Zieloną herbatę i czarną herbatę otrzymuje się z infuzji liści tej samej rośliny Camellia Sinensis, ale istnieje wiele różnic, które odróżniają te dwa rodzaje herbaty.
Jak dotąd czarna herbata jest najbardziej rozpowszechniona, z 78% światowej konsumpcji, podczas gdy zielona herbata jest preferowana przez 20% konsumentów; z tego dwudziestu procent zastosowanie ma prawie wyłącznie w krajach azjatyckich, podczas gdy na zachodzie jest to głównie spożywana czarna herbata.
Różnice dotyczą zarówno miejsca pochodzenia, jak i uprawy rośliny oraz wyboru różnych odmian herbaty .
Procesy zbierania i przetwarzania liści są bardzo różne i ostatecznie różnią się substancjami pozostającymi w liściach herbaty, które następnie są ekstrahowane podczas wlewu, zmieniając w ten sposób właściwości i korzyści, jakie przynoszą organizmowi.
Kraje uprawy i różne odmiany herbaty
Zielona herbata pochodzi ze wschodnich ziem, które rozciągają się od Chin po całą Japonię. Na tym obszarze geograficznym występuje wiele odmian zielonej herbaty i wydaje się, że możemy liczyć ponad 130 różnych podgatunków uprawianych w tych krajach.
Bardzo dobrze znana jest odmiana Bancha, która daje napar o ciemnym kolorze i świeżym i lekkim smaku, i jest otrzymywana od lata większych liści ; przeciwnie, liście odmiany Lung Ching są zbierane tylko wtedy, gdy są jeszcze młodymi pędami, a konsystencja jest nadal bardzo delikatna. Ta odmiana jest zatem uważana za jedną z najcenniejszych, aw Chinach znana jest jako „ źródło smoka ”; jego napar ma piękny szmaragdowo zielony kolor, a smak pozostaje świeży i delikatny.
Dwie inne odmiany zielonej herbaty to Gun Powder i Sencha, które należą do najbardziej konsumowanych i cenionych na Zachodzie.
Czarna herbata uprawiana jest w Indiach, Sri Lance, Indonezji i Afryce . Wśród najpopularniejszych odmian wspominamy Darjeeling i Assam w Indiach, Rose Pouchong w Chinach, w których dodaje się płatki róż, Sun Moon Lake z Tajwanu o pikantnym smaku cynamonu i mięty oraz czarną herbatę Ceylon ze smakiem zdecydowany i intensywny.
W Indiach czarna herbata jest tradycyjnie pijana codziennie w czasie przerw z dodatkiem mleka i przypraw, uzyskując słynny napój Chai .
Najczęściej używanymi czarnymi herbatami dla Chai są Assam i ceniona herbata Darjeeling, uprawiana na określonym obszarze Indii u podnóża góry Himalaje, na wysokości 1500 metrów, gdzie pola są bite przez wiatr i ulewne deszcze. Smak herbaty Darjeeling jest intensywny i przypomina winogrona Muscat, tak więc jest znany również jako „ szampan herbat ”
Czarna herbata i zielona herbata: różne przetwarzanie
Przetwarzanie czarnej herbaty wymaga zbierania liści herbaty, które są następnie zwijane i prasowane lub cięte i rozdrabniane równomiernie. Te początkowe procesy muszą mieć miejsce w ciągu 6 godzin od pobrania.
Następnie liście herbaty umieszcza się w celu wysuszenia i fermentacji ; gdy upłynie niezbędny czas na całkowite wysuszenie liści herbaty , będą one gotowe do pakowania i sprzedawania jako czarna herbata.
Z drugiej strony zielona herbata nie jest zwijana i poddawana fermentacji, ale w pierwszym etapie naturalne utlenianie liści zostaje zatrzymane: wewnątrz liści herbaty znajdują się enzymy, które prowadzą do fermentacji i typowego procesu utleniania herbaty czarny; w zielonej herbacie proces ten zatrzymuje się przy użyciu maszyn wytwarzających parę lub ciepło . Zielona herbata, jak sama nazwa wskazuje, pozostaje zielona, a zapach, podobnie jak smak, przywodzi na myśl trawę lub mokre siano.
Zielone herbaty przetwarzane w Chinach wykorzystują metodę termiczną do blokowania utleniania i mają bardziej delikatny smak, podczas gdy zielone herbaty wytwarzane w Japonii wykorzystują metodę parową, która nadaje herbacie bardziej intensywny, bardziej aromatyczny, ale także bardziej zielny.
Ten proces fermentacji stanowi zasadniczą różnicę między zieloną herbatą i czarną herbatą, która identyfikuje je zwłaszcza w smaku i w substancjach zawartych w tych samych liściach herbaty na końcu procesów wytwarzania.
Odkryj odmiany herbaty
Zielona herbata i czarna herbata, właściwości i korzyści
Obie herbaty zawierają garbniki, polifenole i substancje takie jak kofeina, teobromina i teofilina .
Taniny pomagają zmniejszyć problemy jelitowe, takie jak biegunka o właściwościach ściągających, działanie, które również pozwala na uzyskanie korzyści na poziomie krążenia, ponieważ pomaga w zwężaniu naczyń, a tym samym ułatwia wzrost krwi . W rzeczywistości, w przypadku żylaków i problemów z naczyniami włosowatymi, taniny zawarte w herbacie są doskonałą pomocą. Wreszcie są naturalnymi środkami przeciwbakteryjnymi i dlatego pomagają w przypadku problemów wywołanych inwazjami bakteryjnymi w organizmie.
Z drugiej strony polifenole są substancjami antyoksydacyjnymi, które pomagają spowolnić starzenie się komórek i zwalczać wolne rodniki ze skutecznością 100 razy większą niż witamina C.
Polifenole występują podwójnie w zielonej herbacie, ponieważ są konserwowane w procesach gorących lub parowych, podczas gdy w czarnej herbacie z naturalnym utlenianiem podczas suszenia i w procesie fermentacji niektóre z tych polifenoli są instruowane lub tracą swoją aktywność .
Polifenole są ważne, ponieważ zapobiegają chorobom sercowo-naczyniowym, dzięki czemu wspomagają krążenie serca i krwi. Obecność polifenoli pomaga obniżyć poziom cholesterolu, a tym samym zmniejsza powstawanie blaszek miażdżycowych. Są one również regulatorami światła naczyń krwionośnych dzięki ich właściwościom wytwarzania substancji zdolnych do działania na tworzenie komórek nabłonkowych układu naczyniowego oraz do poprawy zdolności skurczowej i rozszerzania tętnic, tym samym uzyskując mniejsze tworzenie skrzepów lub stanów zapalnych z powodu zastoju krwi. Wreszcie, kilka badań pokazuje, że polifenole mają właściwości przeciwnowotworowe i że picie herbaty zmniejsza ataki serca o 11%.
Obecność teobrominy zwiększa korzyści dla układu sercowo-naczyniowego dzięki właściwości wspomagania skurczu serca i jego działania moczopędnego.
Teofilina jest lekiem rozszerzającym oskrzela, który pomaga w przypadkach chorób sezonowych, takich jak przeziębienia i zapalenie oskrzeli, a nawet w przypadkach astmy. Substancja ta ma aktywne właściwości, które promują pracę mięśni zarówno w celu przemieszczania przepony jak i aparatu płucnego.
Obie herbaty pomagają schudnąć dzięki właściwości zmniejszania masy tkanki tłuszczowej obecnej w organizmie i zmniejszania zawartości lipidów w wątrobie. Herbata jest silnym detoksykatorem, który pomaga oczyścić organizm i schudnąć; ponadto, jak widzieliśmy, polifenole pomagają w rozpuszczaniu tłuszczów i związane z substancjami aminowymi mają działanie moczopędne.
Czarna herbata wyróżnia się większymi korzyściami z ochrony przed próchnicą z powodu obecności fluoru i zmniejsza demineralizację kości; faworyzuje gęstość mineralną kości i zębów, przyczyniając się w szczególności do osteoporozy .
Również inne tkanki czerpią korzyści z obecności większej ilości minerałów, w szczególności paznokci i włosów są bardziej zdrowe . Wreszcie picie herbaty wydaje się spowalniać proces zwyrodnieniowy choroby Alzheimera, również podnosząc odporność organizmu.
Przeciwwskazania
Kofeina obecna w kawie jest również obecna w herbacie w mniejszym procencie, ale mimo to wykonuje swoje funkcje tonizujące i aktywacyjne w ośrodkowym układzie nerwowym. Oznacza to, że stosowanie kofeiny powinno być kontrolowane, aby nie wzbudzać zbytnio układu nerwowego, szczególnie dla osób cierpiących na bezsenność, nerwowość, nadciśnienie i stres.
Lepiej pić herbatę w ciągu dnia, a zwłaszcza rano, unikając godzin wieczornych. Właściwości pobudzające organizmu pomagają schudnąć, dlatego stosowanie diety jest zalecane w dietach odchudzających z ostrzeżeniem, aby sprawdzić jego wpływ na nasz układ nerwowy.
Ostatnim przeciwwskazaniem dla kofeiny jest jej zdolność do spowolnienia wchłaniania żelaza do 40% . Ludzie, którzy muszą zwracać największą uwagę na unikanie spożywania czarnej herbaty związanej z pokarmami żelaznymi, to osoby z niedokrwistością, dzieci, osoby starsze, sportowcy i ci, którzy wybrali wegetariańskie i wegańskie jedzenie : wystarczy wypić herbatę posiłki, aby uzyskać wszystkie korzyści, unikając interakcji z wchłanianiem żelaza z pożywienia.
