodych liści bluszczu. W północnej Europie, zarówno w Irlandii, jak iw Skandynawii, udokumentowano starożytne stosowanie tak zwanej „wody bluszczowej”, aby spłukać oczy w przypadku podrażnienia, zapalenia i infekcji.
Przeciwwskazania do bluszczu
Bluszcz zawiera w sobie saponiny, które mogą powodować podrażnienia skóry u osób wrażliwych.
Istnieją starożytne przepisy, które wymagają użycia jagód, które są również bogate w saponiny i zdolne do podrażniania wewnętrznych błon śluzowych i przewodu pokarmowego, dlatego nie zaleca się ich do improwizacji.
Falcarinol obecny w roślinie jest toksyną, drażniącym alkoholem tłuszczowym, który może atakować skórę i, jeśli jest przyjmowany w dużych dawkach, ma działanie neurotoksyczne.
Ivy jest również używany jako naturalny barwnik do tkanin: odkrywaj inne
Opis rośliny
Roślina bluszczu jest łatwo rozpoznawalna i jest teraz częścią wspólnej wyobraźni dzięki pięknym liściom, zielonym pięcioramiennym gwiazdom, które opierają się na zdrewniałych pnączach i które służą do przykrywania i dekorowania ścian domów lub pasów granicznych,
Owoc, który rozwija się w małych skupiskach, jest niebieskawą lub żółtawą czarną jagodą, toksyczną dla ludzi, ale smaczną dla wielu gatunków ptaków. Z należytym wsparciem roślina bluszczu jest w stanie rozwijać się nawet ponad trzydzieści metrów, a gatunki grubych „włosów” obecnych na gałęziach wspinaczkowych są właściwie korzeniami powietrznymi zmodyfikowanymi tak, aby przylegały do skał lub innych drzew.
Jako roślina ozdobna istnieje wiele odmian i krzyży, dlatego może przedstawiać różne osobliwe cechy, szczególnie w odniesieniu do wielkości liści, ich koloru (który może wahać się od zielonego zamierzonego, do białawego do czerwonego) i ich wyglądu (jednolite, żyłkowane, marmurkowe itp.)
Siedlisko bluszczu
Bluszcz rośnie i kwitnie w środowiskach humusowych, takich jak zacienione obszary lasu, gdzie pokrywa i pasożytuje nawet bardzo wysokie rośliny. Na wsi nierzadko można spotkać ruiny pokryte bluszczem. Może wytrzymać lodowe klimaty krajów północnych, podobnie jak przypalenia krajów żyznego półksiężyca.
Uważa się, że wywodzi się ona ze starożytnej laurisilvy, która w przeszłości pokrywała starożytny obszar śródziemnomorski, w rzeczywistości bluszcz, w różnych odmianach, które pierwotnie znaleziono na Wyspach Kanaryjskich (gdzie niektóre pozostałości starożytnej laurisilwy nadal istnieją częściowo) na Kaukaz. dla Bałkanów, północnej Afryki i południowej Europy.
Uwielbia gleby o raczej neutralnym pH i woli unikać bezpośredniego słońca. Ledwie zdolny do silnej propagacji w niskich temperaturach.
Notatki historyczne
W latach podboju Nowego Świata i Nowego Świata wprowadzenie tej rośliny w takich krajach jak Australia, Nowa Zelandia, USA i Kanada spowodowało szkody w endemicznej roślinności z powodu inwazyjnego potencjału bluszczu .
W starożytnej heraldyce symbol bluszczu reprezentował wytrwałość, wytrwałość, świętą przyjaźń, krew, nie zapominając.
Bluszcz był także święty dla celtyckich druidów, a kulty, które go dotyczyły, przetrwały do czasów średniowiecza, gdzie w rzeczywistości odnajdujemy przepisy oparte na bluszczu w traktatach o czarach, zwłaszcza jeśli chodzi o przepisy kulinarne.
