Festiwal Orientu właśnie się zakończył w stolicy, który odbył się na nowym Fiera di Roma . Wydarzenie, oficjalna strona internetowa, ma na celu podniesienie świadomości i rozpowszechnienie kultury orientalnej w jej wielowymiarowych wyrazach.

Aż trzy etapy, w których można było uczestniczyć w kolejnych pokazach i dwa ogromne pawilony, gościły restauracje, stoiska, stragany i pokazy. Dwa pokoje zostały poświęcone licznym warsztatom i seminariom, które zawsze dotyczą tych tematów: od medycyny chińskiej po dźwiękową jogę, od ajurwedy po filozofię .

Festiwal Wschodu: pytania logistyczne

Pierwszą rzeczą, która uderza w to wielkie wydarzenie, są jego aspiracje, to znaczy pragnienie przyjęcia w niezwykle szerokim spojrzeniu „wschodu” rozumianego jako egzotyczny, bardziej niż siebie samego niż kategorii geograficznej.

To założenie pozwoliło (ale nie mogę powiedzieć, jeśli jest uzasadnione) obecność stoisk na amerykańskich Indianach, a także, właśnie z powodu biblijnej przesłanki włączenia, możliwość wypełnienia tego spotkania bardzo dużą ilością „materiału” w zakresie seminariów, pokazy i stragany reprezentujące wiele krajów.

Moim zdaniem strategiczne zarządzanie tak imponującym wydarzeniem było częściowo niekompletne: pawilony, także z powodu napływu rzymskiej publiczności, przypominały chaotyczne bazary, na których stoiska były stłoczone obok siebie bez widocznego porządku logicznego.

Metrem od chaosu godnego najgłośniejszych rynków arabskich byli goście, którzy „mieli nadzieję” (?) Na relaks z tym lub innym rodzajem masażu orientalnego ; w tym samym czasie, na tych samych metrach, pokazy i tańce przeplatały się nieopodal bardzo zatłoczonych restauracji etnicznych .

Ten zestaw elementów sprawił, że wizyta była bardzo zawrotna, zakupy trudne, pomoc w wyczerpujących pokazach (jeśli udało ci się je zobaczyć) i degustacja niewygodnej i pochopnej kuchni.

Festiwal Wschodu: konsumpcjonizm a kultura

Z powodu nieadekwatności organizacyjnej, którą mogłem zrozumieć, biorąc pod uwagę proporcje i frekwencję publiczności, muszę dodać bardziej znaczące rozczarowanie, które może zrodzić się z moich oczekiwań dotyczących tego wydarzenia.

Odczułem, że chodzi o spacer w egzotycznym centrum handlowym nawet najwyższej jakości. Jeśli jakieś stoisko prezentowało cenne przedmioty, wiele z nich było niczym więcej niż kolekcją śmieci o wątpliwym smaku.

Z orientalnej kultury szczerze widziałem niewiele z wyjątkiem niektórych ważnych artystów, którzy przyszli na scenę i seminaria oraz kilka interesujących warsztatów; inne, moim zdaniem, nie na miejscu (co chemtrails i geoinżynieria mają wspólnego z festiwalem Wschodu lub „czytaniem duszy”, aniołami i archaniołami?).

Z tego powodu, jeśli uznamy to wydarzenie za wielki rynek etniczny, jako okazję do reklamowania się szkół i ośrodków, jako okazję do zobaczenia niezwykłych i urzekających pokazów, można powiedzieć, że odnosi sukces.

Ale jeśli ktoś odważył się na Festiwal Orientu w celu pogłębienia swojej wiedzy o drugiej połowie świata, z nadzieją znalezienia niezwykłych tekstów do czytania lub delektowania się magicznymi atmosferami, które uwiodły Europejczyków ze wszystkich epoki, moim zdaniem, były rozczarowane. W rzeczywistości powstał obraz Wschodu (termin, który obejmowałby część świata między Marokiem a Japonią ...) jako wynik zachodniej ikonografii, przylegającej do bardzo precyzyjnej wyobraźni - prawdziwej lub nie - jest bardzo krzykliwy, ale mała głębia.

Poznaj „innych”

Dzisiaj jesteśmy przyzwyczajeni do życia w zglobalizowanym świecie, w którym odległości geograficzne są bardzo ograniczone technologicznie, a nawet kultury mogą łatwo przemieszczać się, aby stać się wspólnym dziedzictwem.

Proces ten nie jest jednak liniowy, a droga łącząca dwa narody jest na ogół kręta. Bardzo naturalne jest odwoływanie się do „nieznajomego” stereotypów przez nas zbudowanych, będących owocem NASZEJ edukacji i rezultatem NASZEJ tradycji.

Są czasami malownicze lub naiwne, czasami bardzo niebezpieczne, ale oba reprezentują ideę „drugiego”. Teraźniejszość nie jest szczególnie owocnym momentem historycznym z tego punktu widzenia, ponieważ jest naznaczona mechanizmami społecznymi i politycznymi, które mają tendencję do zamykania się, a nie otwierania drzwi (i nie tylko, banalnie, granice, ale ogólna chęć przyjęcia, także kulturowe).

Festiwal Wschodu z pewnością był doskonałą okazją do przypomnienia opinii publicznej o istnieniu części świata bogatej w kulturę, urok i magię . Być może wciąż musimy zgładzić niektóre stereotypy nieco przestarzałe, ale zadanie nie jest łatwe.

Jesteśmy pewni kolejnej edycji!