Rozciąganie narodziło się w USA w latach 70. XX wieku, głównie jako zestaw fizycznych ćwiczeń reedukacyjnych, przydatnych w okresach regeneracji czynnościowej.

Rozprzestrzenianie się kultury rozciągania ma dziś takie wymiary, że nie ma programu treningów sportowych różnych specjalności, które nie obejmują takich ćwiczeń; w rzeczywistości rozciąganie nabiera fundamentalnego znaczenia w sporcie.

Termin rozciąganie wywodzi się z angielskiego „rozciągać”, co oznacza rozciąganie, rozciąganie, a jego podstawowym i podstawowym celem jest zwiększenie rozciągliwości, elastyczności i ruchomości stawów. Działa zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio na elastyczność i kurczliwość mięśni .

Poniżej wyjaśniam rodzaje istniejącego rozciągania. Przykładem jest rozciąganie statyczne lub dynamiczne, najbardziej klasyczne; Generalnie polecam to na koniec sesji treningowej, zwanej treningiem post.

Proponuję robić to często pod koniec sesji treningowej dla różnych efektów: przywraca mięśnie w optymalnych warunkach, biorąc pod uwagę, że podczas treningu włókna mięśniowe zostały skrócone ; ponadto pozwala dźwigniom ciała działać z największą wydajnością biomechaniczną, utrzymać dobrą mobilność stawów i zwiększyć usuwanie mleczanów i odpadów metabolicznych.

Jak zrobić dobre rozciąganie

Zalecam moim uczniom wykonywanie rozciągania nawet na początku, po podniesieniu temperatury ciała różnych systemów - ruchowych, oddechowych, sercowo-krążeniowych - za pomocą niektórych bezpłatnych ćwiczeń ciała, ponieważ rozciąganie włókien mięśniowych może mieć większy potencjał skurczu, Odradzam praktykowanie go na zimno, ponieważ jest ono wykonywane w fazie ogrzewania i może negatywnie wpływać na wyniki, obniżając zdolność do aktywacji ośrodkowego układu nerwowego (OUN).

Następnie dochodzi do rozciągania proprioceptywnego, zwanego PNF. Ten ostatni jest wykonywany w dziedzinie rehabilitacji ruchowej po interwencji jako terapia rehabilitacyjna; inaczej w tym procesie, w przeciwieństwie do tego, który znamy bardziej klasycznie. Zasady, o których należy pamiętać w każdym programie rozciągającym, są następujące:

> postęp w intensywności ćwiczeń, który musi być wykonywany łagodnie przez wystarczająco długi czas (około 20-30 sekund);

> oddychanie podczas rozciągania musi być normalne i ciche, nigdy nie należy wstrzymywać oddechu podczas ćwiczeń rozciągających. Dobre i prawidłowe oddychanie jest ważne, ponieważ odpowiednie natlenienie osłabia stan napięcia;

> Nie może być żadnych szybkich ćwiczeń ruchowych wykorzystujących grawitację i bezwładność, takich jak tzw. „Sprężyny”; Dzieje się tak dlatego, że celem ćwiczenia jest zwiększenie rozciągliwości mięśni;

> Temperatura nie może być niższa niż 18 stopni, ponieważ zimno usztywnia mięsień działający zarówno na komponent lepkosprężysty, jak i na sposób odzwierciedlony w unerwieniu;

Kończę listą korzyści, jakie ma regularne rozciąganie:

> korzyści na poziomie mięśni i ścięgien (zwiększa elastyczność mięśni i ścięgien);

> zapobieganie urazom stawów;

> lepsza zdolność do poruszania się;

> korzyści dla stawów (stymuluje smarowanie stawów i płyn maziowy zawarty w torebce stawowej, łagodząc choroby zwyrodnieniowe);

> korzyści dla układu sercowo-naczyniowego i oddechowego (sprzyja krążeniu, poprawia oddychanie i obniża ciśnienie krwi;

> korzyści dla układu nerwowego (zmniejsza stres fizyczny i sprzyja koordynacji ruchów).