Święte kamienie Gurdżijewa nie są zbyt częste. Składają się z zakodowanych sekwencji, którym towarzyszy muzyka: każdy taniec ma precyzyjną sekwencję i precyzyjną muzykę.
Dyscyplina i praktyka tańców stanowią głębokie i skoncentrowane zaangażowanie medytacyjne . Ruchy wydają się proste, ale trenują umysł i ciało do skupionego i ciągłego mistrzostwa.
Soili Rainieri mieszka w Lumen, ekowiosce, w której naucza się i żyje podstawowe zasady naturopatii. Nauczyciel holistycznych dyscyplin, Soili zajmuje się tańcami Gurdżijewa od około 18 lat, najpierw jako student, potem jako asystent, a wciąż jako trener w ruchach i tańcach.
Wśród różnych kursów organizowanych przez jego nauczyciela Shurtę, który od ponad 30 lat ćwiczy i rozpowszechnia tańce w północnych i środkowych Włoszech, Soili współpracuje przy organizowaniu seminariów w Mediolanie i Piacenzy .
Kiedy pytam Soili, czym jestem dla niej, taniec reaguje bardzo naturalnie : „Moje pierwsze doświadczenie podczas tańca było bardzo silne. Nie miałem pojęcia, co robię, ale zostawili mi smak i stan, którego nie byłem w stanie odtworzyć, z wyjątkiem samych tańców. Moim celem stało się ćwiczenie tańców, aby móc osiągnąć ten stan również w moim codziennym życiu ”.
Spróbujmy więc lepiej zrozumieć święte tańce Gurdżijewa .
Czym są tańce?
Tańce są praktyką ujawnioną przez GI Gurdjieffa, kaukaskiego mistrza dyscyplin filozoficznych. Poprzez swoje podróże, pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku, Gurdżijew zbierał informacje, czerpiąc głównie ze starożytnej kultury orientalnej. W ten sposób spotkał także święte tańce.
Następnie rozłożył ćwiczenia związane z możliwością wykorzystania mózgu w nietypowy sposób . Tańce składają się z technik ruchu swobodnego ciała wykonywanych w grupach .
Po co definiować te tańce jako „święte”?
Tańce nazywane są świętymi, ponieważ Gurdżijew, który nauczał dokładnej liczby, wyprowadził je częściowo ze starożytnej kultury sufickiej.
Gurdjieff stworzył także 39 ruchów inspirowanych tańcami. Ruchy mają inny cel niż tańce: tańce łączą istotę ludzką z większą energią, do której można narysować, podczas gdy ruchy, z powodu mojego doświadczenia, wytwarzają wewnętrzną energię, bardziej związane z uwolnieniem pewnych warunków człowieka.
Jakie korzyści dla ciała i umysłu?
Cele tańców są liczne. Pierwszy z nich, poprzez asynchroniczne ruchy między prawą i lewą częścią ciała, sprawia, że obie półkule mózgu działają w równowadze .
Tańce zmuszają półkule do współpracy, która nie jest zwyczajna. Ta współpraca tworzy wewnętrzny stan, który pozwala osobie doświadczać emocji i stanów niezwykłych .
Nie tylko: tańce pozwalają nam stworzyć medytację w ruchu, tworząc w ten sposób stan wewnętrznej pustki, który pozwala nam czuć się bardziej obecni w tym momencie, pozwalając nam zatrzymać nieustanny cykl myśli i doświadczyć niezwykłego, a nie mechaniczne.
Korzyści są zatem wielorakie: widziałem ludzi, którzy podążając za grupami tańców i ruchów, zdołali odzyskać równowagę na poziomie fizycznym, odzyskując zdolności motoryczne upośledzone przez wypadki i urazy.
Jaka jest podstawowa filozofia?
Dobrze wiemy, że istota ludzka składa się z kilku części, zgodnie z filozofią „czwartej drogi” ujawnioną przez GI Gurdjieffa. Trzy z tych części można zidentyfikować jako „plan racjonalny”, „płaszczyznę emocjonalną” i „ plan fizyczny” .
Interesującym aspektem tańców jest to, że popychają one ciało do tworzenia określonych ruchów, a dla tych ruchów konieczne jest, aby doświadczenie uwolniło umysł, a zatem racjonalny plan.
Kiedy udaje mi się sprawić, że ciało porusza się zgodnie ze swoją energią, bez ograniczeń narzuconych przez umysł, wtedy mogę doświadczyć emocji, które normalnie nie powstają.
W ten sposób wszystkie trzy centra istoty ludzkiej są w stanie wyżywić się własną energią, bez użycia energii innego centrum i poruszają się synchronicznie.
Ten stan nie jest normalny w produkcji w naszym codziennym życiu, wymaga wysiłku, a tańce pozwalają mi doświadczyć go zarówno podczas występu, jak i poza grupą tancerzy.
Zdjęcie z profilu Fb Soili Rainieri
