Jadalny ogród jest również znany jako las leśny lub leśny i jest wielofunkcyjnym i wielofunkcyjnym systemem uprawy, który łączy różne gatunki roślin, odtwarzając ekosystem naturalnego lasu.
W tym jadalnym ogrodzie lub lesie żywnościowym natura jest naśladowana dokładnie w jej wewnętrznych zasadach, a zatem tworzy się i kultywuje samowystarczalny ekosystem energetyczny .
W naturalnym lesie różnorodność biologiczna jest bardzo wysoka, biorąc pod uwagę, że zarówno fauna, jak i flora są bogate, a każda z nich jest obecna we własnej niszy ekologicznej.
Wszystko to wytwarza równowagę i udaje się stworzyć obfite żniwo przy samej utracie energii i zasobów (wody, minerałów, światła itp.).
Las żywnościowy jest zatem metodą uprawy, która wykorzystuje minimalną konserwację i bierze za punkt odniesienia model ekosystemów leśnych, które przestrzegają zasad przyrody.
Co uprawiamy w jadalnym ogrodzie
W lesie żywnościowym uprawia się większość gatunków roślin: od roślin ogrodowych po kwiaty, aby przyciągnąć owady, od ziół leczniczych po drzewa drzewne, od roślin barwiących po te przydatne do pozyskiwania tkanin, od roślin owocowych po te, które mają kwiaty miododajne itp ...
Połączenie wszystkich tych gatunków roślin tworzy wygląd podobny do naturalnego lasu, do którego jesteśmy inspirowani, ale faktem jest, że możemy zaprojektować i stworzyć jadalny ogród, zwiększając estetyczne piękno wstawianych roślin.
Aby to zrobić, wystarczy bawić się kolorami kwiatów lub liści liści roślin i stworzyć odpowiednie miejsca między gatunkami roślin, aby uzyskać naprawdę niesamowite efekty ozdobne.
Z pewnością w jadalnym ogrodzie produkcja owoców będzie główną uprawą, ale wszystkie liście, kwiaty, korzenie i inne części rośliny, które są użyteczne do innych celów, które mogą być wykorzystane w kuchni, jeśli mają cel żywieniowy lub będą jako naturalne suplementy, produkty ziołowe lub naturalne leki, jeśli są to rośliny lecznicze.
Mogą być również przekształcane w produkty ekokosmetyczne lub używane do barwienia tkanek lub tworzenia odzieży, jak w przypadku pokrzywy i konopi. Będą obecne rośliny, które produkują drewno do tworzenia przedmiotów lub do ogrzewania, a inne rośliny były kiedyś gąbkami roślinnymi, jak w przypadku luffa, a inne nadal do karmienia zwierząt.
Z małego kawałka ziemi możemy zatem uzyskać duże zbiory z szeroką różnorodnością biologiczną, która zapewni stabilność ekosystemu przy minimalnym wkładzie energii przez człowieka.
Todmorden: miasto, które produkuje owoce i warzywa
Poziomy w jadalnym ogrodzie
W lesie system jest rozwarstwiony, tzn. Składa się z kilku poziomów i zazwyczaj trawiaste, krzewiaste i nadrzewne warstwy są z gleby. Poziomy te są zwykle identyfikowane w 7 warstwach: trawy pełzające i okrywowe pokrywające glebę, a następnie gatunki kłączowe i jednoroczne, dwuletnie lub wieloletnie, krzewy i krzewy, małe, średnie i duże drzewa i wreszcie inne rośliny pnące, które w większości pokrywają roślinność nadrzewną.
Różnorodność biologiczna tego gatunku tworzy ekosystem, który jest w stanie zapewnić większą produkcję przy niewielkiej interwencji ręki człowieka.
Jak zrobić jadalny ogród
Model lasu spożywczego pozwala na stworzenie jadalnego ogrodu zamiast wspólnego ogrodu warzywnego lub sadu i ten wybór jest korzystny, ponieważ optymalizuje zasoby, przestrzeń, materiał organiczny, wodę, minerały i pozwala na obfite zbiory wiele różnych gatunków i przez cały rok.
Do stworzenia jadalnego ogrodu możemy również użyć klasycznego sadu już posadzonego i wzbogacić go dodając poziomy lasu; w przeciwnym razie moglibyśmy zacząć od gleby o niewielkich rozmiarach, a następnie posadzić różne gatunki roślin, które są wykorzystywane do stworzenia lasu żywnościowego. Oczywiście jadalny ogród nadaje się również do dużych działek.
Aby stworzyć jadalny ogród we Włoszech, będziemy musieli mieć co najmniej 3 poziomy lasu i jeszcze lepiej ukończyć uprawę wszystkimi 7 poziomami lasu.
Zobaczmy więc przykłady roślin, które możemy uprawiać w jadalnym ogrodzie:
- wśród roślin zielnych możemy wybierać między: jadalne kwiaty (fiolet, ślaz, nasturcje, nagietek, chabry, mniszek lekarski, ogórecznik), rośliny warzywne (kapusta, groszek, boćwina, pomidory, rzodkiewki, rzepa, dynie, sałatki, ziemniaki, marchew, ), aromatyczne i lecznicze (rozmaryn, szałwia, bazylia, tymianek, oregano, majeranek, mięta, melisa, cząber) i wiele innych;
- wśród krzewów będziemy mieli wybór między starszym, corbezzo, różami psimi, leszczyną, kornalem, bzem, głogiem, mirsabolano itd.
- wśród roślin nadrzewnych są wierzby, jesiony, wiązy, dęby, lipy, morwy, khaki, orzechy włoskie, akacje i oczywiście wszystkie drzewa owocowe, takie jak jabłko, gruszka, śliwka, morela, brzoskwinia, figi itp ...
Przy projektowaniu ogrodu konieczne będzie przestudiowanie i poznanie poszczególnych roślin, które chcielibyśmy wstawić, aby zaplanować pozycjonowanie w najlepszy możliwy sposób; ważne będzie respektowanie ich potrzeb, takich jak zapotrzebowanie na przestrzeń podczas wzrostu, obecność składników odżywczych i substancji organicznych, przemiana z innymi roślinami w system skojarzeń i wnioski o narażenie i nawadnianie.
Po zaprojektowaniu jadalnego ogrodu nadejdzie czas sadzenia warzyw i rozpoczęcia przygody w lesie żywnościowym.
Każde miejsce ma swoje osobliwości i dlatego tylko dzięki obserwacji, bezpośrednim eksperymentom i informacjom środowiskowym możemy stworzyć samowystarczalny i produktywny las żywnościowy.
Pochodzenie jadalnego ogrodu i jego obecność we Włoszech
Pochodzenie modelu lasu spożywczego zostało po raz pierwszy przeczytane i eksperymentowane przez Roberta A. de J. Harta, który w latach 60. XX wieku uprawiał w Anglii obszar o powierzchni 500 metrów kwadratowych jako las spożywczy.
Jego produkcja skupiała się na żywności dla ludzi i zwierząt, ale także na pozyskiwaniu drewna . Od tego pioniera idea lasu żywnościowego rozprzestrzeniła się na cały świat, znajdując wiele innych miejsc eksperymentów, zwłaszcza w Kanadzie i Australii. Technika lasów spożywczych została natychmiast zaakceptowana przez świat naturalnego rolnictwa, aw szczególności przez ekspertów w dziedzinie permakultury dzięki podobieństwom jej zasad.
Innym ważnym eksperymentatorem w lasach spożywczych jest Martin Crawford, który wdrożył ten model w egzotycznych roślinach, osiągając doskonałe wyniki produkcyjne.
We Włoszech istnieją już lasy spożywcze w Emilia Romagna i Toskania z lokalnymi roślinami i typowe dla klimatu śródziemnomorskiego lub zaaklimatyzowane w uprawach Italii. We Włoszech kursy kontynuują naukę tworzenia lasu spożywczego, a także można je szukać z nazwami ogrodu leśnego, jadalnego ogrodu, jedzenia lub lasu jadalnego.
