Zwykle joga łączy się z klasyczną postacią spokojnego, spokojnego, gościnnego, współczującego guru o słodkim charakterze. Rzadko ktoś uważa mistrza duchowego o silnym, jasnym charakterze Leonine, ponieważ joga kojarzy się częściej z pokojem niż z siłą.

Jednak Swami Vivekananda, aka Narendranath Datta, w swoim życiu ucieleśniał wszystkie cechy prawdziwego duchowego wojownika, pod przewodnictwem mistrza Śri Ramakrishny.

Sri Ramakrishna, mistrz Swamiego Vivekanandy

Ważne jest, aby krótko przedstawić Sri Ramakrishnę, symboliczną postać renesansu bengalskiego na przełomie XIX i XX wieku.

Z pokornego pochodzenia i braku prawdziwej edukacji, od najmłodszych lat doświadcza mistycznych doświadczeń, które ukierunkowują go na życie duchowe.

Jednym z powodów, dla których wielu uważa to za prawdziwy awatar, czyli inkarnację Boskości, jest to, że jest w stanie realizować wszystkie duchowe cele do tego czasu uważane za nie do pogodzenia .

Złączył urzeczywistnienie osobistej boskości i absolutnego i transcendentnego Brahmana, dwóch prawdziwych oksymoronów, ponieważ musiał uświadomić sobie ostateczną prawdę hinduizmu, islamu i chrześcijaństwa, stwierdzając, że wszystkie prądy prowadzą do tego samego pochodzenia, począwszy od tego samego źródła,

Jednakże Śri Ramakriszna, pomimo swojej nadludzkiej wiedzy, nigdy nie nauczył się angielskiego ani nie starał się głosić swojego doświadczenia, ponieważ jego charakter był podobny do tego, które daje plonujące dziecko i jest gotowy przyjąć wszystko, co oferuje mu boska Matka.

Swami Vivekananda i jego nauczyciel

Aby szerzyć tę wiadomość z powodzeniem i wywierać wpływ na świat, potrzebna była silna osobowość, jak Swami Vivekananda .

Z arystokratycznego pochodzenia miał książęcą postać w silnym i dobrze kultywowanym ciele . Celował w sporcie, w tym w boksie, i był prawdziwym talentem do śpiewania.

Spragniony wiedzy i pasji losu swego narodu zmiażdżonego przez brytyjski imperializm, był raczej sceptyczny wobec mistycznych przeżyć sadhu, który chodził po ulicach Indii.

Ale pewnego dnia był w stanie spotkać Śri Ramakrishnę, który rozpoznał go jako wybraną duszę, jeszcze nieświadomą. Początkowo ekscentryczne i nierozsądne zachowanie Śri Ramakrishny wprowadziło go w stan gotowości, ale w krótkim czasie Vivekananda mógł doświadczyć kosmicznej świadomości i samadhi u swego boku .

Życie i misja Swamiego Vivekanandy

Pomimo pełnego oddania i dogłębnego zrozumienia pracy Sri Ramakrishny, Swami Vivekanada miał inny charakter.

Podczas gdy pierwszy był przenoszony i zachowywał się w dziwaczny sposób (kłaniając się kotom, rozmawiając z posągami i ubierając się jak kobieta), Vivekananda był niezwykle trzeźwy, bardziej oddany wiedzy niż oddaniu (przynajmniej zewnętrznie).

Kiedy Sri Ramakrishna opuścił ciało, Swami Vivekananda napisał pracę na temat wciąż niezrównanej jogi, jego Kompletnej pracy, która zawiera monumentalną Raja Jogę .

Dzięki tej pracy joga wyłoniła się z tajemniczych mgieł indyjskich guru, by ofiarować się światu w jego prawdziwym aspekcie, wciąż ignorowanym i zredukowanym do rodzaju gimnastyki połączonej z medytacją.

Ale jego misja nie zakończyła się tutaj. Założył Misję Ramakrishna, która nadal istnieje w Kalkucie i ma kilka biur na całym świecie.

We wrześniu 1893 roku został również zaproszony do Chicago, aby reprezentować hinduizm w parlamencie światowych religii, pierwszy kongres, który zgromadził wszystkich przywódców różnych kultów.

Przemówienie Vivekanandy, nieprzygotowane, ale zainspirowane chwilą, jest nadal uważane za jeden z największych hymnów pokoju na świecie i jedności wszystkich religii .

Ostatnie słowa Swamiego Vivekanandy

Dzięki niemu przesłanie i życie Śri Ramakrishny, prawdziwie wyjątkowego uniwersalnego mistrza duchowego, rozprzestrzeniło się na cały świat.

Później, w wieku 39 lat, poczuł, że wykonał swoją pracę i świadomie opuścił ciało , jak sam prorokował .

Oto jedna z jego spuścizn w tym względzie: „ Możliwe, że zdecyduje się opuścić ciało, rzucić je jako używane ubranie, ale nie po to przestanę pracować! Inspiruję ludzi wszędzie, aż cały świat zrozumie, że jest jednym z Boskością ”.