Terapia błotem jest zabiegiem opartym na estetyce i błocie leczniczym, stosowanym do usuwania nadmiaru płynów. Dowiedzmy się lepiej.

Czym jest terapia błotem

Terapia błotem jest uważana za zabieg estetyczny i leczniczy oparty na błocie, stosowany do eliminacji nadmiaru płynów, zatrzymywanych zwłaszcza w tkankach nóg, brzucha i bioder.

Szlam to szlam złożony z mieszaniny składnika stałego z komponentem ciekłym (woda mineralna lub termalna) i stosowany w formie „opakowania”. Stały składnik ma zasadę nieorganiczną, składającą się głównie z gliny i organiczną, która obejmuje mikroflorę (bakterie, glony, okrzemki, pierwotniaki itp.), Mikrofaunę, próchnicę, związki humo-mineralne i roślinne o różnym charakterze, pochodzące głównie z fazy dojrzewania samych mułów lub ich poprzedniego użycia (szczątki komórkowe, wydzieliny itp.).

W ciekłym komponencie odróżniamy wodę zawartą w dziewiczym błocie, która impregnuje błoto w zbiorniku pochodzenia, od wody mineralnej, w której błoto jest „dojrzałe”. W rzeczywistości, zanim będzie można go użyć, surowe błoto musi zostać poddane szczególnemu procesowi „dojrzewania”.

Ten pochodzący ze źródła jest poddawany maceracji przez długi czas w wodzie mineralnej, tak że ziarna gliny przechodzą transformację poprzez ładowanie się chemicznymi i chemiczno-fizycznymi właściwościami wody, w której są umieszczone w maceracie. Wody mineralne, oprócz osadów mineralizujących, przyczyniają się do procesu dojrzewania również dzięki udziałowi mikroorganizmów i glonów.

Jak to działa?

„Dojrzałe” błoto jest podstawą terapii błotem, która realizuje swoje działanie poprzez cztery główne fazy : zastosowanie błota; kąpiel w wodzie termalnej; reakcja pocenia się; masaż tonizujący.

Błoto nakłada się bezpośrednio na skórę w temperaturze od 37 ° C do 38 ° C przez okres od około 15 minut do pół godziny. Po zakończeniu aplikacji pacjent po poddaniu gorącemu prysznicowi zanurza się w łaźni termalnej w temperaturze 37-38 ° C na około dziesięć minut. Na koniec suszy się go ciepłymi ściereczkami.

Z właściwości fizycznych osadu wywodzi się ich konsystencja, stężenie zawartych w nich substancji czynnych i rodzaj leczenia terapeutycznego, dla którego zostaną zastosowane. Właściwości błota to: pojemność kaloryczna, czyli siła akumulacji lub rozproszenia ciepła, gdy wejdą w kontakt ze skórą. Plastyczność, czyli stopień plastyczności błota, a zatem zdolność do przylegania do powierzchni ciała.

Ta właściwość jest związana z liczbą i wielkością cząstek składnika stałego: glina jest tym bardziej plastyczna, im większa jest liczba cząstek, które ją tworzą, i tym mniejszy jest ich rozmiar. Moc absorpcji i wymiany jonowej dzięki procesowi osmozy, dzięki któremu substancje mineralne przedostają się przez skórę i wydobywają cząsteczki wody i tłuszczu.

Osmoza jest spontanicznym fizycznym procesem wymiany, to znaczy bez zewnętrznego źródła energii, które ma tendencję do rozcieńczania się, w obecności dwóch roztworów oddzielonych półprzepuszczalną ścianą, podobnie jak skóra, najbardziej skoncentrowana, w celu zmniejszenia różnica w koncentracji. Proces ten jest ważnym zjawiskiem w biologii, które interweniuje w niektórych pasywnych procesach transportu przez błony biologiczne.

Możesz dowiedzieć się więcej o właściwościach, korzyściach i zastosowaniu osadu

Co leczy angoterapia?

Terapia błotem okazuje się skuteczna w przypadku wielu dolegliwości i odgrywa rolę detoksykującą, remineralizującą organizm i działa przeciwzapalnie na kości, stawy i chrząstki, które mają pozytywne działanie, bardzo przydatne w leczeniu reumatyzmu, zapalenia stawów i choroby zwyrodnieniowej stawów. W szczególności jest skuteczny w przewlekłych postaciach zapalnych układu mięśniowo-szkieletowego, takich jak artroza stawów, zapalenie ścięgien, ból i zapalenie mięśni.

W zależności od rodzaju używanego błota można zastosować różne zastosowania w przypadku problemów skórnych, takich jak zapalenie skóry, wyprysk, łuszczyca, zapalenie stawów, dna i wiele innych. Zwykle najczęściej stosowany osad jest antycellulitowy i jest wytwarzany z alg zebranych w dnie morskim i poddawanych zabiegom, które zachowują nienaruszone ważne właściwości, takie jak sole mineralne, zdolne do zwiększania wymiany jonowo-osmotycznej i aktywacji metabolizmu komórek tłuszczowych, reaktywuje krążenie i mikrokrążenie, dlatego znakomici sojusznicy walczą również z retencją wody i żylakami.

Podsumowując, możemy powiedzieć, że błoto ma działanie drenujące, przeciwbólowe i zwiotczające mięśnie, stymulując procesy metaboliczne i odporność na patogeny; pomagają oczyścić i odtruć skórę, ponieważ pochłaniają toksyny i odpady oraz przywracają nam gładką, miękką i oczyszczoną skórę.

Dla kogo przeznaczona jest terapia błotem?

Terapia błotem jest szczególnie odpowiednia do leczenia wszystkich przypadków patologii stawowych, na przykład dla osób cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów (artroza dłoni, stóp, kolan, bioder i kręgosłupa), dla osób cierpiących na reumatyzm, dnę (postać ostrego zapalenia stawów z powodu nadmiernego stężenia kwasu moczowego we krwi), lub dla osób z chorobami ortopedycznymi, takimi jak zwichnięcia, skręcenia lub napięcia, lub dla tych, którzy chcą pomóc w leczeniu eliminacji cellulitu, nadwagi i skaz lub problemów skórnych.

Idealnym rozwiązaniem byłoby przeprowadzenie pełnego cyklu 12 sesji raz w roku, każdego dnia, ale można również wykonać dwa cykle po 6 sesji raz na 6 miesięcy. Chociaż nie jest to odpowiedni lek, opakowania błotne nie są odpowiednie dla wszystkich. Głównymi przeciwwskazaniami do stosowania błota jako kosmetyku lub leczenia są ostre artropatie, ciąża, padaczka, krwawiące wrzody, problemy z krążeniem i ciężka choroba serca.

Prawo we Włoszech i za granicą

We Włoszech terapia błotem jest praktyką związaną z nauką i naturalnymi zabiegami, więc postać terapeuty błota nie istnieje oficjalnie. Są to wyspecjalizowani lekarze lub eksperci w dziedzinie naturalnych terapii, którzy oferują swoją wiedzę na temat tego leczenia.

Krajowy system opieki zdrowotnej obejmuje leczenie termiczne pacjentów dotkniętych następującymi chorobami : reumatycznymi, oddechowymi, dermatologicznymi, ginekologicznymi, otorynolaryngologicznymi, dróg moczowych, naczyniowych, przewodu pokarmowego. Aby uzyskać dostęp do opieki, wymagana jest recepta od lekarza pierwszego kontaktu.

Bilety i koszty utrzymania są na koszt klienta, który może wybrać ośrodek termalny, który preferuje spośród akredytowanych w określonym cyklu leczenia.

Stowarzyszenia i organy referencyjne

W rzeczywistości struktury, które zajmują się leczeniem błotem we Włoszech, są pojedynczymi akredytowanymi uzdrowiskami rozrzuconymi po całym półwyspie. Obejmują one od Abano, Montegrotto do Sirmione i wielu innych.

Instytucjami referencyjnymi są na przykład Centrum Studiów Termicznych Pietro D'Abano i Szkoła Specjalizacji Hydrologii Medycznej Uniwersytetu w Pawii.