Pod redakcją Marianny Gualazzi

Oto co dr. Paolo Giordo, ekspert, między innymi specjalizujący się w medycynie holistycznej i żywieniu naturalnym

Ta dieta śródziemnomorska jako prawidłowa i zrównoważona „typowa dieta” to refren, który można usłyszeć z wielu stron, ale być może musimy dokonać pewnych rozróżnień. Czy istnieje nowoczesna, słabo zbilansowana dieta śródziemnomorska i starożytna, lepsza dla zdrowia, którą musimy wyzdrowieć?

Ponowne odkrycie diety śródziemnomorskiej oznacza, że dieta oparta na zbożach, warzywach i roślinach strączkowych przestaje być punktem zainteresowania, aby stać się modelem poprawności żywieniowej.

Przez tysiąclecia człowiek żywił się pełnymi zbożami, pokruszonymi kamieniami młyńskimi i dopiero pod koniec XIX wieku pojawiły się stalowe młyny cylindrowe i rozpoczął się proces rafinacji, który również zmodyfikował funkcjonalność naszego układu trawiennego. biologicznie nieodpowiedni dla rafinowanych zbóż: błonnik pokarmowy zawsze gwarantował ochronę przed chorobami przewodu pokarmowego, w tym nowotworami.

Nawet na początku XX wieku żywność południowych chłopów charakteryzowała się czarnym chlebem, warzywami, czarnymi oliwkami, cieście z ciecierzycy, makaronem z tartym serem (nie codziennie); mięso było zarezerwowane dla dużych festiwali.

W naturalnie ubogiej kuchni typowe potrawy popularnej tradycji zawsze łączą zboża pełnoziarniste z bogatszym jedzeniem białek, takich jak rośliny strączkowe, anchois lub ser, wspominając o słynnych daniach kuchni śródziemnomorskiej, takich jak makaron i fasola, makaron i ciecierzyca, ryż z soczewicą, przykłady zrównoważonej mocy odżywczej. Na przykład „przeciwodżywcza” moc roślin strączkowych ograniczyła asymilację zarówno tłuszczów, jak i skrobi, a we współczesnych czasach otyłość i cukrzyca mogły z nich korzystać.

Dlatego dieta chłopska i śródziemnomorska w tradycyjnej odmianie opartej na powszechnym spożyciu warzyw, owoców, roślin strączkowych i produktów pełnoziarnistych, której towarzyszą ciągłe ćwiczenia fizyczne i ważne ograniczenie kaloryczne, stanowi zrównoważony model żywieniowy o prawdziwie terapeutycznym działaniu i zapobiegawczy .

We współczesnym zachodnim świecie niestety starożytna dieta śródziemnomorska została zniekształcona i zastąpiona nadmiarem rafinowanych zbóż, tłuszczów i cukrów, które stopniowo podkopywały integralność naszego układu trawiennego i naszego układu odpornościowego.

Rafinacja pierwszych zbóż i ich modyfikacja strukturalna poprzez ciągłą hybrydyzację, a następnie napromienianie, spowodowały wytworzenie glutenu, który nie jest odpowiedni dla naszego organizmu biologicznego, który spowodował nietolerancję i narastające problemy immunologiczne.

Te coraz poważniejsze i powszechne trudności w zakresie tolerancji glutenu doprowadziły do ​​diet wykluczających, aby poradzić sobie z coraz powszechniejszymi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi i immunologicznymi w populacji.

Dzisiaj wiele trendów żywnościowych oferuje systemy bez zbóż (sądzę na przykład o słynnej diecie paleo). Inni, tacy jak makrobiotycy, twierdzą, że zboża powinny być podstawą naszej diety. Co o tym myślisz

Dieta, która rozprzestrzeniła się w ostatnich latach, to tak zwana „dieta paleo”, czyli dieta naszych przodków-zbieraczy łowieckich, która eliminuje zboża, rośliny strączkowe i produkty mleczne, aby zrobić miejsce tylko dla mięsa, ryb, warzyw i owoców w obfitości . Równolegle trwa konsekwentnie styl wegański, który eliminuje każdy produkt zwierzęcy .

Moja myśl w tym względzie jest taka, że nie ma diety ważnej dla wszystkich i zawsze zgodnie ze zmiennością, z jaką nasze ciało zawsze musiało się zmierzyć, w zależności od wielu indywidualnych, metabolicznych, klimatycznych i religijnych różnic.

Każdy z reżimów żywieniowych, które są datowane na kulturę, takich jak dieta śródziemnomorska, metoda Kousmine, metoda Gersona, paleodieta, weganizm są same w sobie ważne i wszystkie prowadzą do ważnych wyników terapeutycznych i zapobiegawczych, jeśli są dostosowane do cech fizycznych, podłoże metaboliczne, kulturowe lub religijne osoby.

Prawdą jest również, że większość z nas spożywa tylko jedno zboże (pszenica): jak ważna jest różnorodność nawet w stosowaniu zbóż? Czy możesz udzielić nam praktycznych porad?

Z pewnością istnieją problemy związane z nowoczesną strukturą glutenu (a także kazeiny), które u genetycznie predysponowanych pacjentów mogą powodować różne formy chorób lub autoimmunizację.

Co więcej, szczególną cechą naszego biologicznego ciała jest przyswajanie całej, niezanieczyszczonej żywności, z wielką różnorodnością odżywczą, na przemian z krótkimi okresami postu (wyłączając dzieci i osłabionych ludzi), które poza tym, że są specyficzne dla naszej struktury biologicznej, pozwalają naszemu ciało do detoksykacji i reaktywacji.

Ostatecznie wybór zbóż powinien sprzyjać, oprócz całości, również brakowi glutenu (ryżu, kukurydzy, gryki, prosa, komosy ryżowej, amarantu) lub ich ograniczonej obecności (starożytne ziarna, kamut, orkisz).

Zaczerpnięte z czasopisma Scienza e Conoscenza n. 52