Integralna joga i piękno . Jeśli przeanalizujemy się głęboko, wciąż możemy znaleźć w nas korzenie średniowiecznej tendencji do odrzucania tego, co piękne, jako czynnik rozpraszania i odchodzenia od duchowej ścieżki.
Kobieta -kantor była pokusą, a wszystkie piękne rzeczy na świecie były pragnieniem próżności.
Witalność była następnie nękana i upokarzana na rzecz paraliżującego „ memento mori ” lub „pamiętaj, że musisz umrzeć”.
Chociaż nie jest to tak oczywiste, ta tendencja jest często w nas nieświadomie aktywna, tendencja do łączenia tego, co duchowe, z tym, co surowe, poważne, oderwane od przemijającego.
Ta tendencja nie jest typowo zachodnia i semicka, znajdujemy ją także w Indiach, gdzie, zgodnie z buddyzmem, który deklaruje, że formy i samo życie są iluzją, intensywny brak zainteresowania zewnętrzną sferą egzystencji przyspieszył jednostki i społeczeństwo w gnijącej stagnacji, leniwy i senny rozkład, bierność, która doprowadziła do degradacji, wymaga wstrząsania kolonialną inwazją.
Dowiedz się więcej Joga dla wszystkich >>
Piękno: moc
Sri Aurobindo i Matka mieli jasność co do tego: piękno to prawdziwa moc.
Jeśli celem ducha jest błogość, umysł jest wiedzą, celem życia jest moc, materia jest pięknem.
Piękno jest w materii, co w rzeczywistości jest prawdą w wyższych sferach. Kiedy Matka dołączyła do aśramu Sri Aurobindo w Podicherry, najpierw przyniosła tę wibrację piękna ... porządek, higiena, opieka, odrzucenie nieprzyjemnych zapachów, niezgrabne sposoby, nawyki sprzyjające bezwładności i zaburzeniom, dyscyplina i dbałość o ciało, ciągła harmonia, która obejmuje codzienne praktyki, architekturę, kwiatowe ogrody i ubrania.
Ktoś sprzeciwił się, że Matka poświęciła energię na błahe rzeczy, takie jak dbanie o swój wygląd zewnętrzny, a sam Sri Aurobindo odpowiedział, że Matka działa poprzez piękno i że powstrzymanie jej od wyrażania jej byłoby jak proszenie jej, by nie medytowała .
Duchowe piękno
Jednym z powodów, dla których piękno zostało oddzielone od życia duchowego, jest to, że (a raczej to, co powszechnie uważa się za piękno) jest często nośnikiem rzeczy bardzo różnych od wibracji ducha. Często jest wulgarna i nie podnosi świadomości, ale raczej ją obniża, podnieca.
Mówi się o witalnym pięknie, związanym z energiami astralnymi, submentalnymi, typowymi dla zwierząt i zwierząt, który uważa przedmioty życia za coś do konsumpcji, typ osoby, która konsumuje i jest konsumowana.
Rozwiązaniem proponowanym przez tendencje semickie i orientalne szkoły iluzjonistyczne było odrzucenie życia, aby ograniczyć się do jałowej duchowości .
Wiele współczesnych neopogańskich tendencji proponuje tolerowanie witalności zwierząt.
W jodze integralnej siły witalne nie są ani umartwione, ani tolerowane w swojej niższej formie, ale są zakładane i integrowane dla transformacji.
Cztery aspekty Matki
Według integralnej jogi kosmiczna Matka manifestuje się na trzy główne sposoby:
> Pierwszy to cierpliwy, suwerenny, współczujący aspekt uniwersalnej mądrości, który daje każdemu stworzeniu to, czego potrzebuje, aby wyrazić swój boski potencjał.
> Drugi aspekt składa się z nieodpartej, nieodkupionej i niepohamowanej mocy, żarliwej, porywczej i przemieniającej woli.
> Trzeci aspekt jest intymny, nie ocenia, działa szczegółowo z bezpośrednią i tajną wiedzą, precyzyjny, dokładny, zawsze w pracy.
> Ale Matka nie byłaby Matką bez czwartego aspektu: słodkiego cudu, ekstazy i harmonii piękna, które wstrząsa światem i rozpala aspiracje, łaskę wszechświatów, tajemnicę miłości, która czyni mądrość moc i doskonałość nawet mądrzejsza, mocniejsza i doskonalsza.
Jest to cud, który przyciąga wszystkie elementy kosmosu, zaklęcie, które je łączy, odurza materię ducha, jego słoneczne spojrzenie przekształca się w grę kształtów, rytmów, niezgłębionych melodii.
Jednak ta Matka nie daje sobie miejsca, gdzie piękno jest nieobecne, gdzie dysharmonia, zła wola, małostkowość, puszczanie, regres, grubiański i obrzydliwy, tarzają się.
Ta moc jest udzielana w duszy, która aspiruje i objawia się pięknem, które uosabia coś ponadczasowego .
To nie przypadek, że piękno jest również uważane za parametr zrównoważonego rozwoju i dlatego trwa z czasem: kiedy tworzymy piękne rzeczy, mamy tendencję do ich utrzymywania, leczenia, pamiętania ich ... brzydkie jest chętnie łamane i odbudowywane, z marnotrawstwem siły i zasobów.
