Nie jest łatwo znaleźć miód lawendowy, ponieważ do uzyskania tego konkretnego miodu potrzebne są duże kawałki lawendy.
Podczas gdy tradycyjny miód lawendowy ( Lavandula angustifoglia i liściasty ) produkowany jest głównie w Hiszpanii i we Francji, gdzie od czerwca do września kwitną bardzo duże pola lawendy, we Włoszech produkuje się wyłącznie dziki miód lawendowy ( Lavandula stoechas ) na Sardynii w okresie kwitnienia od marca do maja; prawdziwa lawenda jest obecna na obszarach Alp Morskich, na granicy Francji, Piemontu i Ligurii, z której produkowany jest lawendowy miód Alp Nadmorskich .
W rzeczywistości odmiany lawendy do produkcji miodu jednokwiatowego są zasadniczo 5 i niezależnie od tego, czy są spontaniczne, czy hybrydowe jak zlew, wszystkie są sprzedawane jako „miód lawendowy”, chociaż różnią się kolorem, składem i właściwościami organoleptycznymi.
Charakterystyka miodu lawendowego
Kolor tego miodu jest różny: początkowo występuje w postaci płynnej od żółtej do beżowej, a następnie charakteryzuje się dość szybką krystalizacją ze względu na skład cukrów, co prowadzi do powstawania średnich i małych kryształów, a kolor staje się z przezroczysty do bursztynu .
Jednak kolor zawsze zależy od konkretnego kwitnienia pszczoły, zmieniając skład substancji słodkich i mikrocząstek, które modyfikują końcowy wynik miodu lawendowego.
Zapach jest pachnący, typowy dla aromatycznych roślin bogatych w olejki eteryczne. Jego smak przypomina owoce figi i passiflory oraz typowy smak samej lawendy.
Z drugiej strony dziki miód lawendowy ma mniej intensywny smak, ale jest delikatniejszy i smaczniejszy. Miód lawendowy, który pochodzi z kwitnienia zlewozmywaków, ma lżejszy, mniej intensywny zapach i smak, tak słaby, że osobliwość lawendowego miodu jest mało postrzegana.
Właściwości miodu lawendowego
Miód lawendowy ma swoje właściwości z tej samej rośliny lawendy i dlatego jest doskonały jako uspokajający układ nerwowy : uspokaja napięcie zarówno fizycznie, jak i psychicznie i emocjonalnie, ponieważ jest zdolny do odprężenia i relaksu.
Stosowany również w celu uspokojenia bólu głowy spowodowanego napięciem i stresem nagromadzonym w ciągu dnia, doskonale sprawdza się w przypadku zawrotów głowy, lęku i bezsenności, łagodzi stany zapalne układu oddechowego, uspokaja kaszel i pomaganie strun głosowych.
Zalecany jest również jako środek przeciwbólowy, przeciwreumatyczny, a dla przewodu pokarmowego jest lekiem przeciwskurczowym o działaniu trawiennym .
Miód lawendowy ma również właściwości antyseptyczne i bakteriobójcze dzięki obecności olejków eterycznych, dlatego jest stosowany jako środek leczniczy i dezynfekujący .
W ekologicznych kosmetykach jest składnikiem kremów i masek z rewitalizującym działaniem na skórę.
Dowiedz się, jak zrobić naturalne środki do mycia twarzy z miodem i lawendą
Skład miodu lawendowego
Miód lawendowy zawiera liczne sole mineralne, w tym mangan i żelazo, dlatego jest wskazany w diecie osób z niedokrwistością, dorastających dzieci i młodzieży oraz osób starszych i sportowców.
Główną kompozycją jest jednak miód, bogaty w cukry proste, takie jak fruktoza i glukoza, są łatwe do strawienia, gotowe do użycia z energii iz tego powodu są wskazane przede wszystkim na śniadanie lub przekąski przed zajęciami sportowymi lub zawodowymi, które wymagają zaangażowanie psychofizyczne.
Jak używać miodu lawendowego
Używanie miodu w kuchni jest bardzo stare i nie tylko było dietetycznym pożywieniem, ale także naturalnym środkiem leczniczym ; w rzeczywistości wykorzystano go do leczenia ran przez okłady i zewnętrzne aplikacje na skórze, które pozwoliły na lepsze gojenie .
Ponadto miód lawendowy jest nawet przydatny przeciwko ukąszeniom owadów, ponieważ jest lekiem przeciwbólowym i przeciwzapalnym o znacznej pojemności.
W kuchni miód lawendowy smakuje w swoim naturalnym stanie i nigdy nie powinien być gotowany pod groźbą utraty doskonałych właściwości . Często łączy się go z owocami i serem, zwłaszcza z pecorino z Sardynii i Sycylii oraz z Montasio, wszystkie o intensywnym smaku.
