Ludzki mózg jest bardzo złożony, doświadczenia, które wszyscy robimy, że dziewczynka ma wpływ na nasz umysł i dlatego przeszłe wydarzenia często mają wpływ na to, jak postrzegamy teraźniejszość i budujemy przyszłość.
Począwszy od pierwszych chwil życia nasz mózg jest w stanie reagować na doświadczenia, modyfikując połączenia między neuronami, które są podstawowymi jednostkami funkcjonowania mózgu.
Te połączenia są fundamentalne dla mózgu i odgrywają ważną rolę w procesach, które pozwalają nam zapamiętać doświadczenia. Struktura mózgu kształtuje jego funkcje; funkcje i doświadczenia mózgu generują sieć połączeń, tworząc umysł, który określa, czym jesteśmy.
Pamięć jest procesem odpowiedzi naszego mózgu na doświadczenia: istnieje ukryta pamięć i pamięć jawna. Niejawna pamięć obejmuje obwody nerwowe zaangażowane w emocje, zachowania, doznania; jest to forma wczesnej pamięci, obecna przy narodzinach (a może nawet wcześniej), związana z językiem niewerbalnym, często nieświadoma; obejmuje także procesy, w których mózg tworzy uogólnienia powtarzających się doświadczeń w postaci modeli mentalnych.
Dziecko, dziecko w wieku około dwóch lat, rozwija region mózgu, hipokamp, który jest związany z szeregiem obwodów nerwowych, które umożliwiają jawną pamięć. Ten rodzaj pamięci jest związany z pamięcią semantyczną, słowami z symbolami, pamięcią autobiograficzną.
To świadoma pamięć; wiąże się z poczuciem siebie i czasu; jest połączony z przedczołowym obszarem kory. Procesy te są możliwe i zależą od mechanizmów przywiązania i doświadczeń, które sprawia dziecko, dziecko. To ciekawe: w naszym życiu kora przedczołowa i jej funkcje integracyjne mogą nadal rosnąć i zmieniać się!
W szczególności metody niewerbalne [1], DanzaMovimentoTerapia, poprzez ruch, mogą być postrzegane jako pomost i pomoc w rozwoju pamięci, łączą i łączą dwie wspomnienia: działają poprzez doświadczenie i przekazują ciało myślom, odczucia, emocje, mniej lub bardziej świadome; z doświadczenia cielesnego przechodzimy następnie do integracji z umysłem: dać imię, świadomość doświadczenia. A dla mózgu „doświadczenie” oznacza neuronową aktywność elektryczną, energię, ruch!
Pamięć i rozwój mózgu są połączone ; doświadczenia kształtują zatem struktury mózgu, które dojrzewają: tutaj wracam do Terapii Ruchu Tańca, szansy zdobycia doświadczenia, różnych doświadczeń dla dzieci i dorosłych. Ważnym sposobem, w jaki dziecko (również dorosły) opracowuje doświadczenia, jest zabawa, udawanie: tworzenie obrazów, choreografia i sceny pozwalają (dorosłemu) dziecku ćwiczyć nowe umiejętności i przyswajać emocje, które przeżywa.
Umysł jest wynikiem czynności mózgu i przetwarza informacje na różne sposoby: w bazie znajdują się systemy percepcyjne, takie jak wzrok, słuch; na wyższym poziomie istnieją różne formy inteligencji, językowej, przestrzennej, kinestetycznej, muzycznej. Nasza percepcja wpływa na nasze zachowanie, dane ze świata zewnętrznego są przetwarzane przez nas i generują określone reakcje.
Półkule mózgowe mają różne tryby przetwarzania, separacja pozwala im działać prawie niezależnie, ale dzięki zrogowaciałemu ciału, które je łączy, mamy możliwość wymiany informacji. Właściwy tryb przetwarzania jest holistyczny, nieliniowy, wizualny, przestrzenny. Niewerbalne formy komunikacji, zintegrowane poczucie ciała, mentalne modele jaźni są procesami „rządzonymi” przez prawą półkulę. Tryb lewy jest zwykle liniowy, logiczny, oparty na języku. Możliwość, jaką daje ekspresywno-twórczy ruch opowiadania o emocjach, obrazach poprzez ciało, przyczynia się do nawiązania relacji opartej na tworzeniu relacji emocjonalnych i niesztywnych interakcji.
Nadanie znaczenia choreografiom, ruchowi, pozwala nam oferować dzieciom i dorosłym doświadczenia, które pomagają nadać sens życiu, działaniom i doświadczeniom.
Na przykład poprzez Terapię Ruchu Tańca odnosimy lewą i prawą półkulę ; poprzez relacje cielesne dzielimy się doświadczeniami; doświadczenia oparte na szerokim zakresie wewnętrznych procesów sprzyjają ustanowieniu zrównoważonych interakcji międzyludzkich, nadają „bezpieczną podstawę”, zapewniają dobre samopoczucie. Doświadczenia wpływają na sposób, w jaki postrzegamy teraźniejszość, tworzą mentalne modele świata. Doświadczenia, które integrują doznania, które pochodzą z naszego ciała iz naszych interakcji z innymi, mogą stanowić podstawę, na której rozwija się jaźń.
Doświadczenia cielesne stanowią podstawę budowania poczucia siebie . Możliwość posiadania „specjalnego czasu i przestrzeni” pozwala dziecku i dziecku, dorosłemu, w odniesieniu do dyrygenta, pedagoga, dorosłego ... rozwinąć głębszą samoświadomość i aktywnie kształtować sposoby, w jakie postrzegają i tworzą swoje życie. Dziecko, dorosły w otoczeniu, w przestrzeni ruchu, porusza się w specjalnej przestrzeni, gdzie może pozwolić sobie na eksperymentowanie, organizowanie, porównywanie długości, wymiarów, kierunków, siły, w tym miejscu będą również doświadczać czasu: czasu liniowego życia i własnej historii .
W tej przestrzeni relacji i działania dziecko / dziewczynka uczy się, łączy percepcję i działanie, tworzy powiązanie między działaniem motorycznym a percepcją: nasz mózg jest aktywowany przez „neurony lustrzane”. Niektórzy naukowcy uważają odkrycie neuronów lustrzanych za jedno z najważniejszych odkryć neuronauki w ostatnich latach.
Prof. Gallese i jego zespół [2] podkreślają, że kiedy obserwujemy podobne działanie, w mózgu aktywowane jest pewne działanie, te same komórki, które działają, gdy sami wykonujemy ten gest. Odkrycie to rodzi nowe refleksje, ponieważ podkreśliło, w jaki sposób wzajemność, która nas łączy, jest naszym naturalnym stanem, przedwerbalnym i przedracjonalnym.
Ludzkie zwierzę jest zwierzęciem społecznym, które ze względu na swoją naturę, aby rosnąć i żyć, potrzebuje relacji - od fizycznej do komunikatywnej - z własnym rodzajem. Jednym z podstawowych mechanizmów interakcji społecznej jest imitacja. Często zdarza się, że naśladujemy pewne gesty, ale nie mamy pojęcia, jak to zrobić, co musimy wiedzieć, aby naśladować.
Możemy naśladować działanie innych, ponieważ nasz mózg rezonuje, by tak rzec, razem z mózgiem osoby, którą obserwujemy. Jest to podstawowy mechanizm mózgu, ponieważ pozwala na rodzaj niejęzykowej komunikacji między mózgami . Jest więcej: jeśli to, co robisz, jest podobne do tego, co robię (lub mogę zrobić sam), to jestem trochę podobny do ciebie i na odwrót. Podmiotowość ludzka, ale prawdopodobnie także podmiotowość zwierząt innych niż mężczyźni i kobiety, rodzi się dzięki mechanizmom mózgowym tego typu.
Innymi słowy, ludzkie zwierzę odkrywa się - jak twierdził Merleau-Ponty [3], jako to pewne ciało, które jest tą pewną subiektywnością, tylko poprzez związek z drugim. Neurony lustrzane rozpoznają intencje innych. Dziecko, Dziecko, dorosły w grupie, widzi siebie w ruchu drugiego, wchodzi w kontakt ze stanem umysłu partnera, partnera, wywołując wrażenie rezonansu, dzielenia się przepływami energii: słuchają ".
Kiedy próbujemy pozytywnych lub negatywnych doznań, możemy dzielić się tymi stanami emocjonalnymi i pomagać uświadomić te odczucia. Te doświadczenia są trudne, ale bardzo satysfakcjonujące. „(...) W rzeczywistości doświadczenia ciała oddziałują na otaczający świat są podstawą psychizmu, od nieświadomych reprezentacji do świadomych reprezentacji”. Winnicott [4]
