Przyjrzawszy się niektórym z najbardziej rozpoznawalnych wersji piramidy żywieniowej, najpierw zauważymy, że u jej podstawy znajdują się zboża i pochodne zbóż, które mają być spożywane w co najmniej 4 porcjach dziennie.
To powinno wystarczyć, aby zmierzyć ich znaczenie w naszym życiu żywnościowym. Ich rola, tak ważna, polega na dostarczeniu energii w postaci węglowodanów (lub cukrów złożonych).
Jednak nie wszystkie zboża i pseudozboża dostarczają energii w ten sam sposób i przez te same elementy odżywcze.
Dlatego nawet jeśli mówimy o zbożach, dobrze jest spojrzeć na perspektywę zróżnicowanej diety, która przewiduje spożycie jak największej ilości zbóż, być może w zależności od sezonu.
Inną ważną rzeczą jest, jeśli to możliwe, spojrzenie na bogate genetycznie i istotne gatunki lub odmiany, to znaczy gatunki nie wybrane w głupi sposób tylko w celach komercyjnych (łatwa powtarzalność, wysoka produkcja, jednorodne ziarna itp.).
W rzeczywistości istnieje sub-świat starożytnych, rzadkich i częściej niż nieznanych zbóż, które mogą zrewolucjonizować nasze nawyki żywieniowe, przynosząc ogromne korzyści. Odkrywamy kodo i czerwone proso .
Kodo lub varagu: właściwości i wartości odżywcze
Oto proso, które odpowiada naukowej nazwie Paspalum scrobiculatum, lepiej znanej jako kodo prosa lub varagu .
Pochodząca z Afryki Wschodniej, ale szeroko uprawiana w Indiach, na Filipinach iw Azji Południowo-Wschodniej, jest milą odporną na różne trudne warunki klimatyczne i została wybrana jako jedna z potencjalnych żywności, dzięki której w niedalekiej przyszłości będzie żywić biedne populacje, dzięki łatwej uprawie, do bogactwa składników odżywczych i wydajności (jedna tona na hektar).
Jest uważany za idealny substytut ryżu i pszenicy, dodatkowo bezglutenowy . Odsetek białek wynosi około 12%, podczas gdy zawartość błonnika pokarmowego (doskonałej jakości) sięga nawet 35% . Dzięki temu wysokiemu procentowi błonnika jest to szczególnie sycący pokarm, dlatego jest idealny do diety bogatej w żelazo, wapń i różne polifenole, doskonałe przeciwutleniacze .
Odkryj inne zboża bezglutenowe
Czerwone proso lub szaleństwo
Inną interesującą milą, pochodzącą z wyżyn Etiopii i szeroko rozpowszechnioną w Azji, jest czerwona mila lub ragi, znana jako coracana Eleusine .
Przed pojawieniem się nowoczesnego ryżu i innych handlowych zbóż narzuconych przez rynek, południowa Azja, zwłaszcza Indie, była głównym konsumentem tego zboża, tak bardzo, że w Himalajach istnieją ślady jego udomowienia sięgające 2000 lat pne.
Proso jest nie tylko łatwym w uprawie zbożem, nawet w ekstremalnych sytuacjach i łatwo można go przechowywać po zbiorze, ale jest bardzo ważne, ponieważ jest doskonałym źródłem metioniny, niezbędnego aminokwasu do różnych zadań fizjologicznych, w tym prawidłowego funkcjonowania układu nerkowego i moczowo-płciowy, jak również do prawidłowego zarządzania florą jelitową i innymi użytecznymi bakteriami.
Odsetek białek wynosi około 8%, a włókien od 3 do 5% ; w przeciwnym razie to zboże jest bogate w doskonałe skrobie i witaminy z grupy B.
Dostępność kodo i czerwonego prosa
Znalezienie tych zbóż może czasami być trudne, ale nie niemożliwe. Kodo lub varagu są spożywane w wielu krajach afrykańskich, w Indiach i Azji Południowo-Wschodniej, zwłaszcza w Birmie i Malezji oraz na Filipinach, podczas gdy proso czerwone lub ragi jest szeroko stosowane w Etiopii i Erytrei, na Półwyspie Arabskim, w Pakistanie, w Indiach, w Chinach i w Indochinach aż do Wietnamu i Laosu.
Wszystko to przekłada się na możliwość znalezienia tych nieznanych zbóż na stoiskach żywności etnicznej, które importują żywność z Afryki i Azji do wszystkich społeczności imigrantów.
Są to tanie produkty spożywcze, a na rynku często można znaleźć organiczne kodo i czerwone proso . Chodzi o znajomość nazw: często kodo nazywa się varagu lub nawet „ varagu rice”, lub varagu rice, nie biorąc pod uwagę faktu, że nie jest to ryż, ale mila.
Proso czerwone jest jednak często sprzedawane przez Indie, wiodącego producenta i eksportera na świecie; dlatego łatwo go znaleźć pod nazwą ragi lub proso ragi, rzadziej jako proso czerwone lub proso palcowe .
Jak używać kodo i czerwonego prosa
Kodo jest sprzedawane w pełnych ziarnach, małych bardzo twardych białych kulkach z kości słoniowej, które gotują się dość szybko. Raz ugotowany i dobrze osuszony, może bardzo dobrze zastąpić zwykły ryż i kuskus (który ponadto przypomina na pierwszy rzut oka).
Dlatego nadaje się do sałatek i do różnych sosów, chociaż najlepiej nadaje się do gotowania w zupach warzywnych i przyprawowych, w których uwalnia gęstniejącą skrobię i jej wyraźny, rozpoznawalny smak, przypominający nieco słodkie orzechy włoskie.
Proso czerwone jest łatwiejsze do znalezienia w postaci mąki . Istnieje kilka typowych potraw, niezbyt trudnych do stworzenia i począwszy od czerwonej mąki proso. W południowych Indiach Brytyjczycy przynieśli kulturę owsianki, poczynając jednak od czerwonej mili.
Ten zdrowy nawyk gotowania w wodzie (ale także w mleku wegetariańskim jest dobry), mąka ragi, aż zgęstnieje jak budyń z mglistym smakiem kakao, nadal występuje w wielu społecznościach.
Mąka z czerwonego prosa jest również uważana za idealną do tworzenia fermentowanego chleba lub naleśników lub naleśników, zwłaszcza jeśli jest nadziewana przyprawami, czosnkiem, cebulą lub niektórymi roślinami strączkowymi.
