Imbir ( Zingiber officinale Willd. Roscoe ), znany również jako angielskie słowo „ Ginger ”, jest rośliną zielną pochodzącą z Dalekiego Wschodu, ale uprawianą w Europie od wieków.

Roślina ma charakterystyczny „ kłącze ” mięsiste i rozgałęzione, jest to część, z której łodyga jest wysunięta na wysokość i na ogół biegnie poziomo tuż pod ziemią, tam gromadzą się farmakologicznie aktywne kompleksy: w „botanice farmaceutycznej „Część rośliny, z której ekstrahuje się te substancje, nazywa się„ narkotykiem ”.

Imbir, przyprawa do użytku w kuchni

W kłączu imbiru znajdują się szczególne substancje (zwłaszcza gingerole i shogaoli ), które nadają mu typowy smak: ostry i pikantny, z którego zastosowanie w kuchni jako przyprawy zarówno jako suszonego jak i sproszkowanego imbiru jest w stanie świeżym do pokrojenia na cienkie plasterki.

Zastosowanie jako przyprawa do przyprawiania potraw jest praktykowane głównie w kuchni wschodniej, ale od pewnego czasu również w kuchni zachodniej.

Ta osobliwość sprawia, że ​​imbir jest bardzo ceniony także w kompozycji napojów i likierów.

OSTRZEŻENIE : nie używaj imbiru jako przystawki, ale tylko w małych ilościach i sporadycznie nadmierne spożycie może powodować kłopotliwe problemy ( patrz poniżej ).

Imbir i ziołolecznictwo

Proszek kłącza stosuje się do formowania najczęstszych form spożycia, takich jak tabletki lub kapsułki, i wykorzystują właściwości jego składników aktywnych ( gingeroli i shogaoli oraz zingiberenu olejku eterycznego).

> Mdłości przeciwwymiotne, szczególnie w Kinetosis (lub chorobie lokomocyjnej), czyli w chorobie lokomocyjnej, takiej jak choroba morska, choroba samochodu itp .; zmniejsza poczucie mdłości dzięki aktywności podobnej do Dimenhydrynatu (występującej w najczęstszych lekach przeciw nudnościom), ale bez powodowania niepożądanych efektów: nie działa na poziomie ośrodkowego układu nerwowego, ale na poziomie żołądka, zmniejszając typowe skurcze nudności.

Zastosowanie w nudnościach w ciąży jest raczej kontrowersyjne: niektóre badania wskazują na możliwość uszkodzenia płodu, a władze zdrowia odradzają to, jeśli nie pod nadzorem lekarza.

> Problemy z trawieniem ( niestrawność ) i brak apetytu W rzeczywistości jest to eupeptyk i żołądek, który stymuluje funkcje trawienne : zwiększa wydzielanie śliny, soków żołądkowych i żółciowych, stymuluje perystaltykę żołądka i jelit (efekt prokinetyczny ); jest to przydatne zarówno do stymulowania apetytu (efekt aperitifu ), jak i do ułatwienia trawienia.

> Nadmiar gazu jelitowego (meteoryzm) Ogranicza powstawanie gazów, a przede wszystkim ich stagnację sprzyjającą ich wydaleniu (efekt wiatropędny ).

> Kolka jelitowa Zmniejsza bolesne skurcze wnętrzności (efekt rozkurczowy ) z powodu nadmiaru gazu lub zapalenia jelita grubego.

Inne działania Imbiru

> Przeciwzapalne jako inhibitor „kaskady kwasu arachidonowego” ogranicza tworzenie mediatorów zapalnych, z tego powodu jest to także agregator przeciwpłytkowy (upłynnia krew o działaniu przeciwzakrzepowym).

> Stymulowanie krążenia (zwłaszcza obwodowego) w rzeczywistości praktyczne zastosowanie imbiru w łagodzeniu podrażnień stóp polega na dodaniu go do kąpieli stóp.

> Napotny (stymulujący pocenie się) może być zatem środkiem wspomagającym obniżenie temperatury ciała w przypadku gorączki (wraz z łagodnym działaniem przeciwgorączkowym).

> Środek przeciwdrobnoustrojowy bardzo przydatny na poziomie żołądkowo-jelitowym przeciwko proliferacji gnilnych bakterii powodujących meteoryt.

Przeciwwskazania do przyjmowania imbiru

Nadmierne stosowanie może wywołać niekorzystne skutki terapeutyczne z pojawieniem się biegunki i nadmiernego wzdęcia, ale przede wszystkim bólem lub pieczeniem żołądka; przedawkowanie może powodować arytmie.

Przeciwwskazania do stosowania są następujące: gastrtroduodenal gastritis lub wrzód, kamienie żółciowe (kamica żółciowa), skłonność do krwawienia, ciąża i laktacja (jeśli nie pod nadzorem lekarza), wiek poniżej 18 lat.

Imbir może również zwiększać aktywność leków, takich jak leki przeciwzapalne, leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwcukrzycowe, blokery kanałów wapniowych stosowane w leczeniu nadciśnienia i chorób sercowo-naczyniowych.