Korzyści z jazdy na nartach: g to tonik, brzuch gotowy, praca nad koncentracją, równowaga, oddychanie i kontrola.
Narciarstwo, również praktykowane na poziomie podstawowym i niekonkurencyjnym, promuje pojemność płuc, która rośnie wykładniczo.
Zwykle jakość powietrza, którym oddychasz, jest bardzo dobra, będąc w pełnej naturze i na dużej wysokości.
Zawsze jednak dobrze jest chronić drogi oddechowe, aby uniknąć objawów chłodzenia lub grypy, które mogą być kosztowne na stokach. Zysk jest również pod względem estetyki i poprawy linii: godzina jazdy na nartach pochłania około 400 kalorii, nawet w przypadku normalnej, a nie nadmiernej aktywności.
Narciarstwo poprawia propriocepcję i ogólną znajomość własnego ciała dzięki skoordynowanemu ruchowi ramion i nóg oraz dzięki stałej uwadze pozycji miednicy.
Zwiększa również wytwarzanie czerwonych krwinek i hemoglobiny, aw konsekwencji odnawia krew i zwiększa ilość tlenu docierającego do tkanek.
Masa mięśniowa jest bardziej ogólnie stonowana, a także korzystnie wpływa na nastrój, co ma pozytywny wpływ. Wreszcie poruszanie się w śnieżnej przyrodzie jest bardzo dobre dla mózgu.
Uwalnia umysł od codziennego stresu, a ogólne możliwości siły ludzkiego ciała znacznie się zwiększają.
Aby cieszyć się wszystkimi korzyściami tego sportu, należy unikać lekceważenia pewnych podstawowych środków ostrożności: zawsze zaleca się przyjmowanie zabezpieczeń , wybieranie toru zgodnie ze swoimi umiejętnościami, zawsze mierzyć się energiami, które ma się w danym dniu, nie docierać na stoki post innej aktywności fizycznej.
W tym sensie poznanie i praktykowanie podstawowej presciistiki jest dobrym nawykiem, przydatnym z roku na rok.
Trening na nartach
Działanie presciistica rozważa trening funkcjonalny z obciążeniem lub bez i stopniowo wzmacniany. Wolne ciało służy do wykonywania serii klasycznych ruchów technicznych, takich jak przysiady, zgięcia, podciągania i chmiele .
Zazwyczaj łączy się je z rozgrzewką poprzez ćwiczenia aerobowe, czy to na rowerze, czy na rowerze. Podczas jazdy na nartach grzbiet jest bardzo zestresowany, więc należy go wzmocnić, pracując na mięśniach przykręgosłupowych, z konsekwentną pracą również w ośrodku brzusznym.
Dzięki silnemu centrum ruchowemu unika się wielu urazów: siła, elastyczność i ruchliwość stawów to czynniki, z którymi należy pracować.
Jednocześnie należy unikać nadmiernych przeciążeń pod każdym względem, zwłaszcza na stawie kolanowym, który jest bardzo delikatny i złożony, nieco zestresowany podczas schodzenia.
Nogi i miednicę należy trenować w sensie tonowania i nie nadmiernego obciążenia.