Walka lub opanowanie lęku jest w naszych czasach pełne psychologicznych nacisków i konkurencji, jednego z najbardziej rozpowszechnionych problemów na świecie, tak bardzo, że osiągamy stan niepokoju na samą myśl o lęku.

Każdy, przynajmniej kilka razy w życiu, żyje w stanie, w którym zmartwienie, stres i strach przychodzą bezpośrednio, aby dotknąć czynności ciała, takich jak kołatanie serca, poczucie równowagi i oddychanie, któremu towarzyszą nudności, ból w klatce piersiowej i skurcze żołądka.

Jest to rodzaj ewolucyjnych śladów, a raczej rezydualny mechanizm poprzednich faz ewolucyjnych, w którym uczucie otoczone przez immanentne niebezpieczeństwa miało zasadnicze znaczenie dla wywołania pewnego rodzaju alarmu, a zatem indywidualnego stanu przetrwania, w którym wszystko inne staje się drugorzędne.

Następnie chemia mózgu rozpoczyna całą serię procesów, które zmieniają stan psychiczny, przygotowują jednostkę do poważnego zagrożenia i zmieniają stan fizyczny w tym samym celu, zwiększając oddech, kołatanie serca, pocenie się.

Od lęku można wyprowadzić dwa rodzaje zachowań, oba definiowalne nadmierne: paraliż z powodu strachu, w którym pozostaje ofiarą własnych zmian psychofizycznych, oraz nadmiar reakcji spowodowany gniewem, w którym nie można kontrolować wyładowań adrenalina.

Oddychanie zmienione przez lęk

Widzieliśmy, że na poziomie symptomatycznym niepokój wywołuje stan upośledzonego oddychania, typowy dla tych, którzy muszą stawić czoła poważnemu zagrożeniu i być w stanie wytrzymać wzrost tętna.

Oddychanie może jednak przechodzić od biernego objawu do głównego narzędzia rozpuszczania stanu lęku, a zamiast doświadczać jego modyfikacji w wyniku zmiany świadomości, staje się narzędziem, za pomocą którego normalizuje się ten drugi, odwracając sekwencję procesu.

Przede wszystkim ważne jest, aby być w stanie zrozumieć, czy zmiana w oddychaniu jest naprawdę spowodowana stanem lęku lub problemem zdrowotnym, nawet sercowym. Jeśli nie jest to niepokój, najlepiej zadzwonić do lekarza . Z wiekiem lub w przypadku problemów z sercem lub wcześniejszych schorzeń wskazane jest, aby nie ryzykować pochopnej diagnozy i wezwać lekarza.

Rozpoznaj hiperwentylację

Porozmawiajmy przez chwilę o hiperwentylacji. Czasami w stanie lęku zdarza się, że oddech staje się bardzo szybki lub głęboki, jakby miał wrażenie, że powinniśmy wziąć więcej tlenu. Tutaj często jest odwrotnie lub reakcja na nadmiar tlenu, aw konsekwencji brak CO2 . Zauważamy to, gdy zaczynamy mieć nadmierne poczucie lekkości, uczucie ucisku w klatce piersiowej z sercem sięgającym tysiąca, któremu towarzyszy trudność w kontrolowaniu nóg. Dzieje się tak z powodu zbyt szybkiego oddychania, zbyt krótkiego oddechu lub nawet próby sztucznego kontrolowania oddychania zamiast pozwalania naturze.

Poznaj szczegóły oddechu korekcyjnego

Na czym powinniśmy się skupić? Zacznijmy od szczegółów, które robią różnicę. Przede wszystkim ideałem jest głębokie wdychanie ust, aby zapewnić niezbędny tlen i wydychać powoli nosem, w celu przywrócenia zrównoważonego rytmu oddechowego i krążenia.

Po drugie: skup się na żołądku próbującym wypełnić każdy brzuch każdym oddechem. Pomaga nam to przywiązywać mniejszą wagę do klatki piersiowej, często w miejscu nieprzyjemnych odczuć, które tylko zwiększają niepokój i zwiększają głębię naszego oddechu.

Wstrzymaj oddech na kilka sekund (licząc 7 uderzeń serca) pomiędzy wdechem a wydechem, aby zauważyć, że przy każdym oddechu kołatanie znacznie się zmniejsza, nawet jeśli tylko nieznacznie.

Ta technika prowadzi do zmniejszenia hiperwentylacji, a zatem do odzyskania kontroli, chociaż objawy wtórne, takie jak ból w klatce piersiowej, mogą całkowicie zniknąć w ciągu kilku minut. Skupienie się zbytnio na objawach lęku generuje dalszy niepokój, więc nie skupiaj się zbytnio na nienaturalnym oddychaniu i poświęć 7-10 minut, aby powoli wrócić do siebie .

Lęk jest stanem, który nie zanika w ciągu kilku sekund i może mieć małe eskalacje, więc nie należy się niepokoić i koncentrować, jak wspomniano, na ruchach brzucha. Pamiętaj, że ważne jest, aby zrównoważyć CO2 z tlenem, więc powolne oddychanie rękami przed ustami może poważnie pomóc zmniejszyć wiele nieprzyjemnych objawów.