Kiełki fasoli szparagowej lub fasoli mung są doskonałym źródłem niezbędnych aminokwasów i są bogate w naturalne włókna, przydatne do regulowania poziomu cholesterolu we krwi. Dowiedzmy się lepiej.

>

Opis zielonej soi

Nazywa się zieloną soją, fasolą mung lub fasolą indyjską, ale w rzeczywistości jest to roślina z rodzaju Vigna, dlatego fabacea (roślina strączkowa) odnosi się tylko do fasoli i soi. Pochodzi z Półwyspu Indyjskiego, ale po raz pierwszy udomowiono go na terenach Mongolii. Jest powszechnie produkowany i spożywany w całej Azji, ale także uprawiany w Stanach Zjednoczonych i niektórych krajach śródziemnomorskich.

Jest podstawowym składnikiem wielu kuchni orientalnych, a rodzaje żywności, które z niego pochodzą, są liczne: sosy, zupy, kremy, mąki, makarony, desery i desery, mleczka, lody i kiełki. Te ostatnie są częścią kultury żywnościowej w Chinach i krajach ościennych od czasów starożytnych: smażone, w zupie, w rondlu i w nieskończonej różnorodności potraw.

Skład kiełków zielonej fasoli lub fasoli mung

Zielone kiełki soi są doskonałym źródłem niezbędnych aminokwasów, minerałów, takich jak wapń, żelazo, miedź, mangan, cynk i potas, różne witaminy, zwłaszcza B6, ale także C, K, E i prawie całe spektrum z grupy B. W wielu kuchniach azjatyckich, gdzie spożywa się mało mięsa, stanowią one doskonałe źródło białka . Ważny jest również udział izoflawonów i lecytyny .

Kiełki zielonej fasoli wśród żywności bogatej w białko roślinne: odkrywaj pozostałe

Właściwości i korzyści

Mówimy o kiełku bardzo bogatym w błonnik pokarmowy, a zatem przydatnym do kontrolowania tak zwanego „złego” cholesterolu, a zatem jego regularne spożywanie jest ważne dla utrzymania dobrego stanu zdrowia układu sercowo-naczyniowego.

W przypadku cukrzycy, jako regulatory insuliny, powinno być również umiarkowane korzystne działanie. Żelazo zawarte jest w przypadku niedokrwistości; lecytyna pomaga wątrobie; cynk i liczne witaminy wzmacniają skórę, włosy i paznokcie; izoflawony mają działanie porównywalne do działania estrogenów i dlatego są przydatne do łagodzenia dolegliwości związanych z menopauzą .

Właściwości organoleptyczne i zastosowanie kiełków zielonej fasoli

Uprawiane w słabym świetle są bardzo wodniste i orzeźwiające. Są chrupiące, delikatne i wszechstronne, tak bardzo, że nadają się do wielu różnych przepisów, które postrzegają je jako surowe, przyprawione, parzone, smażone, w zupach, w sokach lub nawet w skomplikowanych deserach.

Tajemnice kiełkowania

Proces kiełkowania rozpoczyna się od wysuszonych zielonych nasion soi, które muszą być pozostawione na co najmniej dwanaście godzin w wodzie o temperaturze pokojowej i zmieniane z trzech do pięciu razy dziennie. Tak rozpoczęła się druga faza procedury: nasiona osuszały się i umieszczały w kiełku lub potrzebowały czasu kiełkowania, który wynosi od czterdziestu ośmiu do siedemdziesięciu dwóch godzin w ciemności.

Metodą najbardziej odpowiednią dla tych nasion jest tak zwane kiełkowanie mis, biorąc pod uwagę ogromne zapotrzebowanie na wodę z tych kiełków. Generalnie ulotki pojawiają się, gdy pędy osiągają trzy lub cztery centymetry, i jest to najlepszy czas na zbiory i konsumpcję. Uprawianie ich w ciemności pomaga im zachować świeży smak, podczas gdy światło powoduje, że produkują one celulozę i tracą wodnistość.