Mineralogramma w żywieniu i praktyce klinicznej

Mineralogramma jest testem, który jest coraz częściej stosowany w medycynie i żywieniu, jako uzupełnienie rutynowych badań, jako możliwy wskaźnik (tylko jeśli prawidłowo wykonany i zinterpretowany) nadmiaru lub niedoboru minerałów, ale także jako sygnał niektórych dysfunkcji, zwłaszcza w najbardziej delikatnych fazach życia.

Aby go wykonać, wystarczy użyć kilku centymetrów włosów, wyciętych u nasady, w obszarze karku, które następnie zostaną poddane badaniu spektrofotometrii atomowej. Włosy rosnące co miesiąc o około centymetr, poprzez mieszek włosowy, koncentrują się i zatrzymują minerały obecne w krążących cieczach: od makroelementów obecnych w dużych dawkach po minerały śladowe (magnez, żelazo, miedź itd.), Które znajdują się w ilości minimum, aż do toksycznych metali, takich jak ołów lub rtęć, ostatecznie przyswojonych przez organizm w czasie.

Ostatnie badania wykazały, że stężenie minerałów we włosach odbija je w sposób akceptowalny.

Informacje dostarczone przez mineralogram pozwolą pacjentowi uzyskać informacje na temat interwencji żywieniowych i ewentualnej integracji, aby zoptymalizować zdolności jednostki i pozytywnie wpłynąć na jej samopoczucie.

Mineralogramma nie ogranicza się do sygnalizowania nadmiaru lub niedoborów minerałów; obecność lub brak różnych minerałów, ich ilości, ich relacje odnoszą się teraz do bogatej bibliografii, która pozwala uznać je za ważne wskaźniki możliwych patologii, które należy zbadać i zweryfikować w ogólnej relacji terapeutycznej.

Odkryj wszystkie właściwości i zalety minerałów

Jeśli występują braki: mogą być one spowodowane słabym wprowadzeniem lub asymilacją, a główną interwencją terapeutyczną będzie zagwarantowanie wystarczającej i dostępnej biologicznie integracji, którą ciało zastosuje w sposobach i czasach swojej funkcjonalności. Jeśli istnieją nadwyżki: jeśli są one spowodowane zaburzeniami równowagi żywieniowej, zostaną ustalone środki dietetyczne lub zostaną wprowadzone korekty poprzez terapie integracyjne, typu konkurencyjnego, jak w przypadku toksycznych minerałów; innymi słowy, „dobry” minerał jest podawany w celu zastąpienia „złego”. Kiedy może być przydatny minerogram? Oto kilka przykładów: