Olej rzepakowy to olej roślinny wytwarzany z nasion rzepaku, jasnożółtej rośliny (lub białej w zależności od odmiany), należącej do rodziny Brassicaceae, która rośnie w niektórych pagórkowatych obszarach świata. Głównymi producentami są Indie, Kanada i Pakistan.

Słysząc o tym oleju jako coś jadalnego, możesz podnieść nos. Zwykle olej rzepakowy był używany do oświetlenia ulicznego już w XIII wieku, na przykład w krajach północnej Europy lub jako paliwo „ekologiczne”, bardzo popularne w latach 60. XX wieku.

Czy naprawdę jesz?

Jego użycie żywności zrodziło się w połowie XIX wieku, nie uzyskując wielkiego wsparcia ze względu na badania nad wpływem na zdrowie ludzkie, które sprowadziły go do produktu niższej jakości. Jednak badania te były później kwestionowane. Sprawcą jest kwas erukowy, lipid kardiotoksyczny, który pod względem zdrowia miałby negatywny wpływ na wzrost i zaburzenia dotykające zarówno wątrobę, jak i serce.

Dziś jednak naukowcom udało się uzyskać odmianę kwasu erukowego o niskiej jakości, zwaną kanadyjską Brassica. Ta nowa odmiana została następnie przemianowana na olej rzepakowy, skrócenie CANadian Oil Low Acid, produkowanego głównie w Kanadzie. Nie wszyscy lubią rzepak, ale jako wyjątkowo tania ropa we Włoszech są obecnie używane w niektórych komercyjnych cateringach na frytki. Nie podoba mi się to, ponieważ nadal jest to rafinowany olej, ekstrahowany za pomocą ciepła, ciśnienia i rozpuszczalników, odbarwiony i pozbawiony zapachu.

Co zawiera rzepak?

Olej rzepakowy zawiera jednonienasycone kwasy tłuszczowe (oleinowy, gadoleinowy), wielonienasycone kwasy tłuszczowe, Omega3 i Omega6, nasycone kwasy tłuszczowe (palmitynowy, stearynowy). W 2006 r. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków FDA wydała oświadczenie dotyczące ograniczenia chorób sercowo-naczyniowych związanych ze spożywaniem tego oleju, ponieważ zawiera wspomniane wyżej wielonienasycone kwasy tłuszczowe.

W Niemczech olej rzepakowy jest nazywany rapsöl i jest uważany za zdrową żywność i nie kosztuje nawet trochę. Podobnie jak w innych krajach, oferta produktów innych niż oliwa z oliwek z pierwszego tłoczenia jest znacznie szersza niż we Włoszech, oprócz stosowania olejów z nasion znacznie bardziej rozpowszechnionych za granicą. W konsekwencji rynek jest bardziej kontrolowany, istnieją produkty różnego pochodzenia i uzyskiwane przy różnych technologiach wydobywczych.

We Włoszech na ogół nie ma oleju rzepakowego do użytku spożywczego, ale tylko jeden obecny w margarynach i rodzajowych olejach roślinnych: dwa produkty, na które należy zwrócić uwagę, co zazwyczaj nie jest zalecane do spożycia, zawarte przede wszystkim w produktach z piekarnik niskiej jakości. Niektórzy Włosi używają oleju rzepakowego do zasilania samochodu. Z ekonomicznego punktu widzenia produkcja oleju rzepakowego i innych biopaliw na dużą skalę wiąże się z problemem polegającym na tym, że są to uprawy ekstensywne, które wymagają dużych obszarów ziemi, odejmowanych od produkcji pszenicy do spożycia.

Ciekawość: być może nie wszyscy wiedzą, że silnik Diesla został pierwotnie stworzony przez jego wynalazcę pod koniec XIX wieku do pracy z olejem roślinnym, ale później został zastąpiony olejem mineralnym o nazwie diesel diesel. Dziś odkryto na nowo, że olej rzepakowy, odpowiednio przetworzony i przekształcony w biodiesel, może być stosowany jako biopaliwo w silnikach wysokoprężnych.