Rosa canina: właściwości, zastosowanie, przeciwwskazania

Dzika róża jest gatunkiem spontanicznym należącym do rodziny Rosaceae. Dzięki właściwościom przeciwzapalnym i witaminizującym jest bardzo przydatny w leczeniu zapalenia spojówek i astmy, ale także przy wchłanianiu wapnia i żelaza . Dowiedzmy się lepiej.

Właściwości róży psa

Pochodzące z pędów młode pędy mają właściwości immunomodulujące, tj. Regulują odpowiedź immunologiczną organizmu, dając preparatowi skuteczne działanie przeciwko wszystkim formom alergii. W szczególności jego spożycie poprawia odpowiedź immunologiczną na poziomie oddechowym u osób ze skłonnością do alergii iu dzieci.

Właściwość przeciwzapalna znajduje ważne zastosowanie terapeutyczne w ostrej flogozie, która obejmuje zmiany błony śluzowej nosa, oczu i pierwszych dróg oddechowych, w konsekwencji wytwarzając flegmę.

W przypadku tych właściwości, róża dla psa stanowi nie tylko doskonały lek w zapobieganiu alergii i leczeniu nieżytu nosa, zapalenia spojówek i astmy z powodu kontaktu z pyłkiem; ale jest zalecany w chorobach dziecięcych, takich jak zapalenie migdałków, zapalenie nosogardzieli, zapalenie ucha, kaszel i przeziębienie pochodzenia zakaźnego.

Małe owoce (jagody) róży psa są uważane za najbardziej skoncentrowane „ naturalne źródła ” w witaminie C, obecne w ilościach do 50-100 razy wyższych niż pomarańcze i cytryny, iz tego powodu mogą przyczynić się do wzmocnienia naturalnych mechanizmów obronnych organizmu (100 g jagód zawiera taką samą ilość witaminy C jak 1 kg tradycyjnych owoców cytrusowych).

Działanie witaminizujące jest związane z przeciwutleniającym działaniem bioflawonoidów zawartych w miazdze i skórze, które działają synergistycznie z witaminą C, optymalizując krążenie krwi.

Ten korzystny wpływ na jakość krwi wynika z jego zdolności do pobudzania wchłaniania wapnia i żelaza w jelicie, równoważenia poziomu cholesterolu i przyczyniania się do wytwarzania hemoglobiny; aktywuje także witaminę B9 (kwas foliowy) z lekkim działaniem przeciwhistaminowym.

Ponieważ witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, nie może być syntetyzowana bezpośrednio przez człowieka (w przeciwieństwie do tego, co dzieje się z innymi zwierzętami), musi być wprowadzona z pokarmem, jeśli dieta jest dobra i zrównoważona, lub z suplementem diety, w przypadkach, w których brakuje diety, jak to zwykle ma miejsce.

Zachodni styl życia, zanieczyszczenia przemysłowe, wpływ urządzeń elektronicznych i dymu papierosowego to czynniki, które zwiększają nasze potrzeby, więc suplementacja witaminą C jest praktycznie konieczna.

W tym sensie kwiat róży jest doskonałym tonikiem do radzenia sobie z wyczerpaniem i zmęczeniem, pomaga przezwyciężyć stres; stymuluje eliminację toksyn (zwłaszcza kwasów moczowych, które powodują dnę moczanową i reumatyzm) poprzez diurezę.

Jagody mają działanie ściągające dzięki obecności tanin, użytecznych w przypadku biegunki i kolki jelitowej.

Różę psa można również stosować w postaci maceratu glicerynowego do pielęgnacji naszych przyjaciół zwierząt, aw szczególności do zapobiegania zapaleniu krtani psów i kotów w okresie zimowym.

Pies rósł wśród naturalnych środków na biegunkę: odkrywaj pozostałe

Sposób użycia

Zawsze lepiej postępuj zgodnie z instrukcjami zaufanego zielarza i korzystaj z jakości i standaryzowanych fitoterapii:

Nalewka z matki : 45 kropli 3 razy dziennie między posiłkami w przypadku przeziębienia lub grypy,
Infuzja: kubek herbaty ziołowej do picia 3 razy dziennie, przydatny w zakażeniach dróg oddechowych.
Macerowane płatkami (5 g w 15 ml wody przez 24 godziny): dodać do miodu (20 g) i brać w łyżkach, doskonałe do gardła.
Porośnięta gliceryną macerowana: 40-50 gc w dwóch dziennych dawkach, z dala od posiłków.

Przeciwwskazania

Nie podkreślono szczególnych przeciwwskazań wynikających z interakcji z patologiami. Wymienione działania niepożądane są na ogół spowodowane przedawkowaniem leku, który zapewnia silne spożycie witaminy C i ma działanie moczopędne : nudności, wymioty, ból głowy, zgaga, biegunka, zmęczenie.

Nie jest zalecany dla kobiet w ciąży i dzieci.

Rosa Canina ma interakcje z niektórymi lekami :

• leki zobojętniające kwasy, które mogą zawierać aluminium. Witamina C na ogół sprzyja jej wchłanianiu. Lepiej unikać jednoczesnego przyjmowania.

• Lit przyjmowany w przypadkach regulacji nastroju musi być szybko usunięty przez organizm. Witamina C może wchodzić w interakcje i spowalniać tę fazę eliminacji.

Opis rośliny

Ciernisty krzew o wysokości 100 - 200 cm. Ma nagie, drzewiaste łodygi, z kolcami (czerwonymi), solidne, wysklepione, wydłużone podstawy, ściśnięte. Liście składają się z 5-7 owalnych lub eliptycznych listków z zębatymi brzegami (proste zęby).

Różowe kwiaty mają duże płatki i nie są bardzo pachnące. Kwitnie w maju i czerwcu. Jej owoce są jajowate i mięsiste jagody, zabarwione od żółtej do intensywnej czerwieni, zwane „biodrami różanymi” osiągają dojrzałość późną jesienią.

Siedlisko psa wzrosło

Gatunek jest szeroko rozpowszechniony na dużym obszarze w umiarkowanych obszarach na całym świecie. Rośnie na wsi i na wzgórzach do 1500 m. wysokości. Łatwo go znaleźć w żywopłotach, polanach, plamach, wzdłuż ścieżek. Dostosowuje się do każdej gleby, o ile jest dobrze azotowa i słoneczna.

Notatki historyczne

Roślina ta zawdzięcza botanicznej nazwie „ psi ” Pliniuszowi Starszemu, który opisał rzymskiego żołnierza, ugryzionego przez psa i wyleczonego z wścieklizny, dzięki przyjęciu wywaru z korzeni.

Dzika róża została już doceniona za swoją skuteczność we wzmacnianiu obronności organizmu przed infekcjami, a zwłaszcza przed przeziębieniem.

W średniowieczu był powszechnie stosowany w tradycyjnych lekach na problemy z oddychaniem, a owoce były bardzo popularne w deserach.

Jego użycie odegrało ważną rolę w dostarczaniu witaminy C brytyjskim dzieciom podczas drugiej wojny światowej, aby zastąpić normalne źródło cytrusów.

Procedura zastosowana w XVIII wieku w celu zmniejszenia owoców w purée jako formy przyjmowania rośliny ustąpiła miejsca infuzji jej suszonych jagód.

Przepis z psem róży

WEWNĘTRZNE UŻYCIE

INFUZJA: 1 łyżka dzikiej róży, 1 szklanka wody

Wlać roślinę do wody, zanim osiągnie punkt wrzenia. Wyłącz ogrzewanie. Przykryj i pozostaw do zaparzenia na 10 minut. Filtruj infuzję i pij ją w razie potrzeby w przypadku grypy lub po prostu ze względu na pyszny cytrusowy smak.