Joga i niepełnosprawność: bariera do złamania

Na poziomie osobistym nigdy nie miałem bezpośredniego doświadczenia przyjaciół lub krewnych z niektórych niepełnosprawności fizycznej, umysłowej lub behawioralnych. Z tego powodu, nie ośmielają się mówić o bardzo delikatnej kwestii, jako część lub osobiście zaangażowany jako ekspert w tej czy innej aspektu problemu. Wydaje się, że brak szacunku dla tych, którzy na co dzień do pracy lub muszą żyć z pierwszej ręki ofiary, które stwarza taka sytuacja, jak również odcinek na poziomie zawodowym.

Ale jako nauczyciel jogi czuję, że jest tak samo poprawne jak to możliwe szerzyć wiedzę o ogromnym potencjale jogi zwłaszcza w tych sytuacjach, w których praktyka jest rzadkością, a może laik może uwierzyć, że to niemożliwe. Wręcz przeciwnie, to właśnie te dyscypliny mogą znaleźć najbardziej zaskakujące zastosowania.

Trzy doświadczenia i tak wiele korzyści z jogi dla osób niepełnosprawnych

Joga, choć z wielkim trudem, jest dyscypliną, biorąc pod uwagę rosnącą przez ekspertów w dziedzinie medycyny i nauki. Mimo, że badania są wciąż w powijakach, szczególnie we Włoszech, istnieje wiele ośrodków (publiczne i prywatne), które zdecydują się zainwestować w tę praktykę i zaproponować przynajmniej doświadczalnie pacjentom lub uczynić je przedmiotem dalszych badań. Wyniki o nie brakuje zachęcanie i to jest bardzo prawdopodobne, że w pewnym momencie korzyści z jogi są dobrze udokumentowane naukowo i przystępne dla każdego.

Ci, którzy wierzą, że muszą odłożyć nośniki jogi z powodu jakiejś niepełnosprawności wkrótce zmienić zdanie i, jeśli chcą, aby wziąć ścieżkę macie z ufnością: referencje poniżej wyjaśniamy dlaczego.

Gian Piero Carezzato, 38 Mediolan, phocomelic, przyszło do jogi za radą swojego neurologa. On mówi: „Praktyka była dla mnie niesamowita zastrzyk pewności siebie. Patrząc na innych, zdałem sobie sprawę, że niepełnosprawność jest poprzeczna i to nawet tak zwane normalne mają swoje trudności. Zdałem sobie sprawę, że mogę robić rzeczy, które do tej pory uważałem za zamknięte dla mnie. Dzięki jodze nauczyłem się akceptować swoje ograniczenia, aby skupić się na tym, co nie mają co narzekać I miss „(pełny wywiad z Gian Piero można znaleźć tutaj).

Tutaj mamy doświadczenie Clemi Tedeschi, prezes włoskiego Yoga Pedagogiki którzy opracowali ścieżkę jogi dla dzieci niepełnosprawnych. W wywiadzie podczas Festiwalu Jogi w Mediolanie powiedział: „Joga dotyka bardzo głębokie akordy, wpływa na wszystkie sfery, fizycznej, psychicznej, duchowej. Przyjeździe na duchowej stronie również z osobami niepełnosprawnymi, rzeczywiście, być może z niepełnosprawnych nadal na pierwszym miejscu, ponieważ pomimo ograniczeń fizycznego lub psychicznego, mają duże anteny i ego nie zbyt zorganizowany. (...) Osoby niepełnosprawne dziecko jest teraz idealnie umieszczone w klasach i uczestniczenia bezpiecznie, są również cenione w grupie jogi, coś, co nie może się zdarzyć w działaniach public class „(więcej informacji patrz wywiad z Clemi Niemców o projekcie).

Za granicą, z tego punktu widzenia, to jest daleko i joga jest obecnie powszechne w społeczeństwie jako hobby i cieszył się (z pewnymi zastrzeżeniami) niezbędnych farmakologicznie. Swoje doświadczenie oferuje Karina Mirsky, nauczycielka jogi dla osób niepełnosprawnych w ciekawym wywiadzie (w języku angielskim). Oto fragment: „Istnieją znaczne różnice w moim stylu nauczania (z lub bez niepełnosprawności, Ed), ponieważ opiera się na tym, co studenci są w stanie to zrobić bezpiecznie. (...) Moim wyzwaniem jest znalezienie najlepszego sposobu na pomoc i nie zawsze wiem, jak to zrobić. Ta „ignorancja” czyni mnie pokornym i daje mi możliwość uczenia się. (...) Nikt z nas nie chce być utożsamiana z ich granic lub ich ból i (w zajęciach jogi, ed) mamy możliwość okazać się coś innego. "

Joga: wsparcie nie jest rozwiązaniem

Trzy świadectwa z trzech różnych punktów widzenia: że osoby niepełnosprawne, dzieci i nauczyciela, co nauczyciel dla dorosłych. Joga nie powinna być postrzegana jako panaceum na wszystkie bolączki (jak niestety często sponsorowanych nieodpowiedzialnie), ale na pewno jest to bardzo potężne narzędzie. Opowiadane historie odnoszą się do bohaterów, którzy je żyli i są absolutnie osobisti. Ale mogli inspirować niektórych czytelników, którzy widzą w nich echo własnego doświadczenia, a może to bliżej tej dyscypliny z entuzjazmu i chęci do angażowania się.