Oddech medytacji

Oddychanie i medytacja to dwa pojęcia, które są nierozerwalnie związane. Termin oddychanie oznacza wymianę gazu - tlenu i dwutlenku węgla - osiągniętą między organizmem a środowiskiem zewnętrznym . Podczas tej wymiany impulsy nerwowe stymulują kurczenie się przepony, co w konsekwencji zmienia kształt. Kopuła przepony spłaszcza się, wydłużając w ten sposób jamę piersiową. Skurcze innych mięśni podnoszą klatkę piersiową, czyniąc ją szerszą i głębszą.

Medytacja ma na celu spowolnienie ruchu umysłowego do punktu, w którym różnica między dwoma kolejnymi myślami może zacząć być postrzegana i rozpoznawana przez praktykującego. Mówiąc ogólnie, oddychanie podczas medytacji jest używane do uspokojenia umysłu i rozwinięcia wewnętrznego spokoju. Ten medytacyjny oddech może być użyty sam lub jako wstępna praktyka, aby zmniejszyć rozproszenie uwagi przed rozpoczęciem sesji medytacyjnej.

Zobaczmy, jak oddychać medytując

Podczas medytacji lekarz koncentruje się na ruchu brzucha podczas wdechu i wydechu. Ważne jest, aby oddychanie medytacyjne nie było zmienione ani celowe, ale pozostaje proste i płynne. Koniec każdego wydechu musi w bardzo naturalny sposób oznaczać lekką przerwę . Ważne jest, aby nie blokować pauzy po wydechu, ale pozostawić ją unoszącą się, aby zapobiec rozciąganiu brzucha i kończeniu się powodując świszczący oddech. Praktykujący musi także uważać, aby nie pozwolić sobie na stan subtelnego letargu podczas przerwy, która następuje po wydechu.

Zazwyczaj podczas przerwy po wydechu odczuwa się pewien spokój, który rezonuje w umyśle; w samej inspiracji myśli stają się ponownie wzburzone. Trzeba nauczyć się korzystać z tego małego wytchnienia od umysłu w przerwie po wydechu i nie pozwolić mu wznowić poruszonego ruchu podczas następnej inhalacji.

Ćwiczenie oddychania i medytacji

Spróbujmy oddychać naturalnie przez nozdrza ; celem jest uświadomienie sobie wrażenia naszego oddechu, gdy wchodzi on i wychodzi z nozdrzy. To uczucie jest przedmiotem medytacji . Celem jest całkowite skupienie się na tym, wyłączając wszystko inne. Na początku nasz umysł będzie niespokojny i zaangażowany przez różne myśli. To dlatego, że stajemy się bardziej świadomi tego, jak bardzo stresujący jest nasz umysł.

Będziemy kuszeni, aby podążać za myślami, które powstają nieświadomie, ale ważne jest, aby opierać się, pozwalając im odejść, powracając, by skupić się na odczuciu oddechu . Jeśli uświadomimy sobie, że nasz umysł odszedł i podąża za tymi myślami, musimy natychmiast wrócić do skupienia się na oddechu. Wykonując nawet 10-15 minut dziennie medytacyjnego oddychania, będziemy mogli znacznie zmniejszyć nasz poziom stresu. To jest medytacja samatha szkoły buddyjskiej.

Nauczanie nauczyciela

W Yoga-Sutrach Patanjali opisuje osiem faz rozwoju ciała mentalnego, poprzez praktykę jogi, jako codziennej postawy. Jedna z tych faz, pranayama, jest niezbędnym środkiem do tego celu, aby móc kontrolować oddech medytacji. Ta metoda, polegająca na świadomym regulowaniu oddechu, jest tak ważna, że pranayama jest obowiązkowym wstępnym etapem każdego hinduskiego rytuału. W pranayamie Patanjali widzi bardzo skuteczny sposób opanowania umysłu i dopasowania go do koncentracji, ponieważ dobrze przeprowadzony ma właściwość neutralizowania myśli i rozpuszczania nieporęcznych podprogowych wrażeń. Swoimi słowami „ zatrzymanie ważnych oddechów pozwala umysłowi nie oscylować ”.