Juliu Horvath: młodzież
Żyrotoniczny jest metodą, która harmonijnie łączy typowe ruchy tańca, pływania i sprawności fizycznej. Nazwę dyscypliny żyrotonicznej podał Juliu Horvath, węgierski tancerz na początku lat osiemdziesiątych. Gimnastyczka, pływaczka i tancerka ... kto jest lepszy od niego?
Urodzony na Węgrzech u matki gospodyni domowej i ojca krawca, Horvath dorastał w Rumunii, chociaż uważał się za „obywatela świata”. Jest bardzo aktywnym chłopcem. Uprawia różne sporty, w tym pływanie, wioślarstwo i gimnastykę rytmiczną. Dorastając, fascynuje go świat tańca. Jego talent pozwolił mu zostać czołowym tancerzem w Rumuńskiej Operze Państwowej . Lekkość ciała wydaje się również towarzyszyć umysłowi.
Jest 1970. Horvath jest we Włoszech, w trasie. To tutaj postanawia nie wracać do domu, najpierw spędzając sześć miesięcy w obozie dla uchodźców, a następnie wyjeżdżając do Stanów Zjednoczonych, gdzie poprosi o azyl polityczny. Big Apple to jego nowy dom. Aby związać koniec z końcem, Juliu, zawsze zainteresowany tańcem, pracuje również jako malarz, z którego regularnie wyjeżdża na różne przesłuchania, w których bierze udział.
Opera w Nowym Jorku . To tutaj Horvath zaczyna tańczyć i być znanym, także dzięki towarzystwu innych tancerzy, w tym Margot Fonteyn, Jacques d 'Amboise i Melissy Hayden. Ustanowił się jako tancerz, także dla innych firm. Rozpoczęła się kariera, ale za rogiem kryje się pułapka.
Juliu Horvath: nowy początek
Podczas tańca z zespołem Houston Ballet Juliu Horvath łamie ścięgno Achillesa. Koniec kariery tanecznej. Koniec amerykańskiego snu. Po zniechęceniu potrzebny jest nowy początek, a Juliu rozpoczyna indywidualną praktykę jogi. Uprawia samą dyscyplinę, przenosząc się na Wyspy Dziewicze.
Jesteśmy w 1977 roku. W swoim skromnym domu, w St. Thomas, Horvath pojmuje metodę jogi, która łączy się z tańcem, rodzaj „ jogi dla tancerzy ”, jak to nazwał. Praca nad ciałem i jego wewnętrzną częścią staje się coraz pełniejsza, a Juliu jest przekonany, że wróci do Nowego Jorku, aby rozpowszechnić swoją metodę, którą odrzuca „ Gyrokineza ”.
Jesteśmy w 1980 roku . Metoda jest całkiem udana, pozwalając Horvathowi otworzyć własne studio, White Cloud Studio . Jego nowym zobowiązaniem było opracowanie maszyny, która pozwoliłaby tancerzom na perfekcyjne wykonanie piruetów. Ta determinacja doprowadziła go do zbudowania pierwszego modelu Gyrotonic Expansion System, podstawowego narzędzia w praktyce gyrotonicznej, jaką znamy dzisiaj.
