Zaburzenia snu i choroby: definicja i objawy

Sen może być zakłócany przez przyczyny środowiskowe, zaburzone przez złe nawyki i chore przez patologie psychiczne, fizyczne i chemiczne. Każda przyczyna musi być dokładnie zbadana, aby znaleźć odpowiednie lekarstwo.

Zaburzenia cyklu snu i czuwania

Sen jest jedną z funkcji rozważanych w cyklu dobowym. W normalnych warunkach, w których osoba jest zdrowa, w możliwości wykonywania aktywności w ciągu dnia i spania w nocy, sen jest pogodzony z przemianą ciemności i światła, dzięki endogennemu zegarowi biologicznemu, który sam się z zegarem zewnętrznym ustanawia właściwy rytm nictemeral.

Ten zegar biologiczny jest umieszczony w jądrze nadskrzyżowanym podwzgórza i dzięki jasnemu i ciemnemu postrzeganiu wzroku przekazuje wiadomość do szyszynki odpowiedzialnej za wydzielanie melatoniny do regulacji snu. Ale nie zawsze wszystko dzieje się we właściwym czasie i z poszanowaniem porządku procesów, ze względu na egzogeniczne modyfikacje, głównie środowiskowe lub trudności w dopasowaniu zegara biologicznego do zegara słonecznego.

Zespół opóźnienia fazy (DSP): jest uważany za formę dyssomii, jednostka w tym przypadku powoli zasypia (kilka godzin po leżeniu), próbując obudzić się rano. Jego zegar biologiczny jest „spóźniony” w porównaniu z zegarem zewnętrznym. DSP może być poważnym problemem dla tych, którzy nie mogą swobodnie spać do długich godzin, ale muszą wstać, aby iść do pracy lub szkoły. W rzeczywistości w ciągu dnia mogą odczuwać senność, głębokie zmęczenie i zapady energii. Chronotypy serotynowe, te, które lubią kontynuować swoją aktywność do późnych godzin, mogą być narażone na ryzyko DSP.
Zespół zaawansowania fazowego (ASP): ta dyssomnia wiąże się również z niewspółosiowością wewnętrznego zegara biologicznego do słonecznego. Osoba w tym przypadku może zasnąć bardzo wcześnie wieczorem i obudzić się przedwcześnie rano. Jest to typowe zachowanie chronotypu skowronka, które może nie stwarzać szczególnych problemów, ponieważ również wszystkie fazy snu są przewidywane, ale prawidłowo wyartykułowane. Jeśli jednak zobowiązania społeczne oznaczają rytmy osób cierpiących na ASP, zespół może powodować nagłe zmiany rytmu sen-czuwanie, trudności z koncentracją w późnych godzinach popołudniowych, wczesną senność, słabą jakość snu, ponieważ chronotyp rano i tak budzi się wcześnie., chociaż może być zmuszony do spania późno, aw konsekwencji do utraty snu.
Zespół Jet-lag: w tych przypadkach następuje całkowita desynchronizacja zegarów wewnętrznych i zewnętrznych, z powodu przejścia przez jedną lub więcej stref czasowych. Zegar zewnętrzny jest modyfikowany, przewidywany lub odkładany na kilka godzin, zegar wewnętrzny nie znajduje zewnętrznego potwierdzenia jego oczekiwań chronologicznych, a rytm uśpienia i czuwania nie jest już zgodny z rytmem nocy. Aby zaabsorbować zmiany i ponownie zharmonizować z naturalnym cyklem, trwa to zwykle kilka dni.
Zespół zmianowy: dobowy rytm snu nie reaguje już na cykl światło-ciemność, ale na pracę zmianową. Można ustalić model radzenia sobie, tj. Adaptacji, w której godziny pracy utrzymują ustalony program: na przykład piekarz zawsze będzie pracował w nocy, aby jego zegar biologiczny „osiadł” w tym rytmie. Dla tych, którzy zamiast tego podlegają cyklom rotacyjnym (noc, popołudnie, wczesny poranek), znacznie trudniej jest znaleźć równowagę, która gwarantuje dobrą jakość snu i odpowiednią ilość. W rzeczywistości ci, którzy wykonują zawód, który obejmuje rotację zmian, podlegają obawom, obawom często związanym po prostu z harmonogramami, ale które rewolucjonizują właściwą percepcję chronologiczną. Wpływa to na sen i jakość czuwania, z konsekwencjami takimi jak senność w ciągu dnia, deficyty poznawcze z utratą uwagi, utrata pamięci roboczej, drażliwość.

Czy wiesz, że istnieją zioła, które pomagają ci lepiej spać? Odkryj to tutaj!

Zaburzenia snu oddechowego

Obturacyjny zespół bezdechu sennego (OSAS). Ludzie, którzy cierpią z tego powodu, są poddawani częstym przerwom w oddychaniu podczas snu, co powoduje przebudzenia, nie zawsze postrzegane, w warunkach braku tlenu, suchości w ustach. Chrapanie zwykle towarzyszy tym objawom, które są spowodowane wdechowym zamknięciem dróg oddechowych gardła. Obecność bezdechów powoduje zmniejszenie podaży tlenu we krwi, nadciśnienie tętnicze, nieregularne bicie serca, bóle głowy. Lekarze radzą spać bokiem i unikać pozycji na wznak. Często zespołowi temu towarzyszy stan otyłości. Jakość i ilość snu są zatem poważnie zagrożone, a zdrowie jest mocno zagrożone.

parasomnie

Parasomnie charakteryzują się zjawiskami fizycznymi i ruchami, które występują podczas snu lub przejść fazowych.

Bruksizm: zgrzytanie zębami podczas snu. Prowadzi do zaburzeń skroniowo-żuchwowych, bólów głowy, zmęczenia.
Nocny sen lub przerażenie we śnie: są to zjawiska snów, które obejmują fizyczne. Uczucia upadku, konieczności ucieczki, krzyczenia często z niezdolnością do tego. Epizody hałasu nocnego mogą powodować tachykardię, nadmierne pocenie się, zawroty głowy.
Lunatycy: mogą wystąpić podczas snu N-REM i występują częściej u dzieci. Charakteryzuje się wykonywaniem czynności typowych dla przebudzenia, ale w stanie zasypiania. Trudno obudzić pacjenta podczas lunatycy, ponieważ byłoby to bardzo mylące, w niektórych przypadkach nawet gwałtowne.
Zespół niespokojnych nóg (RLS): wynika z niepohamowanej potrzeby ciągłego poruszania nogami, gdy są w spoczynku, ponieważ cierpią na ból, skurcze, oparzenia. Dzieje się tak również podczas snu, przerywając go kilka razy. Ogólnie rzecz biorąc, dyskomfort w nogach zmniejsza się poprzez ruch, chodzenie. Przyczyny można przypisać niskiemu udziałowi żelaza w mózgu lub brakowi równowagi metabolicznej żelaza (mózg wytwarza żelazo do produkcji dopaminy, która ma funkcję kontrolowania ruchów ciała). Awarie, takie jak niewydolność nerek, cukrzyca, choroba Parkinsona, reumatoidalne zapalenie stawów, ale także stan ciąży mogą wpływać na niedostateczną ilość żelaza w mózgu.

nadmierna

Hipersomnie odpowiadają okresom przeznaczonym na sen znacznie wyższym niż standardowe godziny (7-8 godzin). Osobnik, który na to cierpi, zawsze odczuwa senność w ciągu dnia, liczne ziewanie, wyczerpanie, chęć spania, słabą koncentrację.

Zespół Kleine-Levina należy do hipersomni i charakteryzuje się zaburzeniami poznawczymi i behawioralnymi. Występuje głównie u mężczyzn w wieku od 10 do 20 lat i charakteryzuje się niekontrolowaną potrzebą leżenia i spania. W stanie czuwania występują trudności w mowie, wzburzeniu. Ten stan może trwać od jednego dnia do kilku tygodni, takie epizody mogą czasami nawracać aż do ostatecznej remisji.
Idiopatyczna hipersomnia postrzega jako objaw całkowity czas snu wynoszący co najmniej 10 godzin, trudności z budzeniem się, ciągłą senność w ciągu dnia. Dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet i generalnie występuje w wieku 25 lat.

narkolepsja

Osobnik narkoleptyczny cierpi na ciągłą senność w ciągu dnia, więc jego ciało musi spać co najmniej co dwie godziny . Poszczególne emocje i ich manifestacja, takie jak gniew, zakłopotanie, ale także nadmierny śmiech, mogą powodować katapleksję, całkowitą utratę siły. Często jest ofiarą halucynacji lub marzeń.

bezsenność

Bezsenność oznacza bardzo słabą jakość i ilość snu, z trudnościami w zasypianiu, wczesnym porannym wybudzaniem i słabym regenerującym snem.

Istnieją dwa poziomy bezsenności: „objawy poziomu 1-nocy” i „objawy poziomu 2 i nocy”. Ta ostatnia pokazuje również cechy charakterystyczne bezsenności, takie jak senność, zmęczenie, zmęczenie, słaba koncentracja, nawet w ciągu dnia. Czas trwania bezsenności oznacza typologię:

Okazjonalne, jeśli ogranicza się tylko do pewnych okresów, często związanych z zewnętrznymi sytuacjami stresowymi;
Ostry, jeśli trwa nie dłużej niż 3 tygodnie i można go rozwiązać za pomocą jakiegoś naturalnego środka;
Przewlekłe, jeśli trwa ponad miesiąc, dla których dobrze jest skorzystać z terapii.

Przyczyny bezsenności można podzielić na