Nazwa paparina odnosi się do maku lub rosolaccio, spontanicznego kwiatu, który rośnie na nieuprawnych miejscach i na polach pszenicy.
Mak jest stosowany w ziołolecznictwie, gotowaniu i urodzie .
Czym jest paparina i gdzie jest
Paparina jest jedną z dialektalnych nazw czerwonego maku lub rosolaccio, którego naukowa nazwa brzmi Papaver rhoeas .
Mak to coroczna dzika roślina z rodziny Papaveraceae, ta sama rodzina co glistnik i mak lekarski.
Roślina maku ma wysokość 30-60 centymetrów, głęboko podzielone liście i samotne czerwone kwiaty, z centralnym czarnym paznokciem.
Paparin jest bardzo popularną rośliną, rozpowszechnioną w Europie, Ameryce Północnej, Azji Zachodniej i Środkowej . Paparina występuje w miejscach nieuprawnych i na polach pszenicy, gdy nie stosuje się herbicydów, na poboczach dróg, na łąkach iw ogrodzie warzywnym.
Możliwe jest zbieranie maku i używanie go w kuchni, dla zdrowia i piękna skóry.
Do czego służy papary
Mak jest stosowany w ziołolecznictwie, kosmetykach i do celów spożywczych .
Lek makowy, który jest częścią rośliny, która zawiera najwyższą zawartość aktywnych składników, składa się z płatków kwiatów zawierających antocyjany i alkaloidy .
Płatki papariny są stosowane jako łagodny środek uspokajający w celu pobudzenia snu i uspokojenia kaszlu .
Płatki maku są umieszczane w połączeniu z innymi ziołami w relaksujących herbatach ziołowych, które nadają piękny kolor czerwonego wina, jak również właściwości przeciwbólowe, rozkurczowe, przeciwkaszlowe i lekko uspokajające ; płatki rosolaccio są również używane do przygotowywania syropów na kaszel.
Napar tylko z płatków maku może być również stosowany jako środek wzmacniający do walki z zaczerwienieniem i zmarszczkami .
Płatki są również używane do barwienia napojów, sosów i dżemów lub do dekorowania sałatek i innych potraw, ale w kuchni stosuje się głównie rozetę liści: zbieraną od jesieni do wiosny, ma ona lekko gorzki smak i może być spożywana po jej ugotowaniu lub gotowane na parze lub na patelni.
Małe czarne maki są używane do dekoracji sosów, chleba i innych wypieków ; można je również wprowadzać jako zaróbki w wytwarzaniu mydła, zarówno do celów dekoracyjnych, jak i do nadania kostkom mydła działania złuszczającego .
