Olej palmowy, bojkotuj go czy nie?

Wojna z olejem palmowym nie będzie miała końca, dopóki nie zdamy sobie sprawy, że ta ostatnia może - i rzeczywiście jest przeznaczona - być bardziej konkurencyjna, lepszej jakości, a przede wszystkim bardziej zrównoważona niż inne oleje, zwłaszcza oleje Europejskie warzywa.

Według artykułu Pietro Paganiniego na temat Jakarta Post, w krajach pochodzenia, przede wszystkim w Indonezji, podejmuje się wiele kroków dotyczących zrównoważonej uprawy oleju palmowego.

Bojkotowanie bez tego i bez, ale wykorzystanie tego składnika w przygotowaniach nie wydaje się właściwym kierunkiem, zwłaszcza w kontekście osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju ONZ (SDGs). W rzeczywistości wiele gospodarek doświadcza nowego ciągu dzięki świadomemu łańcuchowi dostaw, którego celem jest poprawa warunków pracy pracowników produkcyjnych.

Zalety oleju palmowego

Dla ludności lokalnej - podjęcie tego, co mówi artykuł - olej palmowy oznacza lepsze warunki życia, dostęp do edukacji dla milionów dzieci, które inaczej nie miałyby szansy bez perspektyw na przyszłość, rozpowszechniając wiedzę i innowacje, wszystkie kluczowe czynniki zachęcające do coraz bardziej zrównoważonych procesów produkcyjnych .

Olej palmowy byłby „dobry” również z punktu widzenia zrównoważenia środowiskowego: w Indonezji plantacje palmy olejowej wymagałyby niewielu zasobów naturalnych, małej ilości energii lub niewielkiej ilości nawozów i zabiegów oraz niskich kosztów produkcji.

Ponadto, jak twierdzi włoski Związek Zrównoważonego Oleju Palmowego, składnik ten może być częścią diety, ponieważ nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, jeśli jest włączony do zrównoważonej diety .

Powstaje pytanie: czy Europa również zdaje sobie z tego sprawę? Ryzyko polega na utracie z pola widzenia priorytetu rozwoju firmy w celu realizacji celów „flagowych” (od obrony orangutanów po wycinkę lasów).

Zrównoważony rozwój i olej palmowy

Podkreśla Pagani, inwestując w zrównoważony rozwój, co oznacza inwestowanie także w lokalne plantacje kontrolowane palmami olejowymi.

Olej palmowy jest produktem ziemi, technologii i ciężkiej pracy setek tysięcy Indonezyjczyków i ich rodzin ; ale jednocześnie jest to kraj wojny, który jest zwalczany przez hasła i reklamę między Unią Europejską a krajami eksportującymi, w tym, oprócz Indonezji, Kolumbii i Malezji, które postrzegają siebie jako odbierających możliwość wzrostu i rozwoju.

W raporcie Repubblica Affari & Finanza mówiono nawet o „wojnie na talerzu” dotyczącej strategii sprzedaży, dystrybucji i używania olejów w żywności.

Po raz kolejny jest to głęboka wiedza, która pozwala nam dokonać rzeczywistego postępu w kierunku rzeczywistej i wiarygodnej trwałości .