Nasze ciało nieustannie tańczy z grawitacją i jest nieustannie poddawane pchnięciom i siłom.
W mastykacji idziemy do ciągłego tarcia, a nawet w życiu w pewnych stanach emocjonalnych wyładowujemy napięcie na ustach.
Widzimy związek między zębami a postawą.
Postawa, symetria i usta
W prawidłowej postawie funkcja i forma współdziałają ze sobą ekonomicznie, ergonomicznie i komfortowo.
Bardzo ważną koncepcją, która pozwala na to wszystko, jest strukturalna symetria ludzkiego ciała.
Asymetria w całym ciele, a szczególnie w systemie żuchwy, jest niczym innym, jak wynikiem wielu zdolności adaptacyjnych systemu ; innymi słowy, gdybyśmy nie byli trochę asymetryczni, stracilibyśmy prawdę, nasza jest ciągłym poszukiwaniem adaptacji. Nie wszystkie bascule na poziomie łopatkowo-ramiennym i obręczy miednicy są „przystosowywane”, jeśli są częścią harmonijnego i funkcjonalnego wyniku między różnymi systemami organizacyjnymi postawy.
Te ostatnie to tylko oczy, przedsionek i usta, oczywiście z przymocowanymi zębami. Oczywiście nie mówimy o ważnych dysmorfizmach, ale o lekkich paramorfizmach, postawach, które nie są zbyt głęboko zakorzenione, ale funkcjonalne. Jakby powiedzieć, że ciało organizuje się w ten sposób, ponieważ to mu odpowiada.
Wstępujący, zstępujący lub mieszany zespół postawy można również skompensować rozpoczynając od trymowania na poziomie jamy ustnej. Bardzo często osteopaci, gdy stwierdzają nadmierny skurcz mięśni lub pewien brak toniczności, idą do pracy w jamie ustnej, aby przywrócić równowagę, zaczynając od punktów napięcia, które odbijają się na poziomie mięśniowo-powięziowym na całym ciele.
Dyscypliny poprawiające równowagę
Zęby, żuchwa i postawa czaszkowo-szyjna
W kilku badaniach naukowych podkreślono teraz różnicę w tempie i postawie u osób, które są nosicielami głębokiego zgryzu lub słabej okluzji w porównaniu z populacją z normalną zgryzem.
Na poziomie wzrostu dziecko, po nabytej umiejętności używania rąk, zna usta ; ten składnik ma cenne konsekwencje związane ze strukturą neurologiczną, dzięki której rozumiemy, dlaczego postawa i zęby są tak połączone. Jakby świat dziecka „także przeszedł przez usta”.
Nerw trójdzielny (zwany również nerwem czaszkowym) charakteryzuje się ogromnym rozszerzeniem jądrowym, największym ze wszystkich nerwów naszego ciała: przechodzi od śródmózgowia do pierwszych 2/3 metamerów szyjki macicy, tworzących w tym miejscu Laminę Marginalis i Żelatynowa substancja tylnego rogu rdzenia kręgowego; te dwie blaszki odgrywają tak ważną rolę na poziomie proprioceptywnym, ponieważ istnieją pseudo-unipolarne neurony, fundamentalne w przekazywaniu informacji w odniesieniu do przestrzeni i ruchu.
Podsumowując, na poziomie jamy ustnej znajduje się potężny środek komunikacji między zewnętrznym i wewnętrznym, bezpośrednie połączenie z układem nerwowym.
Co dzieje się podczas wzrostu? Kiedy pojawiają się dolne środkowe siekacze u dziecka (około 8 miesięcy), zaczyna się pierwsza forma kontroli antygrawitacyjnej, podczas gdy gdy pojawiają się górne siekacze środkowe (około 12 miesięcy) tutaj mamy kontrolę statyki stojącej.
Przykładem są siekacze, ale w rzeczywistości wszystkie zęby są zaangażowane w kontrolę przedniej części układu postawy, wystarczy wspomnieć przypadek zębów trzonowych, które stabilizują pozycję pionową w przeciwieństwie do grawitacji.
Z tego powodu ciało powinno być traktowane jako unikalny system, a gdy ząb osądu wzrośnie u dorosłych, konieczne jest zrozumienie, jak bardzo działa ono jako pole zakłóceń.
Aby uzyskać prawidłową postawę, zawsze konieczne jest rozluźnienie mięśni twarzy i wyćwiczenie uchwytu, który jest wykonywany na poziomie zębów, nawet jeśli nie jest to wymagane lub konieczne.
