Castagnaccio to głównie toskańskie ciasto, ale przepis jest również bardzo dobrze znany w Piemoncie, Lombardii, Wenecji Euganejskiej i Ligurii.
Trudno jest ustalić z całą pewnością, skąd się wzięło to ciasto, ponieważ kasztan jest szeroko rozpowszechniony w całych Włoszech, ale z pewnością ciasto kasztanowe jest słodkie z kultury chłopskiej, a jego pochodzenie często wywodzi się z Toskanii, gdzie jest nadal bardzo lubiane, zwłaszcza w rejonie Sieny.
Trudno jest również znaleźć oryginalną recepturę, ponieważ każdy region, a nawet każda rodzina, ma swój własny, który jest przekazywany z pokolenia na pokolenie. Poniżej znajduje się symbol, który czerpie z tradycji, bez bycia jedyną możliwą oryginalną interpretacją najsłynniejszego ciasta kasztanowego.
Przepis na castagnaccio
Składniki castagnaccio są bardzo proste i pochodzą z naszej wiejskiej tradycji, bez egzotycznych ustępstw i bez potrzeby zadziwiania się modą na nowoczesne ciasta.
Ustalenie dokładnych ilości składników castagnaccio to kolejna bardzo skomplikowana sprawa, ponieważ jest to ciasto, które nasze babcie przygotowały „na oko”, nie ważąc niczego. Dyżurny cukiernik czuje się więc swobodnie zmieniając proporcje w zależności od smaku .
składniki
> 250 g mąki kasztanowej;
> 40 g całego cukru trzcinowego (opcjonalnie);
> 50 g orzechów włoskich;
> 30 g orzeszków piniowych;
> 30 g rodzynek;
> 20 g oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia;
> 300 g wody;
> Mała gałązka rozmarynu;
> ½ łyżeczki soli.
przygotowanie
Przesiej mąkę kasztanową i dodaj wodę powoli i zawsze mieszając trzepaczką, aby uniknąć tworzenia się grudek . Dodaj cukier, sól i olej i wymieszaj ponownie.
Jeśli ciasto jest zbyt twarde, dodaj trochę więcej wody; nasze babcie, przygotowując ciasto z kasztanów, wkładają „tyle wody, ile chcą mąki”, które mogą być bardziej lub mniej wilgotne; koncepcja „wystarczy” jest bardzo daleka od nowoczesnej słodyczy, w której wszystko jest ważone przez miligram, ale castagnaccio ma pyszny zapach przeszłości i tradycji, dlatego możemy pozwolić sobie na odrobinę oka i nosa ”.
Gdy ciasto nie jest zbyt twarde lub zbyt płynne, dodaj rodzynki, uprzednio namoczone w wodzie lub w słodkim likierze, orzeszki piniowe, wcześniej pieczone na patelni, i grubo posiekane orzechy włoskie.
Wlać mieszaninę do formy posypanej lekką warstwą oleju i mąki (aby ciasto można było łatwo odformować po ugotowaniu), udekorować powierzchnię castagnaccio rozmarynem i gotować przez 20/25 minut w wentylowanym piekarniku w 175 ° C; jeśli używany jest piec statyczny, temperatura może być nieco wyższa, a czas gotowania jest o około dziesięć minut dłuższy.
Po ugotowaniu ciasto kasztanowe musi być miękkie i pachnące w tym samym czasie i może być zawinięte w szmatkę przez trzy dni . Oczywiście przed owinięciem go w tkaninę musi być bardzo dobrze schłodzony.
Castagnaccio, a nie jeden przepis
Receptury castagnaccio są liczne. Najprostszy, najstarszy jest przygotowywany tylko z wodą i mąką kasztanową .
Dla niektórych cukier nie może być używany, ale miód, a nawet słodzik, ponieważ mąka kasztanowa sama w sobie jest słodka.
Niektóre starożytne przepisy zawierały dodatek sera . W rzeczywistości castagnaccio narodziło się jako „zbrojne” pożywienie dla rolników i starali się uczynić je tak znaczącym, jak to możliwe.