Andrew Still

Andrew Nadal „odkrył” osteopatię, ale przede wszystkim wytrwał w swoich badaniach przeciwko społeczeństwu swoich czasów i opracował zasady i praktyki tej sztuki w prawdziwym systemie uzdrawiania

Andrew Still (Jonesville, 6/08/1828 - Kirksville, 12.12.1917)

Andrew Taylor Wciąż uczęszczał do Kansas City Medical School, ale podobnie jak wielu lekarzy, którzy wówczas mieszkali na terenach przygranicznych, uczył się medycyny głównie w jej zastosowaniu w terenie i czytaniu wielu książek, ale bardziej niż kiedykolwiek z sekcji zwłok, które sam wskrzesił aby lepiej zrozumieć jego anatomię.

Około 1865 roku Andrew Still zaczął zdawać sobie sprawę z niemocy i ograniczeń oficjalnej medycyny . Epizod, a raczej decydująca tragedia to śmiertelna epidemia zapalenia opon mózgowych, która powoduje śmierć czterech członków jego rodziny, z których trzech to jego dzieci. W swym zamęcie jedyną pewnością wydaje mu się istnienie Boga i niemożność pozostawienia przez niego najdoskonalszego stworzenia bez naturalnej obrony. Jego studia zaczynają się od anatomii ; praktykuje liczne sekcje, które prowadzą go do głębokiej wiedzy o ludzkim ciele i związkach między jego różnymi składnikami. Stwierdza, że wiele chorób można wyleczyć bez użycia narkotyków, wyczuwa, że kluczem jest znalezienie i skorygowanie nieprawidłowości anatomicznych, które zakłócają krążenie krwi i aktywność nerwową. W 1874 r. Ogłasza: „Rządy arterii są absolutne, uniwersalne; nie może być zablokowany, w przeciwnym razie powstaje choroba. Ludzkie ciało jest apteką Boga i zawiera w sobie wszystkie płyny, leki, oleje smarowe, opiaty, kwasy i środki zobojętniające kwasy oraz wszelkiego rodzaju leki, które mądrość Boża uznała za konieczne dla szczęścia człowieka i jego zdrowia ".

Andrew Nadal decyduje się nazwać tę metodę terapeutyczną swoją „ osteopatią ”, ponieważ „kości są punktem, z którego pochodzą stany patologiczne. Połączyłem ostèon („bone”) z patosem („cierpieniem”), w wyniku czego otrzymałem „osteopatię”.

W 1874 roku, po około dziesięciu latach studiów, Andrew Still po raz pierwszy przedstawia swoją pracę w Baker University, strukturę, którą sam pomógł zbudować, ale jego propozycja nie jest absolutnie brana pod uwagę. Nadal jest wyśmiewany i lekceważony przez lokalnych lekarzy, a nawet przeszkadzany przez przyjaciół, a nawet wykluczony z kościoła metodystów, do którego należał. Ale Andrew wciąż wytrwa, a po latach praktyki i pozytywnych wyników jego reputacja medycznej osteopatii, a raczej „klucza kości”, przekracza granice. Jednak po ciągłych oczernianiach, których doznał, trudno mu znaleźć młodych lekarzy gotowych podzielić się swoimi pomysłami. W takiej sytuacji jego pierwszymi asystentami są jego pięcioro dzieci.

W 1875 roku przeniósł się do Kirksville, gdzie spędził resztę życia, wielu pacjentów poszukiwało go dzięki jego zdolności do leczenia i rozwiązywania najróżniejszych problemów bez używania narkotyków. W tym miejscu wciąż zaczęto myśleć o możliwości nauczania tego sposobu leczenia chorób. W 1892 roku Andrew Still założył pierwszą szkołę osteopatii, American School of Osteopathy (ASO), złożoną na początku przez 21 uczniów, w tym przez niektórych członków jego rodziny. ASO nadal istnieje do dziś.

Wkład Andrew Still w osteopatię

Andrew Still uznaje nie tylko zasługę „odkrycia” osteopatii, ale przede wszystkim wytrwałość i rozwój zasad i praktyk tej sztuki w prawdziwym systemie uzdrawiania .

Naturopatia według Andrew Still

Mój pierwszy kontakt z nauką osteopatyczną był dniem, w którym uderzył mnie silny ból głowy, przyszło mi do głowy zawiązać linę na dwa drzewa i sprawić, by opadła jak huśtawka do około dwudziestu centymetrów od ziemi. Opuściłem głowę, zakładając koc i użyłem liny jako kołyski. Zasnąłem i kiedy się obudziłem, nie miałem już bólu. Ponieważ często cierpiałem na ból głowy, któremu towarzyszyły nudności, stosowałem tę technikę przez dwadzieścia lat, zawsze uzyskując ten sam rezultat, ale bez zrozumienia tego, co stało się anatomicznie. Kiedy moja inteligencja została osiągnięta dzięki wiedzy, zrozumiałem, że działałem na aktywność nerwów potylicznych harmonizujących przepływ tętniczy. Teraz jestem przekonany, że tętnice są rzeką życia zdrowia i dobrego samopoczucia, jeśli nie są jasne, konsekwencją jest choroba.

[Z książki „Autobiografia Andrew Still”]