Olej migdałowy: sojusznik skóry

Olej migdałowy jest najbardziej znanym olejem roślinnym stosowanym w kosmetykach naturalnych, dzięki właściwościom zmiękczającym, zmiękczającym, odżywczym i łagodzącym dla skóry dorosłej, ale także delikatnym dla dzieci i niemowląt.

Istnieją dwie odmiany rośliny: słodkie migdały i gorzkie migdały . Te ostatnie zawierają glukozyd (amigdalinę) i enzym (emulinę), które łączą się podczas kruszenia, zwilżania lub żucia migdałów, uwalniając kwas cyjanowodorowy (kwas pruski), który jest wysoce toksyczny.

Śmiertelne zatrucie dla dorosłego człowieka ma miejsce po przyjęciu 7-5 ml gorzkiego oleju migdałowego w obecności 2-4% tego kwasu. Olejek eteryczny destyluje się z gorzkich migdałów, które stosuje się w likierze i chemii farmaceutycznej, zgodnie z metodą prądów parowych.

Właściwości i zalety oleju migdałowego

Olej ze słodkich migdałów otrzymuje się przez tłoczenie na zimno nasion oleistych zawartych w owocach rośliny bez użycia rozpuszczalników chemicznych i stosowany w postaci otrzymanej, czysty.

Ma jeden z najwyższych procentów nienasyconych i wielonienasyconych tłuszczów, które nadają roślinie dobrze znane właściwości eudermiczne .

Ponadto obecność witaminy E i B, aminokwasów, węglowodanów i soli mineralnych sprawia, że jest doskonałym lekiem na zwalczanie starzenia się skóry i przyczynia się do odnowy komórek tkankowych.

- Skóra sucha i podrażniona: zalecana we wszystkich przypadkach, w których skóra jest sucha i odwodniona, olejek ze słodkich migdałów należy nakładać lekkim masażem, najlepiej po kąpieli (gdy skóra jest jeszcze wilgotna), aby zapewnić, że cząsteczki olej emulguje z olejami, ułatwiając jego wchłanianie. Działanie zmiękczające i łagodzące sprawia, że doskonale nadaje się do leczenia suchej i podrażnionej skóry oraz do zmniejszenia świądu w przypadku ospy wietrznej i egzemy.

Odkryj także właściwości naturalnych kremów zmiękczających

- Ciąża : olejek ze słodkich migdałów jest szczególnie znany jako naturalny środek przeciw rozstępom, zwłaszcza ze względu na ciążę: od trzeciego miesiąca zaleca się stosowanie go codziennie na brzuchu, piersiach, biodrach i udach do końca karmienie piersią. W rzeczywistości dzięki właściwościom uelastyczniającym zapobiega rozerwaniu skóry właściwej, powodując nieestetyczne pęknięcia lub smugi na skórze kobiet w ciąży. Z tego powodu jest również wskazany podczas diet odchudzających, aby zapobiec zwiotczeniu skóry po utracie wagi.

- Włosy : jego działanie odżywcze czyni z niego bohatera również w leczeniu bardzo suchych, kędzierzawych włosów, wyczerpanych słońcem i słonawością . 20-30 minutowy kompres na suchych włosach, przed myciem szamponem, przywróci włosom miękkość. Może być również stosowany na plaży zamiast żelu, aby uzyskać tzw. „Efekt mokry”; w ten sposób włosy są chronione przed wdychaniem słońca i soli.

- Masaże: olej można również mieszać z kilkoma kroplami olejków eterycznych, aby uzyskać bardzo przyjemny i odżywczy olej do masażu dla skóry ciała. W ten sposób uzyskuje również właściwości terapeutyczne stosowanego olejku eterycznego (na przykład na bóle stawów, na masaże mięśni sportowych itp.).

- Dzieci : jego stosowanie jest bardzo odpowiednie do ochrony delikatnej i wrażliwej skóry dzieci, zawsze narażonej na zaczerwienienie, pękanie i podrażnienie.

- Twarz : olejek ze słodkich migdałów jest również doskonałą alternatywą dla mleczka oczyszczającego, zdolnego do doskonałego usunięcia wszystkich zanieczyszczeń, które gromadzą się codziennie na skórze, bez minimalnej zmiany naturalnej równowagi hydrolipidów : kilka kropli na waciku pozwala wyeliminować najbardziej uparty makijaż.

Opis rośliny

Prunus dulcis - Rosaceae

Drzewo migdałowe jest rośliną pochodzącą z środkowo-zachodniej Azji i, nieznacznie, z Chin. Został on wprowadzony na Sycylii przez Fenicjan, pochodzących z Grecji, tak że Rzymianie nazywali go „orzechiem greckim” . Później rozprzestrzenił się także na Francję i Hiszpanię oraz do wszystkich krajów śródziemnomorskich. W Ameryce nastąpił w XVI wieku.

Jest to małe drzewo o wysokości do 5 metrów; ma korzenie z korzeniem korzenia i łodygą prostą, gładką i szarą, następnie skręconą, spiekaną i ciemną. Liście, do 12 cm długości, są lancetowate i petiolate. Kwiaty, białe lub lekko różowe, o średnicy do 5 centymetrów, mają 5 działek, 5 płatków, 40 pręcików (ułożonych na trzech zwojach) i słupek z częściowo gorszym jajnikiem. Kwiaty zazwyczaj kwitną na początku wiosny, a jeśli klimat jest łagodny, nawet między styczniem a lutym.

Owocem jest pestkowiec, który ma mięsisty exocarp, zielony kolor, czasem czerwonawe odcienie, częściej owłosione, ale także nagie, i drzewiaste endokarpy zawierające nasiona lub migdały, z których otrzymuje się olej i mleko migdałowe.