Pochodzenie dyni nie jest jasne: niektóre gatunki pochodzą niewątpliwie z Ameryki Południowej i były znane Europejczykom dopiero po podboju Nowego Kontynentu. Inne gatunki, znane już Grekom i Rzymianom, przyjdą z południowej Azji. Jednak w dawnych czasach to warzywo nie cieszyło się dużym prestiżem i powszechnie uważano za żywność odpowiednią tylko dla najniższej populacji.
Dynia zaczęła być powszechnie uprawiana w Europie dopiero od XVI wieku, kiedy to była importowana, w jej wieloletnich odmianach, z hiszpańskiego i portugalskiego. Gdy tylko dynia została wprowadzona w Europie, uderzyła w wyobraźnię bardziej ze względu na jej dziwny kształt niż na możliwe wykorzystanie żywności.
Długie klęski żywiołowe w tamtych latach jednak wkrótce doprowadziły do upadku tych uprzedzeń i stopniowo dynia zaczęła być doceniana także przez bardziej zamożne klasy społeczne.
Terapeutyczne właściwości dyni koncentrują się głównie w jej nasionach . Ich działanie vermifuge, bez najmniejszej toksyczności, czyni je doskonałym lekarstwem na owsiki i tasiemce, zarówno dla dzieci, jak i dla wychudzonych ludzi.
Pulpa dyniowa, dzięki działaniu zmiękczającemu, jest skuteczna w łagodzeniu różnych ostrych chorób przewodu pokarmowego, takich jak zapalenie jelit, czerwonka i jako środek moczopędny.
Jego zawartość białek, węglowodanów, witamin (A, B1, B2, C, PP) i soli mineralnych (potasu, magnezu, chloru, wapnia, siarki, sodu i żelaza) czyni go cennym w leczeniu wielu dolegliwości.
W przypadku przerostu gruczołu krokowego zaleca się spożywanie obranych nasion dyni w dobrej ilości i ze stałą częstotliwością.
Do użytku zewnętrznego dynia, dzięki działaniu zmiękczającemu, okazuje się dobrym lekarstwem na bóle różnego pochodzenia z uczuciem pieczenia: czerpać z tego korzyści, miażdżyć i nakładać miazgę dyniową na bolące części.
W kosmetykach miazga dyniowa może być używana do przygotowania dobrej maski zmiękczającej dla skóry normalnej lub suchej, a także maski dla zaczerwienionej i podrażnionej skóry: zmiażdżyć miazgę i zredukować ją do mostu z odrobiną miodu; nanieść na skórę, trzymać przez 20-30 minut, a następnie spłukać. Może być również powtarzany kilka razy dziennie.
