Mniszek lekarski jest spontaniczną rośliną powszechną na łąkach i polach i jest dostępny w ziołolecznictwie. Mniszek lekarski jest stosowany głównie jako środek moczopędny i do zaburzeń trawienia: szczegółowo widzimy, kiedy stosować mniszek lekarski .

Mniszek lekarski, opis i aktywne składniki rośliny

Mniszek lekarski ( Taraxacum officinale ) to wieloletnia roślina zielna z rodziny Compositae . Roślina mniszka lekarskiego może osiągnąć 40 centymetrów i ma rozetę z wydłużonymi i naciętymi liśćmi podstawnymi, z których wyrasta gładki, pusty trzonek z żółtymi główkami, złożony z kwiatów ligulatu.

Kwiaty mniszka lekarskiego około kwietnia i po kwitnieniu wytwarzają charakterystyczne głowice prysznicowe utworzone przez liczne nasiona zaopatrzone w pappus, który służy do rozprzestrzeniania samego ziarna.

Lek mniszek lekarski składa się z korzenia i części nadziemnych, które zawierają gorzkie zasady, laktony seskwiterpenowe, triterpeny, fitosterole, kwasy fenolowe i minerały. Korzeń mniszka lekarskiego zawiera również inulinę, która może osiągnąć 40% jesienią.

Kiedy używać mniszka lekarskiego

Związki obecne w mniszka lekarskim są zdolne do pobudzania czynności wątroby i dróg żółciowych, poprawiają apetyt, pomagają w przypadku dyspepsi i stymulują diurezę. Mniszek lekarski ma również działanie przeciwzapalne ze względu na hamowanie syntezy leukotrienów.

Korzeń mniszka lekarskiego jest tradycyjnie stosowany jako środek moczopędny, oczyszczający, w celu zwiększenia przepływu żółci i leczenia niestrawności.

Z drugiej strony liście mniszka lekarskiego, oprócz tego, że są wykorzystywane do celów spożywczych, są używane do przygotowywania naparów przydatnych do pobudzania apetytu i do leczenia poczucia pełności i wzdęć. w celu zwiększenia diurezy w przypadku reumatyzmu i zapobiegania kamieniom nerkowym.

Tradycyjnie liście mniszka lekarskiego stosuje się również w przypadku dny moczanowej, utraty apetytu i otyłości . Tasassaco stosuje się zatem w przypadku braku apetytu, stanów dyspeptycznych, zmian przepływu żółci i stymulowania diurezy.

Przeciwwskazania do stosowania mniszka lekarskiego

Chociaż toksyczność tej rośliny jest niska, stosowanie mniszka lekarskiego może powodować nadkwaśność i zaburzenia żołądkowe z powodu obecności substancji gorzkich.

Stosowanie mniszka lekarskiego jest również przeciwwskazane w przypadku niedrożności dróg żółciowych, niedrożności porażennej i zapalenia pęcherzyka żółciowego.

Ze względu na obecność laktonów seskwiterpenowych może wystąpić reakcja alergiczna u osób uczulonych na Asteraceae.

Spożycie mniszka lekarskiego nie jest zalecane podczas ciąży i laktacji .