Tak po prostu rośliny mają swoje zmysły, ponieważ potrafią dostrzec światło, rozpoznać, gdzie jest obecność wody, poczuć wilgotność, a nawet tam, gdzie jest mały procent składników odżywczych w glebie, która ma być karmiona.

Mogą analizować powietrze i są wrażliwe na pola elektromagnetyczne, a także są poddawane wpływowi grawitacji. Rośliny są w stanie rozwijać się i rozwijać, aby dotykać tego, co jest w ich otoczeniu, a także wiedzą, jak zbierać informacje z ponad 15 parametrów przydatnych do ich wzrostu i przetrwania.

Możemy mówić o wrażliwości wegetatywnej właśnie dlatego, że aby pozostać w jednym miejscu, rośliny muszą otrzymywać jak najwięcej danych wejściowych i sygnałów z zewnątrz, aby wdrożyć modyfikacje metaboliczne i behawioralne, które są w stanie zagwarantować ich przetrwanie.

Widok roślin

Człowiek ma percepcję wzrokową z powodu zdolności oczu i źrenicy do otrzymywania bodźców świetlnych, które przetwarzane przez mózg tworzą obraz.

Z widocznego spetro człowiek widzi niewielki procent promieni i nie jest w stanie dostrzec zamiast tego ultrafioletu i podczerwieni.

Rośliny, z drugiej strony, nie mają źrenic, ale są zdolne do przechwytywania i analizowania ilości i jakości światła oraz, oczywiście, do stosowania go w najstarszym mechanizmie roślinnym: fotosynteza chlorofilu.

Na liściach występują szczególne struktury zwane fotoreceptorami, które mają tę specyficzną funkcję „postrzegania i widzenia światła” i są rozmieszczone na całym aparacie liściowym rośliny.

Dzięki ich obecności rośliny mogą otrzymywać informacje o świetle i decydować, gdzie rozwijać i rozwijać swoje oddziały . Wszyscy, patrząc na drzewa, potrafimy rozpoznać, jak rośliny szukają najlepszej pozycji w odniesieniu do źródła światła i zamiast tego mają tendencję do unikania cienia i ciemności.

Wreszcie rośliny są w stanie rozpoznać dzień i noc dzięki swojej zdolności widzenia częstotliwości nocnych lub dziennych. W rzeczywistości rośliny są w stanie rozpoznać czerwone lub niebieskie błyski pioruna, ale także dostrzegają światło podczerwone lub ultrafioletowe dzięki fitochromom i fototropinom, które są cząsteczkami zdolnymi do reagowania na światło.

Służy to do pomiaru długości godzin dnia i nocy, a także decyduje, w którym kierunku rosnąć, aby mieć odpowiednią ilość światła.

Słuch w roślinach

Rośliny nie mają uszu, takich jak zwierzęta lub ludzie, ale nawet tutaj mają szerokie poczucie wibracji dźwięku.

Ta metoda słuchowa jest archaiczna i mniej wyrafinowana niż słuch ludzki, ale jest dość podobna do tego, co mogą mieć robaki na ziemi lub co węże czują w ziemi.

Rośliny mają bowiem wrażliwość na wibracje telluryczne trzęsień ziemi, burz, wybuchów wulkanów lub obecności tornada lub silnych wiatrów.

To, co słyszą jako sygnał, jest przekazywane przez wodę i limfę w różnych tkankach, co daje roślinie możliwość modyfikowania wzrostu gałęzi lub opóźniania kwitnienia kwiatów lub aktywowania kiełkowania nasion lub nawet modyfikowania wzrostu korzenie.

Ponadto rośliny wydają się być w stanie dostrzec niskie częstotliwości między 100 a 400 Hz, których człowiek nie jest w stanie usłyszeć, ponieważ jest poza zasięgiem słuchu.

Zapach w roślinach

Z pewnością jest to jeden z najbardziej rozwiniętych zmysłów roślinnych, w rzeczywistości ich wrażliwość na lotne substancje chemiczne ma zasadnicze znaczenie dla dawania i odbierania sygnałów między środowiskiem a wnętrzem rośliny.

W rzeczywistości rośliny są zdolne do przechwytywania informacji z powietrza i przetwarzania ich w celu podejmowania decyzji poprzez wdrażanie zachowań lub zmian w metabolizmie, aby dać skuteczną odpowiedź na postrzegany bodziec.

Człowiek i zwierzęta mają nos jako specyficzny organ używany do funkcji węchu, podczas gdy rośliny posiadają komórki rozłożone na wszystkie tkanki rośliny, od korzenia do liści, które pełnią funkcję receptorów substancji lotnych.

Ponadto rośliny są świetnymi komunikatorami poprzez produkcję i dystrybucję lotnych substancji w powietrzu, po prostu pomyśl o kwiatach i aromatycznych roślinach, które uwalniają olejki eteryczne do otaczającej ich atmosfery.

Są to prawdziwe sygnały, które dają konkretne informacje . Na przykład służą one do wskazania, że ​​kwiat jest gotowy do zapylania lub do poinformowania, że ​​ten liść jest bogaty w olejki eteryczne i dlatego nie może być jadalny dla niektórych zwierząt lub że niektóre lotne substancje nadal służą do deklarowania obecności rośliny innym żywym istotom w tak, aby nie osiedliły się w tym obszarze lub nie zbliżyły się zbyt blisko.

Wreszcie rośliny mogą odczuwać obecność ognia poprzez rozproszony zapach i są nawet w stanie odróżnić, czy jest to niebezpieczeństwo bliskie czy dalekie i jak ryzykowne jest dla ich przetrwania.

Poczucie smaku roślin

Rośliny mają wyczucie smaku, dzięki czemu są w stanie odróżnić różne składniki odżywcze w glebie, ich ilość, nawet niewielka, a nawet ich dostępność nawet w odległości kilku metrów od korzeni.

Wybór najlepszej wody dla rośliny wynika również z rozwoju poczucia smaku .

W rzeczywistości, w eksperymencie, w którym roślina jest umieszczona w równej odległości między czystą wodą źródłową a inną wodą z kranu, warzywo reaguje, zaczynając rosnąć w kierunku najbardziej naturalnego źródła wody, dokonując prawdziwego wyboru zgodnie z „smakowe” sygnały odbierane z daleka.

Jeśli pomyślimy o roślinach mięsożernych, które opracowały specjalne mechanizmy do chwytania ofiar i trawienia ich określonymi substancjami chemicznymi, to z pewnością dotyczy to poczucia smaku.

Rośliny te nie znalazły składników odżywczych w glebie, w której rosły i ewoluowały tworząc te zaawansowane systemy przetrwania. W testach doświadczalnych zauważono, że rośliny mięsożerne mają preferencje, a zatem smakuje do owadów, które polują. W rzeczywistości preferują zdobycz, taką jak pająki, mszyce i motyle z większą ilością cukru w ​​organizmie.

Zmysł dotyku w roślinach

Rośliny mają również poczucie dotyku, dzięki czemu podczas wzrostu mogą dostrzegać i badać obiekt w pobliżu, decydując, jak się zachować zgodnie z tym, czego dotknęły.

Na przykład rośliny pnące mają tak rozwinięte wyczucie rośliny, aby rosły w kierunku obiektów, które mogą działać jako podpora, kontynuując ich dotykanie i eksplorując, dopóki nie zdecydują, czy jest to odpowiedni przedmiot do trzymania się i wzrostu.

Ponadto rośliny rozpoznają dotyk zwierzęcia lub owada i rozróżniają, czy jest to szkodliwy czy korzystny sygnał dla ich życia.

Pamiętają nawet te wejścia, które pozostają w pamięci do następnego kontaktu z tym samym owadem, który budzi tę samą odpowiedź dostosowaną do kontekstu.

Na przykład, jeśli owad jest roślinożercą, który zjada liście warzyw, jest to aktywowane przez wytwarzanie substancji metabolicznych o nieprzyjemnym lub toksycznym smaku dla owada.

Przy drugim kontakcie z tym samym owadem roślina pamięta ten szczególny dotyk i rozpoznaje owada, wdrażając najlepszą reakcję, jaką ma w pamięci iw możliwie najkrótszym czasie, stając się coraz bardziej skuteczna w samoobronie.

Zmysł dotyku w roślinach następuje poprzez dyfuzję w wodzie tkanek roślinnych sygnału dotykowego postrzeganego gdzieś w roślinie. Również w tym przypadku zmysł dotyku jest powszechny i ​​cała roślina odbiera sygnał dotykowy.

Nie różni się to tak bardzo od tego, co dzieje się w człowieku z powodu zmysłu dotyku, w rzeczywistości na naszej skórze odczuwamy zewnętrzne czynniki i w ten sam sposób bodźce tego, co jest dotykane, są odczuwane na korze, liściach i radykalnych tkankach rośliny.,

Podsumowując, możemy powiedzieć, że istnieje prawdziwa wrażliwość roślinna wraz ze zmysłami percepcyjnymi rozłożonymi na wszystkie części rośliny .

Dzięki odbiorze wszystkich tych sygnałów rośliny wprowadzają zmiany i wybory, pokazując tym samym, że posiadają umiejętności podejmowania decyzji, pamięć i pewną formę inteligencji roślin.

Aby dowiedzieć się więcej o tych zmysłowych zdolnościach, narodziła się również nowa nauka: neurobiologia roślin .

W rzeczywistości odkrycie, że rośliny mają 5 lub więcej spostrzegawczych zmysłów, z pewnością pomoże człowiekowi zobaczyć królestwo roślin w nowej wizji.

Mamy nadzieję, że coraz więcej ludzi będzie mogło poczuć warzywa jako towarzysze życia i podróż, w której oni również są rozpoznawani jako wszystkie wrażliwe istoty żywe.